Elo-tikken voor L’Ami en Ernst

Na het NK schreef ik het al: de top van de Nederlandse ranglijst is niet overgenomen door de jongere generatie, maar Loek van Wely en Sergei Tiviakov hebben hun posities versterkt. Op de FIDE-lijst van 1 augustus heeft Tiviakov de tweede plaats van Van Wely overgenomen, al scheelt het bijna niets. Het Open kampioenschap van Nederland in Dieren is nog niet verwerkt. Daar kreeg Erwin l’Ami na het NK opnieuw een grote tik en Sipke Ernst, na een goed NK, een nog grotere.

Sipke Ernst, eerder dit jaar in Bunschoten. Hij verloor heel veel punten in Dieren.

Grote winnaars waren er niet in de top tien, afgelopen maand. De Nederlandse top honderd is hier te vinden.

Anish Giri verkoos het wereldtoptoernooi in Biel boven het NK. Een logische keus. Hij verloor er wel 5 Elo-punten en daalde op de wereldranglijst van 14 naar 16. In Nederland zal hij nog lang de nummer één blijven.

Sergei Tiviakov won 5 punten op het NK, waar hij gedeeld eerste werd, en vervolgens 3 in het Open kampioenschap van Canada, dat hij samen met Robin van Kampen won. Het leverde hem de tweede plaats op de Nederlandse ranglijst op, met 2 punten voorsprong op Van Wely, en plaats 82 op de wereldranglijst.

Sergei Tiviakov bij de prijsuitreiking van het NK, tussen journalist Peter Doggers en arbiter Cor Roet

Loek van Wely won ook 5 punten op het NK en, veel belangrijker, de titel, na twee vluggertjes tegen Tiviakov. Dat hij op de Nederlandse ranglijst net een plaatje zakt, valt daarbij in het niet. Van Wely is nu nummer 85 van de wereld.

Ivan Sokolov speelde niet in juli en blijft op plaats vier staan.

Robin van Kampen verloor 2 punten op het NK, maar steeg toch naar plaats vijf door het falen van l’Ami. In Canada won hij 4 punten, zodat hij per saldo toch een heel klein winstje heeft geboekt.

Op zes staat nu Erwin l’Ami, die op het NK 19 punten verloor. Daarmee is het leed nog niet geleden. In Dieren verloor hij er vervolgens 17. Dat doet hem, met 2614, virtueel nog een plaats zakken.

Een beetje droevig is het dat Jan Smeets daardoor (virtueel) een plaats stijgt, zonder te spelen. Het verschil is wel klein, Smeets heeft 2619. Belangrijk is het ook niet, of je op zes of op zeven staat. Belangrijker is dat L’Ami de mondiale top honderd weer uit zicht heeft. Nummer honderd heeft 2655.

Net als van Smeets werden ook van Jan Timman en Daniel Stellwagen in juli geen partijen verwerkt. Timman verloor in Denemarken wel 8 Elo-punten, die nog verwerkt moeten worden en waardoor Stellwagen ongemerkt een plaats stijgt.

De top tien wordt gecompleteerd door Dimitri Reinderman, die op het NK 14 punten verloor en onder de 2600 zakte.

Als zo veel spelers Elo-punten verliezen op het NK, moeten er ook spelers winnen. Dat was bijvoorbeeld Wouter Spoelman, die 10 punten won en nu stevig op plaats twaalf staat, dicht bij elf. Hij lijkt echter niet veel ambities te hebben om een toptienklassering te veroveren.

Sipke Ernst won op het NK 12 punten en kwam daarmee op plaats dertien. Hij heeft wel hoger gestaan. In Dieren kostte een dramatisch slot van 0 uit 4 tegen vooral lager gerate tegenstanders hem maar liefst 26 punten. Daarmee komt hij op 2540 en is de top tien heel ver uit zicht.

Over de Nederlandse vrouwenranglijst heb ik niets nieuws te melden, omdat ik de gevolgen van het NK al in mijn vorige verhaal had vermeld.

Zhaoqin Peng, die op de foto 6 Elo-punten aan het winnen is tegen Karel van der Weide, werd deze keer geen Nederlands kampioene (dat werd Anne Haast), maar blijft voorlopig nog wel onaantastbaar als de nummer één van Nederland bij de vrouwen.

Alle foto’s zijn genomen door Zhaoqin Peng of André Hendriks

Alleen geregistreerde gebruikers kunnen een reactie achterlaten.