Verslag ronde 3: Iedereen neemt de 23e-zetprijs serieus

Alle info over het BSG Pinkstertoernooi: bsg-bussum.nl/pinkstertoernooi

Ooit klaagde Sergey Tiviakov dat hij een “non-partij” had gespeeld. Hij bedoelde daarmee dat zijn tegenstander in zijn ogen niet goed genoeg was. Bestaat er zoiets als een “non-opening”, een zettenreeks die je amper een opening kunt noemen? Of kozen de spelers bewust voor obscure openingssysteempjes vanwege de 23e-zetprijs? Daarvoor moest namelijk op de 23e zet e4 of e5 gespeeld worden. Dan kun je maar beter een flankspelletje spelen.

Dat de 23e-zetprijs echt serieus wordt genomen, bleek al snel. Verheugd telde Laurens Schilstra de zetten af tegen Wayne Welch. Op de 23e zet kwam hij vrolijk met …e5 aanzetten. Hoewel hij de partij onmiddellijk verloor, had het hem wel mooi een fles wijn opgeleverd. Dacht hij, want toen de zetten nog eens werden nageteld, bleek hij de cruciale pionzet niet op de 23e, maar op de 24e zet te hebben gespeeld. Dus bleef hij achter zonder wijn, maar met kater.

Het blunderpercentage was opvallend hoog deze avond. Zelfs in de A-groep kwamen taferelen voor die je hoogstens bij de F’jes nog verwacht. Zo speelde Sascha Ottenhof zijn paard doodleuk van e6 naar g8. Gelukkig werd de fout al na twee zetten ontdekt en kon de partij zonder veel oponthoud worden hervat, maar raar was het wel.

De blunder van de avond werd echter gemaakt door Riemersma. Hij won in de opening zonder veel problemen een pion bij een dijk van een stelling tegen Jeffrey van Renswoude. Daardoor had hij alle kans om in de volgende stelling 23.e4! te spelen, zodat hij naast het op handen zijnde puntje van een lekker wijntje kon genieten.

Het goede voorbeeld werd gegeven door Dimitri Koudinov, die met 23…e5! wel een fles wijn scoorde. Daar stond wel tegenover dat hij het punt aan Leon Pliester moest laten. Zodoende konden beide spelers tevreden zijn met hun optreden.

Om terug te gaan naar de non-openingen: daar boekte Afek een verrassende zege mee tegen Sundararajan Kidambi. Als een Steinitz liet hij zijn koning op e2 parkeren. De grootmeester trok fel van leer en gooide het centrum open. Later gooide hij er nog een stuk tegenaan. Dat bleek te optimistisch. De zwarte aanval bloedde dood en dus mocht Afek weer een eindspelletje winnen. Daardoor werd hij zelfs ongedeeld koploper, want de partij naast hem was in remise geëindigd.

Die partij werd namelijk gespeeld tussen Peter Ypma en David Klein. Ypma besloot ook een non-opening te spelen. David Klein speelde actief tegen en kwam overwegend te staan. Wit kwam niet van zijn eigen helft af, maar uiteindelijk verdwenen de leukere stukken van het bord en kon Ypma opgelucht naar remise ontsnappen.

Voor de gedeeld tweede plaats kregen ze gezelschap van onder andere Lars Ootes. Die neemt na de opening het initiatief, maar ook dat lijkt te verzanden. Danny de Ruiter lijkt zelfs goed uit de verwikkelingen te komen, maar de kwetsbare onderste rij breekt hem lelijk op. Hij moet een kwaliteit geven en is in het vervolg kansloos.

Eveneens goede zaken deed Guido Bakker. Hij was Andries Mellema tactisch de baas in een lastige Siciliaan. Eerst ging er een pion de doos in, later een stuk. Het kinderduel tussen Thomas Beerdsen en Lars Vereggen werd voor de honderdste keer door eerstgenoemde gewonnen. In een Siciliaan vond zwarts koning geen veilig onderkomen. De monarch werd alle kanten opgejaagd, terwijl wit wat pionnen opraapte. Desondanks bleef zwart nog enigszins in de partij, maar uiteindelijk kon hij het toch niet bolwerken.

Razendsnel won Marc Overeem van Bart Vermeulen, terwijl Hans Galje met een stuk meer op remise bleef steken tegen Michael Wunnink.

Ook nog maar één koploper in de B-groep

In de B-groep wist Bart Feltman de felbegeerde 23e-zetprijs te bemachtigen met 23.fxe4. Hij was zo in de wolken van zijn prestatie, dat hij beloofde zijn prijs te geven aan zijn tegenstander, Bert Bergshoeff.

Minder gelukkig was Jan Wiggerman, de smaakmaker van de eerste twee ronden. Hij werd steeds verder teruggedrongen door Robin van Trijp, die overtuigend won en de enige koploper is, aangezien de concurrentie grootmeesterremises produceerde. Daarbij moet overigens wel worden aangetekend dat Richard Schelvis een enorme kans op een prijs miste door op de 22e zet …e5 te spelen.