Het Gooise Sufferdje

HSG begint steeds meer op het Gooise sufferdje te lijken, na de nederlaag zaterdag tegen het tweede team van BSG Bussum. Ja, de jaren dat HSG de baas was in het Gooi, zelfs in heel Nederland, liggen al weer een tijdje achter ons. HSG is HGS geworden, zelfde letters, iets andere volgorde. Laten we de grap zelf maar maken, voordat anderen het gaan doen.

Op de Bussumse overwinning valt weinig af te dingen. Op papier waren de teams volledig aan elkaar gewaagd, het gemiddelde eloverschil bedroeg slechts een puntje (2092 om 2093).

In de praktijk had de thuisclub echter een duidelijk overwicht in het Bussumse Denksportcentrum, waar in het bijprogramma van de Gooische derby het ook niet onbelangrijke meesterklasseduel BSG – HMC Calder Den Bosch werd gespeeld. Met eveneens een sensationele afloop voor de Bussumers, het kan niet op daar.

Gelukkig voor ons verzuimde de thuisclub optimaal te profiteren. Door een gelukje kon HSG het verlies beperken tot de kleinst mogelijke nederlaag. Dankzij mijzelf nog wel, eigenlijk dankzij mijn tegenstander Frans Borm die in een stelling met een gezonde pluspion mat in twee dreigde, ondekbaar. Aan zijn aandacht was echter ontsnapt dat ik met mijn laatste zet hetzelfde had gedaan, maar zeker niet ondekbaar.

Dat scheelt misschien wel twee bordpunten, kan dus heel belangrijk zijn aan het eind van de rit. Ik werd door mijn teamgenoten gezien als matchwinnaar van een nederlaag, weer een geheel nieuwe ervaring.

Ondertussen staat HGS, Het Gooise Sufferdje, nog wel mooi bovenaan, zo erg is die status dus ook weer niet. De competitie in 3D wacht een zinderend slot, met drie teams met evenveel matchpunten. HSG staat echter drie bordpunten voor op BSG 2 en nog een halfje meer op Oud Zuylen.

Pakken we de stand er even bij:

1. HSG 11-36

2. BSG 2 11-33

3. Oud Zuylen 11-32,5

(4. Caissa Eenhoorn 2 9-31,5)

De nummer 4 is nog niet geheel uit te sluiten, Hoorn mag nog geloven in een sprookje, als in de slotronden met grote cijfers gewonnen wordt van zowel HSG als Oud Zuylen, en BSG 2 ook minimaal twee matchpunten laat liggen. Waarschijnlijker is dat deze club een voorname rol zal gaan spelen bij de verdeling van de kostbare bordpunten. BSG 2 lijkt op papier het makkelijkste programma te hebben. Kortom, 3D blijft wellicht tot het laatste speeluur too close to call.

HSG kwam op achterstand door een nederlaag van invaller Johan Lindeman die niet lekker uit de opening kwam. Vincent Pandelaar was niet opgewassen tegen de enorme ervaring van zijn tegenstander good-old Tom de Ruiter. Gelukkig deden Carol-Peter Gouw en Kees Nagtegaal met goede overwinningen iets terug, Klaas Harmsen speelde remise.

In de laatste drie partijen stonden er twee voor HSG minder, de stelling bij Jesper de Groote – Daan Bes was in het prille begin al onduidelijk met een ongelijke materiaalverhouding. Dat bleef heel lang zo, tot de Bussumer toch de winst naar zich toetrok. Na het onvermijdelijke verlies van Herman kreeg ik als doekje voor het bloeden een cadeautje in de schoot geworpen, een fortuinlijke zege die telt voor twee bordpunten, zo merkte de verzamelde pers op.

BSG 2 2092 HSG 2093 4,5-3,5

1. Sjoerd Drent 2038 Carol-Peter Gouw 2029 0-1

2. Jesper de Groote2181 Daan Bes 2074 1-0

3. Theo Slisser 2086 Kees Nagtegaal 2253 0-1

4. Frans Borm 2224 Wim van der Wijk 2152 0-1

5. Ruben Hilhorst 2064 Herman van Engen 2070 1-0

6. Coen van der Heijden 2104 Johan Lindeman 1998 1-0

7. Chris Kooijman 2021 Klaas Harmsen 2090 ½-½

8. Tom de Ruiter 2018 Vincent Pandelaar 2078 1-0

Alleen geregistreerde gebruikers kunnen een reactie achterlaten.