Verslag over Reykjavik

Bij de opening van het net afgesloten Reykjavík Open kreeg ik de gelegenheid om Fridrik Olafsson een schilderijtje (een werk van Marianne Brus) te overhandigen dat ik bij het laatste Tata Steel toernooi van een handtekening had laten voorzien door de wereldkampioenen Magnus Carlsen en Hou Yifan.

Fridrik is onlangs 80 geworden én benoemd tot ereburger van Reykjavik (de laatste die deze eer te beurt viel was Yoko Ono). In de jaren 80, tijdens zijn voorzitterschap van de FIDE, werkte ik op het FIDE-kantoor in Amsterdam. Sindsdien hebben we altijd contact gehouden! Ik kon de deelnemers en organisatoren onder andere melden dat er tussen Fridriks eerste en laatste toernooi in Amsterdam een periode van 57 jaar zat! Ook Kirsan Ilyumzhinov was voor de gelegenheid naar IJsland gekomen. Ik kon het niet laten hem te vragen of het FIDE-kantoor nu nog steeds een bezetting van drie man heeft. Volgens mij betekende zijn glimlach dat er nu een paar meer fte’s zitten … Het toernooi is ook enkele dagen bezocht door Magnus Carlsen. Tot ieders verrassing deed hij mee aan de traditionele pubquiz en die won hij samen met Jon Ludvig Hammer met wie hij het team MC Hammer vormde. Niet zo verrassend is dat al snel het verhaal ging dat hij zich nu pas echt bewezen heeft.

Dit soort dingen maakt het Reykjavik Open tot een heel speciaal toernooi. De sfeer is prima, het weer was dit keer heel bar. De IJslanders zelf klaagden er over. Vanaf november teistert de ene na de andere stormdepressie het eiland, veelal met sneeuw en hagel. We hebben daarvan in ruime mate mogen meegenieten. De tocht naar het binnenland was zodoende wel heel ruig. Intussen speelde Erwin l’Ami het toernooi van zijn leven, dat is al ruimschoots gemeld. Een subliem resultaat. Ik verkeerde zelf na de 1e ronde in de wolken na een remise tegen IM David Cummings. Ratingverschil 569! Dat gaf me de motivatie om er extra goed voor te gaan zitten wat me een stevige ratingwinst opleverde. Ik zal nog een keer terugkomen met een kleine fotoselectie.