De Pion I laat matchpunt in Delft liggen

Op een zonovergoten zaterdag 9 april 2011 stond een “massakamp” tegen de Delftsche Schaakclub DSC op het programma. De Pion 1 speelde in Delft tegen DSC 1, De Pion 2 tegen DSC 2. Omdat het teamleider Charles Kuijpers uit eigen hoofde –hij wandelde er pas nog met zijn kleinzoon Pelle- bekend was dat de omgeving van station Delft in de richting van het speellokaal van DSC bij de Sebastiaansbrug één grote bouwput was, leek het hem raadzaam met de trein te gaan. De verwachting was dat de parkeermogelijkheden zeer beperkt zouden zijn.

Nou, dat hebben Pim, Ludo en Charles (en enkele spelers van het tweede die ook met de trein gingen) geweten. De trein die we hadden gekozen, bleef op station Roosendaal gewoon staan. Op een gegeven moment werd omgeroepen dat er een softwareprobleem met de locomotief (nota bene een aftands beestje) was, waardoor de trein niet kon vertrekken. En dat werd goed getimed omgeroepen, namelijk net nadat de stoptrein richting Delft aan de andere kant van het perron was vertrokken! Leve de NS…….

Later bleek ook nog eens dat het met die parkeerproblemen wel meeviel…..

Gelukkig is de teamleider een visionair; hij had ruime reistijd voorzien, waardoor we met een latere trein vrijwel exact om 13:00 u. , dus keurig op tijd, de bomvolle en onaangenaam warme speelzaal betraden.

Voor het eerste was de opdracht om met grote cijfers te winnen teneinde in ieder geval nog een virtuele kampioenskans te houden. Het tweede speelde een vierpuntenwedstrijd in de degradatiezone.

DSC was op volle oorlogssterkte opgekomen, en dat betekende dat Professor Elo het voor het eerste op een gelijkspel hield en voor het tweede op een fikse nederlaag. Helaas bleek de wiskundige statistiek deze keer gelijk te hebben.

De score werd geopend door Pim Eerens met wit op bord 7. Hij verwierf een loperpaar doch de structuur was vrij statisch. Op enig moment verloor Pim een onbelangrijke pion. Met zijn bekende snelle èn zorgvuldige spel zette hij tegenstander Bram van der Velden onder grote tijdsdruk, en deze bezweek daaraan toen hij voor een behoorlijk aantal zetten nog 2 minuten had tegen Pim 56. Bram gaf een stuk weg en kon meteen de vlag strijken.

Niet veel later stond het weer gelijk. Jan van Mechelen op bord 3 kreeg in een Slavische structuur enig ruimtevoordeel, doch wel ten koste van het loperpaar. Sebastiaan Smits speelde op tijd actief tegen en kreeg de stelling volledig in de greep. Sebas speelde sterk en Jan kreeg geen kans meer.

Vervolgens kwam De Pion op achterstand. Op bord 6 speelde Ludo Tolhuizen met zwart aanvankelijk een prima partij tegen Jan-Pieter Vos. Na een slaapverwekkende opening (1. c4) kwam zwart verrassenderwijs iets beter te staan. Ludo zag echter een verrassende tactische zet van wit over het hoofd, waarna de stelling meteen hopeloos was. In opdracht van de teamleider speelde Ludo nog enige tijd door, maar de afloop stond helaas vast.

Onze topscorer Arlette van Weersel speelde op het vijfde bord met wit tegen Pauline van Nies. Na een Siciliaan stond er vrij snel een op het oog voor Arlette beter eindspel op het bord met twee witte paarden tegen twee zwarte lopers. Ze won een pion, en nadat haar tegenstandster een vreselijke zet produceerde was het snel klaar. En zo heeft Arlette inmiddels dit KNSB-seizoen 6 uit 6!

Op bord 8 speelde Robert Schuermans met zwart een Ben-Oni tegen Martine Middelveld, die gunstig verliep. Zwart kon snel b7-b5-b4 spelen waardoor zijn loper op g7 een grootvorst werd. Martine verdedigde goed, en het werd een toren-lopereindspel waarin Robert voordeel had. Hij wikkelde af naar een lopereindspel, waarin een doorbraak tot loperwinst en partijwinst leidde. Robert koos weliswaar voor een moeilijke voortzetting doch de winst kwam niet meer in gevaar. In de analyse bleek overigens dat Martine het veel beter had kunnen doen, waardoor de remisemarge in zicht zou zijn gebleven.

De partij op het eerste bord was ondoorgrondelijk. Stefan Docx opende met wit met 1. Ph3. Achteraf bleek dat hij daarmee een eerbetoon wilde brengen aan de onlangs veel te jong overleden Belgische schaker Leo Boeye, die patent had op onder meer deze exotische opening.

Door de medewerking van tegenstander Marten Wortel (die zelf ook een heel oorspronkelijke speler is) werd het een zeer interessante maar ook ondoorgrondelijke partij. In het late middenspel stond Stefan beter, maar op een belangrijk keuzemoment ging het even niet goed. Er resteerde een moeilijk toreneindspel waarin het zeer dynamische evenwicht vermoedelijk nooit echt is verbroken ofschoon de omstanders voortdurend van oordeel veranderden. Remise dus.

De partij op bord 2 tussen Joram op den Kelder en Thierry Penson was al bijna even ondoorgrondelijk. Via een zetverwisseling kwam er een geweigerd Blumenfeldgambiet op het bord waarna zwart vervolgens op c4 sloeg en “op de gambietpion op c4 ging zitten”. Joram won in het middenspel twee pionnen en offerde vervolgens een kwaliteit waarna zijn g- en h-pion in looppas op weg gingen naar de overkant. Thierry kwam nog wel tot actief stukkenspel, doch miste op een zeker moment de mijns inziens winnende zet c4-c3. In plaats daarvan dacht hij te kunnen afwikkelen, doch toen resteerde een verloren stelling.

En zo stond het 3 ½ – 3 ½ .

Als laatste was Andy Baert met zwart bezig op bord 4 tegen Lisa Hortensius. In een complexe Siciliaan kreeg wit ruimtevoordeel en enige positionele druk. Andy counterde goed en kwam zelfs twee pionnen voor. De witte vrijpion was echter veel gevaarlijker dan de nauwelijks in beweging te krijgen zwarte. De partij eindigde in een anticlimax toen Andy afwikkelde naar een op het oog gewonnen toreneindspel dat echter toen beide spelers nog minder dan één minuut resterende speeltijd hadden, in remise verzandde.

Later bleek dat HMC 2 met 6-2 had gewonnen van Bergen op Zoom en daarmee reeds kampioen is. Proficiat!

1. Marten Wortel (2317) – Stefan Docx (2353) ½ – ½

2. Joram op den Kelder (2294) – Thierry Penson (2203) 1 – 0

3. Sebastiaan Smits (2172) – Jan van Mechelen (2191) 1 – 0

4. Lisa Hortensius (2134) – Andy Baert (2178) ½ – ½

5. Pauline van Nies (2147) – Arlette van Weersel (2232) 0 – 1

6. Jan-Pieter Vos (2071) – Ludo Tolhuizen (2140) 1 – 0

7. Bram vd Velden (2146) – Pim Eerens (2139) 0 – 1

8. Martine Middelveld (2126) – Robert Schuermans (2062) 0 – 1