Belevenissen van een arbiter: Stilettoterreur

Tijdens de feestdagen, thuis zittend achter de computer, overdenk ik weer de gebeurtenissen tijdens het Univé Chess Tournament 2009 in oktober in Hoogeveen. Wat een geweldige periode was dat weer. Een fantastisch schaaktoernooi dat publicitair eigenlijk beter verdient. Maar ja, je weet hoe dat is met schaken; het is een moeilijk te verkopen product. Neemt niet weg dat deelnemers en publiek vol lof zijn over de organisatie en volop hebben genoten van het schaakspel. De buitenlanders waarderen ook vooral de gemoedelijkheid die er heerst in de grote Hollandse toernooien. Achter het bord tijdens de partij is het oorlog, maar als het pleit eenmaal beslecht is voert de gezelligheid de boventoon. Zo ook in Hoogeveen waar ’s avonds in het raadhuis tijdens het dinerbuffet in het schaakcafé de gebeurtenissen en wetenswaardigheden van die middag door jong en oud en sterke en minder sterke spelers aan elkaar uitgewisseld worden.

Ook de nieuwe sponsor, Univé, was zeer tevreden over het verloop. Dit bleek al halverwege het toernooi toen de mededeling naar buiten kwam dat Univé de komende twee jaar gegarandeerd het toernooi weer sponsort. Ik heb de datum voor volgend jaar alvast in mijn agenda genoteerd: 22 oktober tot en met 30 oktober 2010!

De kroongroep werd verrassend gewonnen door Sergei Tiviakov. Eén overwinning op Judit Polgar was daarvoor genoeg. De rest van de partijen in de kroongroep eindigde in remise maar het waren daardoor zeker geen saaie partijen! Er is iedere wedstrijd volop strijd geleverd.

De Open Groep werd een prooi voor de jonge Engelse Grootmeester Stewart Haslinger.

Verleden jaar moest hij de eerste plaats nog delen met twee anderen maar dit jaar stond hij alleen op de foto op het hoogste schavot. Zijn vader, die hem begeleidt, won voor het tweede achtereenvolgende jaar het Challengerprobleem, gecomponeerd door Yochanan Afek. Tijdens de borrel na de prijsuitreiking heb ik Stewart het mes op de keel gezet en geëist dat hij zou toegeven dat hij zijn vader beide keren geholpen heeft maar hij bleef maar stug volhouden dat dit niet waar was. Uiteindelijk moest ik hem wel geloven. Ik moet zeggen dat ik dit al eerder vermoedde want als alle mensen zo vriendelijk en voorkomend waren zoals zij, was ruzie nooit uitgevonden, laat staan oorlog!

Wat betreft incidenten kan ik kort zijn: die zijn er niet of nauwelijks geweest, ook niet in de beide amateurgroepen. Zoals zo vaak is het optimaal maken en behouden van de speelomstandigheden voor de spelers de belangrijkste taak voor ons. Maar dat viel weer niet mee voor de Open Groep. Aan de ene kant is er de hoofdingang en de speelzaal voor de amateurs en aan de andere kant is er de perskamer en het schaakcafé. En al het wandelverkeer tussen deze vertrekken komt tussen de Kroongroep en de Open Groep door. Het is een hele klus om bezoekers, spelers en ambtenaren iedere keer weer tot stilte te manen. Maar het meest irritante kwam van binnenuit! Dat waren de schoenen van de 40-jarige, Wit-Russische WIM Tatiana Kasparova!

Vanaf het moment dat ik ze zag, wist ik: dit is het mooiste schoeisel van het toernooi. Donkere spitse neuzen en zilveren torenhoge hakken; echte stiletto’s! In ronde 7 kwam ze er voor het eerst parmantig mee binnenlopen, of beter gezegd, mee binnen bonken, want wat een lawaai maakten die dingen! De stalen hakken klikten hard op de natuurstenen tegels. Tijdens en na de partij kon je blindelings horen waar zij zich bevond en waar zij zich heen verplaatste. We hebben haar gevraagd of ze wilde proberen haar hakken van de vloer af te houden bij het lopen. Ze probeerde het wel maar het lukte niet helemaal.

De volgende dag kwam zij weer trots binnenlopen met haar paradepaardjes en weer hebben wij haar verzocht om te proberen de geluidsoverlast te beperken. Toen zij na het einde van haar partij even later door de zaal liep zag ik dat zij naar haar hotel geweest was en andere schoenen had aangetrokken. Waarschijnlijk toch zere voeten gekregen. Inmiddels hadden we begrepen dat er toch enkele spelers waren bij wie de grens van tolerantie bereikt was.

Voor het begin van de laatste ronde sprak een speler mij aan: “Heb ik permissie om haar in de houdgreep te nemen als zij die flatgebouwen weer aan heeft?” Van mij mocht hij het doen. Het was mooi geweest zo, het nieuwtje was eraf en irritatie ging de boventoon voeren. Tatiana Kasparova had ze echter thuisgelaten zodat judotaferelen in die laatste ronde uitgebleven zijn. Ik vraag mij echter af of er evenveel weerstand tegen geweest was als het Pamela Anderson geweest was…

Er was ook nog een schoonheidsprijs te verdienen. Deze werd gewonnen door de Amerikaanse Grootmeester Joshua E. Friedel die de Hollandse FM Migchiel de Jong van het bord combineerde.

Deze partij kan hieronder na gespeeld worden. Ook is de partij met commentaar op de website (www.univechess.nl) te bekijken bij de filmpjes.

Friedel, Joshua E 2555 – De Jong, Migchiel 2373

Univé Open Hoogeveen, ronde 4, 19-10-2009

1.e4-c5 2.Pf3-e6 3.d4-cxd4 4.Pxd4-a6 5.Pc3-b5 6.Ld3-Lb7 7.0-0-Pc6 8.Pxc6-Lxc6 9.De2-Lc5 10.Le3-d6 11.a4-Lxe3 12.axb5-axb5 13.Lxb5-Lxb5 14.Dxb5-Kf8 15.fxe3-Tb8 16.Ta7-Pf6

17.Txf6-gxf6 18.Dh5-De8 19.e5-h6 20.exf6-Th7 21.Pe4-Dd8 22.Pg5-hxg5 23.Txf7 1-0

Jan van den Ende