Persoonlijk Kampioenschap Haagse Schaakbond – 8e ronde
Met het ingaan van de laatste ronde zijn er nog drie kanshebbers op de titel Kampioen van de Haagse Schaakbond: Melchior Vesters, Vincent Oudewaal en Rob van Helvoort. De titelverdediger en de outsider zitten op 7 punten, terwijl de ratinghoogste van het toernooi met 6½ punten op een half volgt.
Vooraf aan de avond van deze achtste ronde zijn er drie partijen beslist waardoor er in de Mantel op 27 borden gestreden wordt. Melchior Vesters verslaat Maurits Bons, waarmee hij op 7 punten komt en zijn volgers weten wat hen te doen staat op deze vrijdag de 2e november. Marco Vogelenzang toont Joost Scholten een avond ervoor beter in het toernooi te zitten en komt op 5½ punten en een plaatselijk keelontsteking levert Thomas Luk een vol punt op.
De eerste beslissing van deze avond valt in een onderling treffen tussen twee clubgenoten, waarbij voor de engelse aanpak gekozen wordt. Een vroege f4 van Mark Breton maakt ruimte voor een combinatie die zwart de kwaliteit oplevert. Wit stelt zijn lopers en pionnen optimaal op, maar kan niet verhinderen dat de zwakke witte pionnen eerder ‘aan de beurt zijn’ dan een effektieve opmars van witte vrijpion. Zwart wint nog een stuk en een pion, waarna er niet meer aan mat ontkomen kan worden.
In de partij tussen Adri Voermans en Sjaak Van As komt er een Panov-variant op het bord, waarbij een zwart pionoffer giftig blijkt spoedig nadat ie aangenomen is. De zwarte formatie is er als de kippen bij om de witte stelling uit een te doen vallen. André van der Weide wint nog van Ad Oomes, maar verder zijn het de zwarte stukken die de scepter zwaaien vanaf bord 21. Douwe Pietersma lijkt de zwarte formatie van Tjeerd Ouwehand in de tang te hebben als het net niet helemaal klopt. Tjeerd komt op 4 punten. Leen Prins verslaat Jaco Arkesteijn, Pim van der Meiden scoort zijn eerste overwinning tegen Hans Hendriks en Alfred van der Helm haalt de volle buit binnen tegen Jan Bouke Tiersma.
Vincent Oudewaal krijgt een zwarte torenverdubbeling op de h-lijn te verwerken, maar kan slagvaardiger de zwarte stelling binnendringen via de damevleugel ten koste van Ben Ahlers en komt evenals de titelverdediger op 7 punten. Ruurd Kunnen komt niet optimaal in zijn spel tegen Sipke de Swart, waarmee de beheerder van de witte formatie op 5½ punten komt. Timo Bottema dwingt aan het eind van het eerste strijduur een uiting van verontwaardiging bij Edgar Huisman af, wat een goed uur later tot uiting komt in het binnenhalen van de volle winst. Akshaya de Groot lijkt de zwarte stelling van Peter Monté voor het openbreken te hebben, maar het zwarte tegenoffensief overrompeld de witte opmars, waarmee Peter op 5 punten komt.
Een spektakelstuk is er op het bord waar de formaties in het beheer van Leo Duijvesteijn en Jaimy Luk zijn. De zwarte zware stukken lijken de witte te verlammen met de penningen en andere taktische wendingen. Maar het wordt allemaal gekeept, waarna beide heren vrede hebben met remise en 5 punten bij het ingaan van de laatste ronde. Twan van der Togt bereikt in f5 een stevig steunveld in zijn strijd tegen de zwarte stukken van Ike Tjin A Lien om zo een fraai matcombinatie te componeren. Frank van den Bos verslaat clubgenoot Kees den Otter en de zwarte stukken Edo Nitzsche verrassen die van Dimitri Karagantcheff. René Weerts en Ed Eveleens houden elkaar in evenwicht en gaan met 3½ punten de laatste ronde in.
Mantel slotkwartiertje
Een rustige slotfase in de zevende ronde blijkt een voorbode van een strijdlustig slotkwartier, waarbij er op elf borden gestreden wordt. Frans van Kampen en Hugo van der Laan komen dan remise overeen en Monique Keuzenkamp weet haar felle aanpak effektief afgestopt door Theo van Vorselen. Henrik Tamerus kan via een open a-lijn een witte toren laten doordringen in het zwarte kamp, waar een zettenherhaling afgedwongen wordt en de vrede getekend. Het treffen tussen de twee clubgenoten Richard Oranje en Hora Vlam heeft inmiddels een traditie van een heuze klassieker, waarbij Richard nu aan het langste eind trekt. John Tan verslaat Bob Ameling en komt op 5 punten.
Theo van Orsouw en Rob van Helvoort spelen op het tweede live-bord, waarmee de partij via internet helderder te volgen is dan in de zaal. Rob gaat voor het initiatief, waarbij Theo het ziet aankomen. Doch niet kan voorkomen dat de volle buit naar zwart gaat.
Frans Vreugdenhil stuurt een van zijn witte pionnen als soort verkenner het zwarte kamp van Evert Baak binnen, maar zaait daarbij onvoldoende onrust om de strijd naar zich toe te trekken. Een remise aanbod vanuit het witte kamp wordt aanvankelijk geweigerd, maar aan het eind van de avond wordt de vrede dan toch getekend.
Karl Baak krijgt een witte pion op h6 in een aangetaste koningsvleugel die onder beheer bij Jaap van der Berg staat. Maar zwart heeft met dubbelpionnen op de d- en f-lijn een stevige centrumveldenbeheersing. Waarmee hij voldoende steunpunten heeft om de basis te leggen voor een mooie slotronde tegen medekoploper Vincent Oudewaal. Voor Edwin van der Leij lijkt dit toernooi vier ronden te lang te duren. Bart van Strien confronteert hem met het derde verliespartij op rij. Nico Vromans en Simon Dirkse komen in een toreneindspel terecht, waarbij de mogelijkheden van beide kleuren elkaar in evenwicht houden. In tegenstelling tot de vorige drie ronden neemt Raf van Hogezand deel aan de langste zitting, waarin de zwarte formatie van Jan Zonneveld in verlegenheid wordt gebracht, maar is daarbij niet doortastend genoeg om zijn positionele voordeel uit te buiten. Zwart neemt het initiatief over om in de laatste drie minuten van de partij beslissend door te drukken.
Er staat een laatste ronde op het programma, waarbij er op 31 borden gestreden gaat worden.
