A blast from the past against Euwe
Gisteren viel het nieuwe nummer van het New in Chess Magazine op de deurmat. Met interesse heb ik kennis genomen van de column van Hans Ree met de titel : A blast from the past against Euwe.
Ree besteedt in zijn column o.m. aandacht aan Max Euwe – Verhalen en partijen, drie delen, van de onderzoeker Peter de Jong.
Ree vermeldt een anekdote over een simultaan die Euwe heeft gegeven aan de Amsterdamse club Unitas Studiosorum (US), een studentenclub. Na afloop van de simultaan kreeg Euwe het jubileumboek Neuken is veel lekkerder, 10 jaar uit de turbulente historie van US schaken. De bijna 80-jarige Euwe repliceerde gevat dat hij niet zeker wist of hij met dit boek wel thuis kon komen.
Daarna besteedt Ree uitgebreid aandacht aan het artikel op schaaksite.nl van 2 januari jl. getiteld: Max Euwe: Een kater in de liefde?
Ree besluit zijn column als volgt:
‘Maar wat nu met het boosaardige verhaal van een lankmoedige mervrouw Euwe en haar flirtende Max? Het is waar dat mevrouw Euwe inderdaad veel heeft gebeden en een opgewekte Christian Scientist was. Het is ook waar dat Euwe later in zijn leven meer open was over zijn buitenechtelijke escapades. Hij herinnert zich ook een interview aan het eind van Euwe’s leven waarin hij zijn tanende sexuele capaciteiten betreurde. Euwe zei: ‘Ik ben geen Picasso.’
‘Euwe was een veelzijdig man. Hij speelde viool, hij kon een klein vliegtuigje besturen, als jongeman liep hij met een revolver op zak naar de schaakclub, en ja, ik geloof dat hij van vrouwen hield.’
