Strijdlust Miedema beloond
De Gooi- en Eemlander pakte uiteraard weer groot uit voor en na het HSG Open. Eerder liet ik al het interview met Robin van Kampen zien, dat de krant plaatste als voorbeschouwing op het toernooi. Hieronder mijn verslag in de maandageditie.
Geen enkele remise speelde David Miedema tijdens het HSG Open in het Hilversumse Hotel Lapershoek. Daarmee onderscheidde de filosofiestudent zich van zijn grootmeesterlijke rivalen, die zich er een paar keer makkelijk vanaf maakten. Zijn beloning was groot, Miedema won het toernooi samen met Namig Guliyev uit Azerbeidzjan en mocht duizend euro mee terug naar Nijmegen nemen.
Zes partijen binnen 48 uur is zwaar en daar zoeken schakers tijdens een weekendtoernooi vaak oplossingen voor. Zaterdagmiddag zetten de grootmeesters Vitaly Kunin (Duitsland) en Sipke Ernst de toon, ze speelden een remise in drie zetten. Die avond (de zware derde ronde van zaterdag) maakte Normunds Miezis (Letland) het nog bonter. Hij nam een vrije ronde, wat wordt beloond met een half punt. Zijn motivatie: ,,Ik heb drie keer gewonnen. Als ik nu speel, moet ik met zwart tegen een grootmeester. Dan kan ik net zo goed een half punt pakken.’’ Terwijl hij zijn hotelkamer opzocht deden Guliyev en de Bussumse grootmeester Robin van Kampen ook niet moeilijk, ze speelden remise in elf zetten.
Gistermorgen volgden weer enkele korte remises, waaronder die tussen Van Kampen en Ernst. De beslissing moest gistermiddag vallen, in een slotronde waaraan zeven spelers begonnen met vier punten uit vijf partijen. Onder hen vijf grootmeesters, maar ook Miedema, die ‘slechts’ de meestertitel draagt. Hij had in de derde ronde van Van Kampen verloren, maar verder alle partijen gewonnen. Aan het eerste bord speelde hij tegen Ernst met zwart een heroïsche partij. ,,Uit wanhoop’’ (aldus Miedema) offerde hij een pion. Ernst: ,,Ik stond gewonnen, maar hij bleef maar klooien.’’ Miedema: ,,Ja, ik bleef hem irriteren. Het lukte hem niet goed zijn stelling in stand te houden en ik speelde intussen YOLO-schaak.’’ (Een verwijzing naar de moderne uitdrukking ,You only live once’.) Zijn vrolijke schaak betaalde zich uit, Ernst slaagde er niet in zijn onveilig staande koning blijvend te beschermen en eindigde in een matnet.
Naast Miedema werd Guliyev, de titelverdediger, de tweede winnaar. Hij won in de slotronde een geweldig gevecht van Kunin. Op zeker moment stonden er zelfs vier dames op het bord, een zeldzaamheid. Guliyev werd tot toernooiwinnaar uitgeroepen omdat hij de sterkste tegenstand had gehad. Dat zal Miedema niet erg gevonden hebben, ze deelden de geldprijzen.
De regionale favoriet Van Kampen was begonnen met twee overwinningen op relatief zwakke spelers en had in de derde ronde Miedema verslagen. Daarop volgden drie remises, waarvan zoals gezegd twee zonder strijd. In de slotronde stond hij voor de opgave met zwart van Miezis te winnen. Hij probeerde het lang, maar het mocht niet baten, de partij eindigde in remise. Daarmee werd hij derde, samen met Miezis, Miguoel Admiraal en de Belgen Alexandre Dgebuadze en Roel Hamblok. Ieder van hen mocht 150 euro in ontvangst nemen.
De grootmeesters Ernst en Kunin gingen met lege handen naar huis. Misschien volgende keer wat harder vechten.
Voor elke speler zoals Miedema is er een veelvoud aan spelers die met minder/niks naar huis gaan door het principe yolo te gebruiken.
Een speler als Miedema speelde vorig jaar 52 partijen voor fide. Profs zoals Kunin, Van Kampen, Miezes, Guliyev en Van Kampen speelden allen meer dan 130 partijen voor fiderating in 1 jaar. Als je zoveel partijen in 1 jaar speelt dan moet je wel zuiniger met je energie omspringen.
Net zoals elke speler kennen profs goede en minder goede vormperiodes. Echter in tegenstelling met Miedema hebben de profs geen series financieel alternatief om de minder goede vormperiodes door te komen dan behalve zich te beroepen op de onderlinge solidariteit. Die solidariteit is o.a. gebaseerd op korte remises.
Ik ben zelf grote voorstander van vechtschaak maar ik begrijp de profs. Klagen over de vechtlust van de profs vind ik onzin. Klagen moet je bij de tornooiorganisatie die de tornooireglementen opstelde en de korte remises/ byes toeliet.
Die amateurs die een financieel alternatief hebben, werken daar misschien ook voor. Of ze studeren (Miedema). Dus die hebben niet per definitie meer energie.
Maar als geheel vind ik dat je hier wel een goed verhaal neerzet.
Brabo,waarom kan men de "wedstrijden" op internet volgen?
Ik voel mij als toeschouwer zwaar beetgenomen! Gelukkig heb ik er niet voor hoeven te betalen.Je hebt wel gelijk dat het aan de toernooiorganisatie ligt,want het is van de zotte dat men tijdens het toernooi een bye kan AANVRAGEN.En als journalist zou ik mij nog zwaarder beetgenomen voelen,want die vragen zich uiteraard af,waar ben ik nou in hemelsnaam mee bezig.Het was in ieder geval een toernooi van nul komma nul!
Mijn stukje over energie is uiteraard subjectief want erg moeilijk te bemeten. In elk geval is het zo dat verandering van spijs doet eten dus minder schaken heeft als voordeel dat je elke partij intenser beleeft. Daarnaast vind ik dat een serieuze schaakpartij heel wat vermoeiender is dan een dagje werken op kantoor of een dagje studeren aan de unief. Uiteraard dit is een persoonlijke ervaring dus het kan wel eens anders zijn voor bv. iemand die op de toppen van zijn tenen moet staan om te slagen voor zijn examens.
De organisatie van weekendtoernooien zou er goed aan doen partijen tussen GM’s onderling niet meer op een livebord te laten spelen. Dat scheelt al een stuk.
Duberry, je verwart gunsten met plichten. Wedstrijden live kunnen volgen op het internet is veelal een gunst t.o.v. de toeschouwers. De toeschouwers hebben geen contract met de organisatie want zoals je zelf zegt, heb je niets betaald.
Een andere gunst is bv. het vrijgeven van de partijen. Sommige tornooien wensen daar niet meer aan deel te nemen waardoor de toeschouwers helemaal in de kou komen te staan. Ik heb aan die nieuwe tendens zelfs een blogartikeltje aan gewijd: schaken-brabo.blogspot.com/2012/11/partijpublicaties.html
Waaruit bleek de strijdlust van Miedema eigenlijk? Dat ie vier spelers met een veel lagere rating versloeg?
Overigens vond ik het ook wel apart dat (blijkbaar) Miezis na de derde ronde mocht beslissen de vierde ronde een bye te nemen.
Daar heb je zeker een punt Dimitri. De profs wonnen ook bijna al hun partijen tegen de lager gekwoteerde spelers dus daar zien we geen verschil t.o.v. Miedema. Bovendien vermoed ik dat Miedema net wel voluit speelde in de 2 resterende partijen omdat de profs geen remise wilden. Miedema mag het tegenspreken maar het zou mij sterk verwonderen als 1 van de profs een (vroege) remise heeft voorgesteld. Ik ben trouwens benieuwd wat Miedema’s reactie zou geweest zijn indien bv. Ernst in de laatste ronde wel (vroeg) remise had voorgesteld. Kortom de verdienste van Miedema’s vechtschaak is misschien eerder te zoeken bij de profs om maar aan te tonen dat het niet zo eenvoudig is om conclusies te trekken.
Inderdaad vreemd dat over het opnemen van bye’s TIJDENS het tournooi mag worden besloten. Als organisator zou ik het opnemen van bye’s door spelers die condities hebben gekregen eenvoudigweg verbieden. Spelers die stelstelmatig korte remises maken kun je als organistaor toch weigeren?
Anderzijds: de GMs Guliev, Van Kampen, Miezis, Degubadze, Ernst en Kunin wonnen samen 1450 euro, dat is nog geen 250 euro per man, wat m.i. niet erg bevorderlijk voor de strijdlust is.
Ludo, wat weet jij van condities bij het HSG Open? Geen van de buitenlandse spelers kreeg condities. Er waren twee kleine regelingen, maar niet voor Miezis of de andere buitenlandse grootmeesters.
Dimitri legt – zoals wel vaker – heel scherp de vinger op een zwakke plek in mijn verhaal. De vechtlust van David zie je in het feit dat hij geen salonremises speelde, maar daar had hij ook geen aanleiding of gelegenheid voor. De grootmeesters wel. De leuke score van +5-1 van David was gevolg van de indeling en dus min of meer toeval. Wat niet wegneemt dat hij het hele weekend gevochten heeft.
Met Brabo ben ik het eens dat je als toeschouwer niet moet klagen als er op acht liveborden één of twee korte remises vallen. Er is op het internet zo veel te zien. HSG heeft geen enkele verplichting om Duberry iets moois te laten zien. Toch kan hij de hele ronde nog zes of zeven partijen volgen. Gratis, van HSG.
Goed om te zien dat David de weg omhoog weer heeft gevonden. Maastricht was ook al top(talent).
Uit het reglement van het HSG Open 2013, artikel 14.
• Voor Groep A en B: (14a). Het opnemen van één bye (vrije ronde) is voor de eerste tot en met de vierde ronde mogelijk. Men krijgt hiervoor een half punt. Spelers die van deze mogelijkheid gebruik willen maken, dienen voor een bye in de eerste ronde dit uiterlijk een uur voor aanvang van de eerste ronde aan de wedstrijdleiding bekend te maken. Voor de tweede en derde ronde kan dit nog tijdens de eerste ronde aan de wedstrijdleiding worden doorgegeven.(14b). Het opnemen van een tweede bye (vrije ronde) is voor de tweede tot en met de derde ronde alleen mogelijk na dispensatie door de wedstrijdleiding. Men krijgt hiervoor ook een half punt. Spelers die van deze mogelijkheid gebruik willen maken, dienen dit uiterlijk tijdens de eerste ronde bij de wedstrijdleiding aan te vragen.(14c). Het is altijd mogelijk om bij verhindering een bye te nemen waarvoor men een reglementaire nul krijgt. Spelers die van deze mogelijkheid gebruik willen maken, dienen dit uiterlijk de speeldag ervoor (voor het einde van de ronde) aan de wedstrijdleiding bekend te maken.
Vreemd, er staat niets concreets over het aanvragen van een bye voor de vierde ronde, terwijl het reglement wel aangeeft wat de bedoeling is ten aanzien van het aanvragen van een bye voor de rondes 1 tot en met 3. Hoewel kan waarschijnlijk juridisch niet sterk is geformuleerd, zonder uitleg wat niet kan.
Wellicht een verbeterpuntje.
Dit gehele reglementsartikel is onzorgvuldig opgesteld:
(…)Voor de tweede en derde ronde kan dit nog tijdens de eerste ronde(…)
– De vierde ronde ontbreekt hier; vermoedelijk gewoon vergeten te vermelden.
– Wat betekent "tijdens de eerste ronde" precies? (a) Zolang de eigen partij nog bezig is, of (b) zolang er nog minimaal 1 partij bezig is in de groep waarin men speelt, of (c) zolang er nog minimaal 1 partij bezig is in het gehele toernooi, of (d) zolang de voor de eerste ronde gereserveerde tijd nog niet is verstreken.
Deze vaagheid biedt ruimte om het al dan niet op te nemen van een bye in de tweede of derde ronde af te laten hangen van het resultaat van de eigen partij of andere partijen in de eerste ronde.
Over wanneer precies een bye in de vierde ronde kan worden opgenomen staat niets vermeld. Hierdoor treedt artikel 17 in werking:
In gevallen waarin het reglement niet voorziet, beslist de wedstrijdleiding.
Blijkbaar heeft de wedstrijdleiding het verzoek (?) van Miezis voor een bye in de vierde ronde goedgekeurd, hoewel de verwoording van Hut (Hij nam een vrije ronde) niet wijst op een verzoek.
Hoewel het reglement dus slordig is opgesteld, is het duidelijk niet in de geest van het reglement op dergelijke laten verzoeken voor een bye te honoreren. Ik krijg ook niet de indruk dat er sprake was van overmacht, ziekte, of zoiets. Integendeel: Miezis gaf zelf aan dat hij domweg geen zin had om in de vierde ronde tegen een andere grootmeester te moeten spelen.
Een merkwaardige gang van zaken.
Het erger is nog dat de organisatie hiervan de dupe is,terwijl dit niet eerlijk is.Zo’n toernooi kost al gauw een jaar aan voorbereiding,denk ik zo,en draait voornamelijk op goedwillende vrijwilligers.Afgezien van wat fouten die de organisatie heeft gemaakt,is het vooral het onverantwoordelijk gedrag van de grootmeesters geweest waaraan het toernooi tenonder is gegaan.
Kleine meesters, die zich verheven voelen boven het volk.Als ze tien partijen tegen de oude kasparov spelen verliezen ze met tien tegen 0!Kleine meesters,vlug de hoek in met de handen op jullie rug.
Nou ja, toernooi tenonder?
Bij veel andere weekendtoernooien worden er in de laatste ronde aan de topborden korte remises gespeeld. Daar werden in Hilversum nu zware gevechten geleverd. De laatste ronde was heel leuk.
En tijdens het toernooi drie korte remises en een bye is nou ook weer geen ramp.
De deelnemende grootmeesters aan het HSG Open behoren weliswaar niet tot de mondiale schaakelite, maar kunnen in hun land wel tot de nationale top worden gerekend.
De echte elite speelde bijna gelijktijdig het Tal Memorial onder zeer goede condities. Na drie ronden/dagen een rustdag. Bij het HSG Open volgde op een dag met drie ronden een dag met twee ronden. Niet (of nauwelijks) startgelden, geen onkostenvergoeding (reis- en verblijfkosten).
Deelnemende GM’s, beroepsschakers, moeten dus investeren, in tijd en geld, om aan zo’n toernooi deel te nemen. Natuurlijk, ze maken kans op een geldprijs, maar ze kunnen ook met lege handen blijven.
Ik ga niet naar mijn werk, als ik geen salaris krijg.
In zekere zin kun je zeggen dat de condities onfatsoenlijk mogelijk zelfs beledigend zijn voor mensen die van schaken hun beroep hebben gemaakt en hierin uitblinken, in elk geval op nationaal niveau.
Tegen deze achtergrond is enig calculerend gedrag begrijpelijk. Valt iemand wat te verwijten? De organisatie? De GM’s? Terughoudendheid lijkt me op z’n plaats. Het is voor beide categorieën behelpen, helaas staat de markt voor professioneel schaak er niet zo goed voor.
Kritiek op snelle remises is begrijpelijk, maar de aandacht hiervoor overschaduwt toch wel het moois dat op de borden te zien is geweest.
Mijn top drie qua drama en spektakel:
Beukema – Kunin.
Kunin – Miezis.
Guliyev – Kunin, de partij met vier dames op het bord, die wellicht ´de wereld over zal gaan´.
Dus drie keer Kunin, in mijn ogen de smaakmaker van het toernooi. Maar hij was ook de trendsetter met betrekking tot de korte remises: in drie zetten tegen Sipke Ernst.
Beiden wonnen overigens geen prijs.
Rationeel had Ernst het naar mijn mening het beste bekeken, qua zakjapanner. Twee snelle remises in partijen tegen een andere GM, in beide gevallen met zwart.
Samenvattend: Het was een boeiend toernooi met een enerverende slotronde.
Snelle remises zijn sportief gezien onwenselijk, maar begrijpelijk tegen de hierboven geschetste achtergrond. En: berekenend gedrag, hoe slim ook bedacht, is geen garantie voor succes.
Mijn slotstelling: een HSG Open met tekortkomingen is beter dan geen HSG Open, een HSG Open met GM’s is leuker dan een HSG Open zonder GM’s.
Wat ik zo opmerkelijk vind aan schaakrubrieken en ook in deze commentaren is dat ze zo weinig kritiek bevatten op snelle remises.Als het voetbal betreft, kan men kranten vullen, ndien (één van beide) elftallen er geen wedstrijd van hebben gemaakt.Bij het schaken neemt men dat voor waar aan en zuurt er verder niet over.Opmerkelijk was de reactie van Hans Ree in de NRC, van enkele weken terug,op de partij van Giri tegen Caruano.Hij had het een leuke partij gevonden tot hij ergens las dat het een vooraf afgesproken remise bleek te zijn.Hoeveel van die partijen bestaan er niet in de geschiedenis?Misschien zitten er wel beroemde partijen tussen?Een duister gat. Niemand die het weet,daar de schaak"journalistiek" kritiekloos is en was.Wel kritiek op de Knsb en de Fide,maar geen zelfkritiek en ook niet op de prof-schakers of wat daar voor door wil gaan, die er een potje van maken(ook wat betreft de regels!).
Een land waarin men geen kritiek uit,daar wil ik niet wonen,want dat is vast geen rechtsstaat.
(in het dammen heeft men de "plusremise" ingevoerd.Als speler A meer stukken op het bord heeft dan speler B,krijgt A een plusremise.Hebben meedere spelers hetzelfde aantal punten behaald in het eindklassement dan verliezen degenen met de minste plusremises.Maar hier heeft het schaken de weerstandspunten en dergelijke al voor ingevoerd. Dus is het kennelijk(?)geen oplossing voor de schaaksport).
@Duberry, in de meeste schaaktornooien ligt de focus op de spelers en niet op de supporters. Als de spelers tevreden zijn over het tornooi dan is m.i. het tornooi geslaagd en dat kan je het best zien aan de deelnemersaantallen over de jaren heen. In tegenstelling met het voetbal spelen supporters geen belangrijke rol. Iedere speler kent de tornooireglementen op voorhand dus een speler zal dan ook niet klagen achteraf dat er maximaal gebruik werd gemaakt van de tornooireglementen.
Dat er meer kritiek is op fide en knsb (kbsb in mijn geval), vind ik ook normaal want dragen we als active schakers hiervoor niet allemaal lidgeld af in tegenstelling met HSG Open?
En hoe denken we dan aan een (aangepaste) Sofia rule? Geen remise voor zet 20.
Voor de ware liefhebber: via deze link een analyse van Jonachan Afek van de beslissende partij met de vier dames!Klik hier…
Even een korte side-note, ik kwam een pion achter tegen Sipke, toen begon ik alles of niets te spelen want ‘je leeft maar een keer.’ Deze kans heb je niet vaak om zo een prijs te winnen, daar slaat het YOLO schaak op. Het is een soort rommelen. Daarbij is het echt niet vermoeiend om 130 partijen in een jaar te spelen, ik heb dat jaren gedaan en toen speelde ik beter. Het is juist het feit dat ik nu weer speelritme opdoe wat er voor zorgt dat ik in vorm ben.
Dimitri je hebt gelijk ik had geen duidelijke remisepartijen, maar dat komt ook omdat er bijna niemand was die dezelfde rating had als ik.
Ik was alleen maar blij met de remises van de anderen dus ik moedig salonremises heel erg aan.
"Ik ga niet naar mijn werk, als ik geen salaris krijg."
Juist. Als een organisatie startgeld aan een speler geeft, kunnen daaraan ook bepaalde verwachtingen/eisen bij gesteld worden. Je betaalt een speler dan tenslotte om te schaken.
Maar ik vind het raar en dubieus dat Duberry denkt te mogen bepalen hoe deelnemers hun vrije (onbetaalde) tijd invullen.
Er is echter een oplossing. Volgend jaar betaalt Duberry startgeld (of eventueel garantiegeld) voor de deelnemende grootmeesters, op voorwaarde dat ze geen korte remises zullen spelen.
Is dat een deal Duberry?
@ Johan Hut 24-06 18:47 Ik ken de condities van het tournooi niet maar bedoelde in algemene zin, voor alle tournooien, wat Dimitri net schreef: als een organisatie condities biedt, kan ze ook eisen stellen (bv geen bye opnemen).
David Miedema: "Daarbij is het echt niet vermoeiend om 130 partijen in een jaar te spelen, ik heb dat jaren gedaan en toen speelde ik beter."
Ik geloof jou want hoeveel energie iemand steekt in zijn partijen is iets persoonlijks. Echter ik merk wel op dankzij de fidewebsite dat dit jouw jeugdjaren waren. Profs zoals Miedema, Guliyev zijn ongeveer 40 jaar en spelen bijna alle partijen voor hun broodwinning. Het is koffiedik kijken maar ik twijfel sterk als je hetzelfde zou zeggen in hun situatie.
Laat we het eens zijn dat de ene speler sneller vermoeid wordt dan de andere.
Ludo Tolhuizen: Klopt maar ik geloof dat organisatoren voldoende snugger zijn om dit zelf te weten. Het feit dat ze geen eisen stellen, betekent m.i. dat de organisatoren korte remises ok vinden. Je kan daar als buitenstaander smalend om doen maar uiteindelijk hebben de organisatoren (zoals in HSG Open) het alleenrecht om te doen wat ze willen. Je kan altijd zelf een tornooi organiseren met je eigen eisenpakket en afwachten of er iemand zal deelnemen.
@brabo Natuurlijk kunnen organisatoren doen wat ze willen, en ik wil absoluut niet smalend over ze doen, ik heb gezien hoeveel werk ze vaak verzetten.
Is er een reactie over cabaretiers verwijderd?
In dit specifieke geval (HSG open) lijkt het me eigenlijk juist een zegen geweest voor het toernooi. Lekker veel publiciteit, een verrassende gedeeld winnaar en een zeer spannende laatste ronde. Vermoedelijk waren de snelle remises allemaal in de laatste ronde gespeeld als ze niet eerder waren gevallen. Nu moesten alle GM’s in de laatste ronde ook.
Dimitri(,Brabo en de hele familie Salonremise),het is niet aan mij een deal te sluiten,maar aan schakers van, zeg maar, boven de 2300-rating om geen salonremises te spelen.Dat niet iedere speler deze verantwoordelijkheid voor zichzelf neemt,zegt veel over de schakers op dit niveau.Jij behoort met Brabo zelf tot die familie en manipuleert(dat is het)de einduitslagen van toernooien ook met salonremises.Wie was nu de sterkste schaker in het HSG-OPEN?Niemand die het weet!Zo triest.Dat er mooie partijen waren,zeker,maar toevallig waren die partijen ook nog eens in een toernooivorm gegoten.Stom natuurlijk,wie bedenkt nou zoiets!
In een tijd dat organisatoren(werkgevers) zich te pletter zoeken naar toernooivormen- of regels waarin salonremises verhinderd kunnen worden,stelt de SALONREMISEFAMILIE doodleuk vast door tegaan met dit soort remises en dat het in de salon aangenaam vertoeven is.Het is van een ongelofelijke brutaliteit.
Lennart Ootes organiseerde het BSG Pinkstertoernooi 2013.Gewonnen door Dimitri.Om het toernooi niet te laten doodbloeden in salonremises zoals voorgaande jaren,introduceerde hij de knock-outfase finales.De eerste 8 van het klassement na een aantal ronden zouden zich hiervoor plaatsen,waaronder Li Riemersma.Maar,wat denk je? Deze laatste had daar helemaal geen trek in(had vooraf kennelijk ook geen zin gehad de reglementen te lezen).Hij zei zoiets van,ik ben hier niet gekomen voor snelschaak.Laat hij zich nou nooit zo uitlaten over salonremises,ook een vorm van snelschaak.Wat kan men hierover nog meer schrijven?Oh ja , geen respect voor de toernooiorganisatie,geen eigen verantwoordelijkheid nemende want het zijn de schakers die de organisatie dwong tot het knock-outfase model,te lui of te laks het toernooi reglement even vluchtig doortenemen.Geen journalist die hier serieus op inging.Prof of amateur,de belastingdienst maakt geen onderscheid:prijzengelden zijn inkomsten en daar betaalt men belasting over(ik spreek uit ervaring).
Overigens,vind ik Johan Huts verslag hierboven wel goed in het genre van de schaakjournalistiek,hij is toch best fel en zet zich af tegen de salonfamilie.
Een gloedvol betoog dat ontkracht wordt door die onzin over de belastingdienst. Ben erg benieuwd naar die eigen ervaring.
Richard,nadat de belastingdienst uit de media vernam dat ik ook inkomsten aan prijzengeld had,heb ik hier voor de "geschatte" prijzen mijn prijs moeten betalen.
Je bent alleen inkomstenbelasting verschuldigd als het schaken voor jou een bron van inkomsten is. Is het een hobby, dan is het geen bron van inkomsten. Ook niet als je incidenteel eens een geldprijs wint. Pak de Elsevier er anders maar bij. Rubriek 4.3.1.
Ik ben reuze benieuwd naar de brief die jij indertijd van de belastingdienst gekregen hebt.
Duberry:
Je hebt 2 soorten salonremises met en zonder afspraak op voorhand. Afspraak op voorhand mag uiteraard nooit maar zonder afspraak op voorhand, hangt het af van de tornooireglementen.
Ik vermoed dat weinigen wakker liggen van wie nu de sterkste was in het HSG Open. 6 partijtjes zijn sowieso te weinig om vast te stellen wie het sterkst speelde.
Organisatoren hoeven helemaal zich niet te pletter zoeken om salonremises te vermijden. In heel wat Franse tornooien wordt vandaag al de 30 zetten regel gehanteerd die spelers niet toelaat om eerder dan zet 30 remise te spelen zonder toestemming van een arbiter (3 keer dezelfde stelling). Dit werkt heel goed dus als een organisator niet voor dit soort reglement kiest dan zie ik achteraf ook geen reden om te klagen over snelle remises.
Put your money where your mouth is geldt blijkbaar niet voor Duberry…
Richard,het betroffen geen schaakinkomsten,wel prijzengeld afkomstig uit een andere sport die ik beoefende, weliswaar als amateur,maar professioneel van opzet.
Brabo,voor die 30-zetten regel verwijs ik naar Giri-caruano,een vooraf afgesproken partij.Te simpel,daar weten schakers ook wel raad mee.
duberry, dan raakt je opmerking in @30 kant nog wal. Maar nogmaals, ik ben zeer benieuwd naar de brief van de Belastingdienst. Maakt niet uit welke sport, als het je hobby is betaal je er geen inkomstenbelasting over. Misschien heb je wat gewonnen met poker? Dan ben je wel kansspelbelasting verschuldigd, maar geen inkomstenbelasting.
nog = noch
Duberry, welke harde bewijzen heb je dat Giri en Caruano hun partij op voorhand hebben afgesproken? Ik zeg niet dat zulke zaken niet gebeuren zie schaken-brabo.blogspot.be/2012/07/afgesproken-resultaat-in-open-gent-of.html maar ik vind tevens dat we heel voorzichtig moeten zijn met zulke beschuldigingen.
Ik vind dat je als schaker niet echt een verplichting naar het publiek hebt, hooguit naar je eigen fans en jezelf.
De regel dat je pas na 30 zetten remise mag overeenkomen vind ik goed. Natuurlijk valt dit te omzeilen, maar het neemt toch een gedeelte van de korte remises weg. Daardoor kun je van te voren niet echt met remise bezig zijn, omdat er hoe dan ook een partij gespeeld moet worden.
Als je een weekendtoernooi spannend af wilt sluiten is een snelschaakbarrage erg geschikt. Anders zie je vaak dat de eerste plek gedeeld wordt. Overigens zijn profs relatief risico-avers en zien ze de prijzen het liefst gedeeld worden.
Richard, ik stuur de accountantsverklaring erbij.
Brabo,bewijs is er niet,evenmin voor de partij op je blog.Toch,als je de partij live hebt gevolgd(wat ik deed),het live commentaar aanhoorde,het gedrag van Giri Anish aanschouwde,niet van hem heb vernomen dat het niet afgesproken was,beide dezelfde trainer hebben en de snelheid waarmee de zetten gespeeld werden(Giri speelde meen ik 30 zetten in 5 minuten),dan kun je er denk ik met goed fatsoen niet omheen.Ik had wel de indruk dat caruano nadacht of deed alsof,terwijl Giri dan wat ongeduldig werd en reeds met zijn rechterhand naar het stuk ging dat hij zou verzetten als Caruano klaar was met zijn zet,zodat Caruano weer wist hoe het ook alweer afgesproken was. Misschien is er nog wel een video van?
Twaburov,vind jij het eerlijk als je tegen concurrent A voluit gaat en tegen concurrent B een salonremise speelt? B heeft het makkelijk,zeg.Vervolgens gaat B weer voluit tegen A.Het gaat om eerlijkheid,een eerlijke elo-rating bijvoorbeeld,een eerlijke toernooi-uitslag,eerlijk naar de toernooi-organisatie toe,eerlijke concurrentie.Wanneer je in een open toernooi de eerste partij verliest kan dat een voordeel/nadeel zijn voor zowel een zwakke als sterke speler.Dit gegeven moet voor lief worden genomen,omdat het inherent is aan dit type toernooivorm.
Jouw opmerking,dat een 30-zettenpartij niet afgesproken kan zijn:zie commentaar 40 en 43 .
Jij miste jezelf kennelijk ook op de corresp. ratinglijst?
Duberry, je vertelt mij dat beide spelers dezelfde trainer hebben. Is het niet mogelijk dat beide spelers in aparte sessies naar dezelfde variant hebben gekeken met dezelfde trainer? Een trainer zal vaak materiaal hergebruiken uit eerdere sessies. 30 zetten mememoriseren, lijkt mij voor die wereldtoppers kinderspel. Je kan jezelf afvragen waarom Giri met wit niets ambitieuzer koos want in de training moet hij tenslotte toch gezien hebben dat er met wit niet veel te rapen valt. Correct maar er is geen enkele garantie dat je met een andere variant gemakkelijker iets kunt rapen zeker tegen een speler zoals Caruana en dan vind ik kiezen voor iets wat je bestudeerd hebt in detail met 0% verlieskansen maar enkele winstkansen als zwart het niet kent, geen slechte partijkeuze. Tenslotte geloof ik niet dat een trainer vertelt over zijn andere sessies want dan zouden zijn leerlingen wel eens snel het vertrouwen in hem kunnen verliezen.
Ik bedoel er bestaat een perfect logische verklaring voor het verhaal Giri-Caruana waardoor ik het veel te slap (zelfs niet-correct) om deze topspelers te beschuldigen van bedrog.
Duberry, ik begrijp je redenering betreffende salonremises maar wat ga je doen met volgende situatie.
Mijn tegenstander speelt met zwart de Zaitsevvariant.
1) Ik ben wat vermoeid in het tornooi en heb de Zaitsev niet in de voorbereiding bekeken dus ik ga in op de zetherhaling met Pg5-Pf3 …
2) Ik moet het punt scoren om nog in aanmerking te komen voor de prijzen en heb mij goed voorbereid op de Zaitsev dus vermijd ik de zetherhaling en kies 1 van de andere mogelijkheden.
Niet eerlijk om tegen de ene tegenstander wel de zetherhaling te spelen en de andere niet. Gaan we dus in het vervolg de Zaitsev verbieden in de tornooien?
Ik heb weinig bezwaar tegen zo nu en dan een korte remise. Spelers die echter bekend staan als notoire korte-remise schuivers zullen zich vermoedelijk minder interessant maken en zodoende minder aanbiedingen krijgen voor de interessante toernooien (met condities) lijkt me.
Brabo,een zet uit op remise en wel erg vroeg. Ik vind het volgende.Iedereen mag het uiteraard met mij oneens zijn en dat zal ook wel,maar ik vind dat het een spel van deze tijd moet zijn.De "afgebroken partijen" zijn gelukkig verleden tijd(al gaf het wel amusement)en de partijduur is ook al terecht ingekort.Nu nog kleine restjes en het spel is modern.
Salonremises zijn toch niet van de 21e eeuw,evenmin als remises door zetherhaling ,zeg toch zelf.Het moet veel meer nog een spel van winnen en verliezen worden.
Sigaren rokende heren met een glaasje cognac naast zich op een tafeltje en wandelstok tegen de stoel,daar passen salonremises perfekt in.Maar tegenwoordig zien de meeste schakers er als fysieke topsporters uit met wellicht een goede fysieke en mentale conditie.Zij kunnen veel aan.
Terug met het schaken naar de 21e eeuw betekent voor mij hetvolgende.
Toernooien en al het anderen kan men blijven winnen zoals nu.Doch,men zal een afweging moeten maken:een goede prestatie in het toernooi met remise door zetherhaling of salonschaak voordat de 45E zet gespeeld is op straffe van een Elo-rating verlaging met 30 punten enerzijds of anderszijds de partij doorspelen.. De toernooi prestatie wordt niet gecorrigeerd. En dus, wat vind een speler belangrijk op een bepaald moment:toernooiprestatie of Elo-rating.
Ik dacht eerst dat deze methode de sterkte- verhoudingen in de Elo-ranglijst zou aantasten.Maar ik geloof niet dat dit het geval is.Ten eerste zal het een zeldzaamheid worden dat salonremises en remises door zeth. nog worden gespeeld.Ten tweede door deze twee soorten remises waren de verhoudingen juist al enigszins zoek.
Duberry: www.chessgames.com/perl/chessgame?gid=1584952
Daar zit je dan met jouw nieuwe 45 zetten-regel als spelers dit achterpoortje hebben gevonden.
Duberry: Profschakers spelen voor hun broodwinning. Het zou mij sterk verwonderen dat ze rating vooropstellen t.o.v. tornooiprestatie want het is de tornooiprestatie die uiteindelijk bepaalt welke prijzen men krijgt.
Elovermindering van 30 punten?? Is dat dan wel eerlijk? Spelers mogen zelf weten of ze remise doen of niet, dat is onderdeel van het spel. Als je beslissingen af wil dwingen is een knockout vorm het best.. of elke partij bij remise kleur omdraaien en overnieuw spelen met resterende tijd. Al is dat laatste wel erg revolutionair. Het Ootes-systeem is denk ik het leukste voor het publiek..
Salonremiseradar.nl
Weekendtoernooien hebben in feite een duivelse formule: de condities van een amateurtoernooi, prijzengeld voor profs.
De condities zijn voor beroepsschakers te beroerd om deel te nemen. De kans de hoofdprijs of een andere geldprijs te winnen, maakt het aanlokkelijk om toch mee te doen.
In elk geval kunnen we vaststellen dat dit soort toernooien in een behoefte voorzien, ze blijven veel deelnemers trekken, onder wie vaak ook een handjevol GM’s.
Principieel niet meedoen is voor de laatste groep soms geen optie. Ze zullen zich dan thuis zitten te verbijten hoe een 2200-plusser de hoofdprijs van meer dan 1000 euro voor zich opeist. Ik misgun niemand iets, maar zo’n prijs voor een amateurschaker is buitenproportioneel, gezien de verhoudingen in schakend Nederland.
De oplossing lijkt simpel: of het prijzengeld omlaag, of de condities voor de beroepsgroep omhoog.
Binnen de huidige formule is calculerend gedrag onvermijdelijk.
Snelle remises stuiten ons sportief gezien tegen de borst, maar we moeten de zaak ook niet overdrijven. Om te voorkomen dat het HSG Open 2013 de geschiedenis zal ingaan als een toernooi waarin aan de lopende band salonremises werden geproduceerd, hierbij nog eens de feiten:
Derde ronde: Kunin – Ernst, remise in drie zetten.
Vierde ronde: Guliyev – Van Kampen, remise na een zet of tien.
Vijfde ronde: Van Kampen – Ernst, remise na een zet of tien.
Er zullen mensen zijn met een groot sporthart die dit drie partijen te veel vinden. Maar nu weten we in elk geval waar we het over hebben.
Ik onderscheid twee vormen van calculerende remises:
– Risicomijdend gedrag, alle opties open houdend. De achterstand die je hierdoor mogelijk oploopt blijft overbrugbaar. Je ‘koopt’ tegen een redelijke prijs rust en extra fitheid voor de volgende ronde(s).
– Inkomsten veilig stellen door – meestal in de laatste ronde – de eerdere performance te verzilveren, desnoods tegen inlevering van een deel van de buit.
Grootmeestertje bashen is in mijn ogen een te simpele benadering, waarbij de ogen worden gesloten voor het feit dat iemand voor zijn/haar broodwinning op schaakinkomsten is aangewezen.
Of je de oplossing in regulering (Sofia rule en dergelijke) moet zoeken, weet ik niet. Er zullen dan toneelstukjes worden opgevoerd, hoewel een toneelstukje te verkiezen is boven een remise in drie zetten. Daar gaat hoe dan ook een verkeerd signaal vanuit, is onprofessioneel gedrag (het verschil tussen remise in drie en tien zetten is natuurlijk niet groot, maar in elk geval minder provocatief). Wellicht is een andere puntentelling een idee: drie punten voor een overwinning (vanaf het begin of bv vanaf ronde vier) of een tiebreak waarin het aantal overwinningen de overheersende factor en prijsbepalend is).
Afgezien hiervan blijft de combinatie toernooiformule/prijzengeld respectloos ten opzichte van de beroepsgroep, deze formule lokt calculerend gedrag uit. Toernooiorganisaties kunnen dit minimaal ondervangen door onkostenvergoedingen te garanderen die (eventueel) vervallen als een prijs in de wacht wordt gesleept, mits die prijs hoger is dan de onkostenvergoeding.
Het is onbeschoft om beroepsspelers drie dagen aan het werk te zetten als hun dat een verliespost (geen prijs, wel onkosten) kan opleveren, ook als ze zich uit vrije wil aanmelden en geen inschrijvingskosten hoeven te betalen, ook als je in ogenschouw neemt dat ze vrijwillig voor het vak hebben gekozen.
Ondertussen vraag ik me af hoe groot het probleem is. Wellicht is een salonremiseradar.nl een oplossing, die deze remises in de Nederlandse opens registreert. Na een jaar kunnen we kijken hoe groot het probleem werkelijk is. In het HSG Open 2013 was het eigenlijk geen probleem (uitermate spannende slotronde met veel vechtschaak), in de beeldvorming bestaat het probleem echter wel.
Salonremiseradar
Een leuk en goed systeem om remises te vermijden vind ik het biedsysteem zoals nu al wordt toegepast in de Armageddon voor het US Championship: www.uschesschamps.com/about-2012
Brabo@ Bok-King Loek uit 2010 is remise door zetherhaling en door de 45-zettenregel geldt hier een strafvermindering van 30 Elo-P. mits de 45-zettenregel geldig was en mits ze het dan ook op remise hadden gehouden.Toernooi-organisaties willen liefst deelnemers met een hoge rating.Ik weet ook zeker dat Van Kampen en Ernst niet hun huidige rating in de waagschaal willen leggen in ruil voor de hoofdprijs.
Wimwij@ De Salonremiseradar is een goed idee!!!!Maar hoe die in -te- vullen?
Overigens mogen voor mij de prijzen bij schaaktoernooien(amateurs
of/en profs) zeer flink omhoog.Ik ben geen tegenstander tegen geldprij-
zen.Maar men moet ze wel verdiend winnen!Bij het "amateur"-wielrennen liggen die volgens mij flink hoger en 2 à 3 maal per week(s’zomers) kunnen renners daar proberen een bedragje te verdienen."Renners" zoals Brabo,Burg,Reinderman,Grooten, King David,L’ami enz. zouden daar een welgevulde boterham kunnen verdienen.De salonremise partijen die jij opsomt waren nu juist de partijen waar het om ging.Johan Hut kondigde dit ook zo fraai en met veel enthousiasme aan op deze site precies een week geleden.Hij had het bericht nog niet verzonden of de partij was al uit.
Twaburov@ Remise is onderdeel van het spel.Je hebt het gelijk helemaal aan jouw kant.Maar voorafgaand aan die remise moet er wel strijd zijn geweest,want je doet een concurrent snel tekort ermee.En daar die strijd nogal eens ontbreekt,en de schakers elkaar aanmoedigen (zie enkele commentaren hierboven) zonder enkel bezwaar salonremises te spelen,moet er van buitenaf ingegrepen worden.
Brabo, partij Bok- Van Wely. Gisteren had ik even snel naar de laatste zetten gekeken en toen mijn conclusie getrokken.Vandaag de partij nagespeeld,al valt er weinig na te spelen.Vanaf zet 13 t/m 37 is er dezelfde zetherhaling.Het waarom hiervan opgezocht.Blijkt dat King Look geen zin had in remise,want hij wou zijn kansen behouden op het kampioenschap.Bij mijn 45-zettenregel geldt dat de speler wiens laatste zet het is die 3X dezelfde stelling voltooid 30 punten in mindering krijgt.In deze partij dus Benjamin Bok.
Duberry, het is Van Wely die als eerste 3x dezelfde stelling bereikt, zie zetten 12,14 en 16. Als je dan beseft dat Loek slechts kon kiezen tussen zetherhaling of opgave (dameverlies) dan kan ik mij wel voorstellen dat Loek zal steigeren wanneer de administratie hem 30 elopunten aftrekt.
We kunnen zelfs een stap verder gaan. Ik speel met wit en kies om met een fantastische combinatie eeuwig schaak te forceren waardoor de tegenstander als eerste 3x dezelfde stelling zal bereiken. 30 elo kwijt voor de tegenstander alhoewel hij geen enkele mogelijkheid had om dit te vermijden.
Met de -30 eloregel zie ik binnen de korste keren de elo’s ineen zakken.
De voorgestelde regel heeft vreemde consequenties.
1. Met eeuwig schaak ontsnappen kost 30 punten, veel meer dan het verlies van de partij. Bv. wit Ke8, Tf1, pi e7. zwart Kg7,Ta2. Zoals bekend, maakt zwart remise met schaakjes van opzij. Kost in het voorstel 30 ELO punten als wit op en neer gaat.
2. Ik start een zetherhaling met een serie schaakjes, waarbij mijn tegenstander door het eerste schaakje het rochade recht verliest. Mijn tegenstander verliest dus 30 ELO punten.
Ik begrijp trouwens niet goed waar Duberry zich zo druk om maakt en niet gewoon geniet van de grote meerderheid van partijen waarin wel gevochten wordt. Ik sluit me aan bij Brent’s reactie (47): notoire remise schuivers krijgen geen of slechte condities.
Overigens wil ik als oprechte amateur, die betaalt om mee te doen,
de mogelijkheid tot korte remises houden (laatste ronde, veeel te vroeg start, er staat voor niemand iets op het spel, ik moet tegen mijn clubgenoot, u kent het wel).
Brabo,je hebt gelijk,uiteraard:12,14 en 16.
Een speler maakt zijn eigen stelling.Is deze slecht dan mag deze speler verliezen.Dat is wedstrijdsport.Wat geen wedstrijdsport is ,is als je je clubgenoot een kadootje gunt(als er niks op het spel staat,ach,waarom niet).
Wat wel wedstrijdsport is,is hetgeen de zusjes Williams aan het tennispubliek tonen.
De beste(Serena) wint de laatste jaren bijna altijd.Nieuwe regelgeving vergt weer andere inzichten in het schaken.Wanneer men gelijk de salonremise en de remise door zetherhaling verbiedt,heeft dat geen invloed op de rating.