Anish over zijn optreden bij de Grand Prix Parijs 2013

‘’Dit verslag is niet vermakelijk en ook geen bron van inspiratie, maar zulke toernooien kunnen zeker helpen bij het overdenken en analyseren en vervolgens sterker terug te komen.’’

De bescheiden klassering

Het laatste toernooi van de Grand Prix cyclus vond plaats in Parijs, in Versailles om precies te zijn, bekend om zijn kasteel, voor de revolutie het winterverblijf van Franse koningen en koninginnen. Hoewel de eerste plaats in de complete cyclus al geclaimd was door voormalig wereldkampioen Veselin Topalov, was er nog steeds een gevecht gaande om de tweede kwalificatieplaats. Twee van de deelnemers, namelijk Caruana en Grischuk, hadden nog steeds kansen om Shakhriyar Mamedyarov in te halen, die voorlopig op de tweede plaats overall stond. Zelf bevond ik mij op een bescheiden plaats in het klassement en de uiteindelijke laatste plaats die ik in dit laatste toernooi behaalde, maakte dat alleen nog maar erger.

Vanaf de eerste ronde speelde ik zeer ambitieus. In mijn partij tegen Boris Gelfand, toch een van de tegenstanders tegen wie ik altijd graag speel, kreeg ik met zwart al vrij snel gemakkelijk spel.

Partij Gelfand-Giri:

Onderaan!

Dit ongelukkige verlies deed me onderaan de ranglijst belanden en het noodlot wilde dat ik nimmer een hogere plaats bereikte. Ofschoon ik vele interessante ideeën in opening en middenspel bracht, ontbrak het mijn spel aan stabiliteit en reeds in de vierde ronde verloor ik opnieuw, ditmaal door een eenvoudige misrekening.

Partij Dominguez-Giri:

Hoewel ik nog altijd op een herstel hoopte, was mijn slechte vorm ook in de volgende partij herkenbaar, toen ik na een geslaagde hergroepering in een Maroczy-achtig eindspel mijn taaie tegenstander Etienne Bacrot tegenspel toestond en de controle over de partij totaal kwijtraakte. Ik moest opnieuw een nul noteren.

Partij Giri-Bacrot:

Een bijkomend probleem, afgezien van mijn vele verliespartijen, was dat ik zelfs in de partijen waarin ik goed speelde zelden winstkansen kreeg. Mijn partijen met zwart tegen Ponomariov, Wang Hao en Ivanchuk waren degelijk, maar er had mogelijk meer in gezeten wanneer je beseft dat deze sterke spelers in Versailles ook niet in hun beste vorm staken.

Versaillles en het tweede deel

De voorstad Versailles is beslist een bezoek waard. Het kasteel en de tuin imponeren zelfs de meest verwende toerist en tenzij je van plan bent een beroerd schaaktoernooi te spelen, zul je een onvergetelijke dag beleven onder de rook van Parijs.

Het tweede deel van het toernooi ging ik wat beter spelen, maar de situatie was al nauwelijks meer te redden. Tegen Fressinet miste ik een unieke tactische wending en als dan Nakamura ook nog eens zijn beste defensieve kwaliteiten toont, draagt dat allemaal niet bij aan mijn totaalscore.

Fragment Giri-Fressinet:

Mijn verliespartij tegen Grischuk was evenwel van een heel ander kaliber, want van begin tot eind werd ik volledig door hem overspeeld.

Het toernooi werd door Gelfand en Caruana gedeeld gewonnen. Zij waren beiden goed bij de les en straften onnauwkeurigheden van hun tegenstanders meedogenloos af. Bewonderenswaardig zijn Fabiano’s vooruitgang en Gelfands halsstarrig weigeren om fouten te maken. Hier valt een hoop van te leren.

Dit verslag dient niet tot vermaak, maar wel tot lering. Zo’n toernooi kan zeker helpen bij het overdenken, analyseren en hopelijk sterker uit de strijd tevoorschijn komen.

Er staat mij een druk toernooiseizoen te wachten. Het is mijn vurige wens aan te tonen dat ik inderdaad wijzer ben geworden.