“Kerst” door Manuel Nepveu. Column van Schaakvereniging Promotie.
Ik ben een bofkont. Ik ben namelijk niet de Koning der Nederlanden. Zelfs niet in mijn angstigste dromen. Stel je voor, het is eerste kerstdag en je moet het verplichte nummertje afdraaien van een kersttoespraak. Mams heeft dat jaren gedaan. Nu moet jij. Waar moet je het in vredesnaam over hebben? In vredesnaam. Goed gekozen woord. In het Midden-Oosten zijn de middeleeuwen volop aan de gang. Terwijl ik dit schrijf is er een extra NOS-journaal. Aanslag. Voor de verandering dit keer in Berlijn, negen doden. In Amerika maakt een klimaatstruisvogel annex poesjesmaniak zijn opwachting in het Witte Huis. Ideologisch fanatisme en – vooral – religieuze domheid zijn immer nog liberaal gezaaid over de planeet. Zucht. Voor de zoveelste keer een lieve toespraak die verbinding predikt dan maar? Alle Menschen werden Brüder. Alle Menschen werden Brüder?
Ik ben een bofkont. Ik heb dit probleem niet. En al helemaal niet op eerste kerstdag. En op tweede kerstdag zit ik, natura volente, om zes uur ’s ochtends in mijn bolide richting Groningen, genietend van duisternis en eenzaamheid. Op weg naar het jaarlijkse schaakevenement. Dat was ook al zo in 2004, toen bekend werd dat een zeebeving in de Indische Oceaan hard op weg was vele tienduizenden slachtoffers te maken. Ik kon mij er gans en al voor afsluiten in de serene rust van de speelzaal. Het schaakspel, waarde lezer, is een krachtig medicijn tegen krankzinnigheid. Maar dat wist u misschien al.
.
Leuk artikel Manuel. Ik moet net als de Koning dit jaar helaas werken en zal er voor het eerst na jaren niet bij zijn. Ik zal dit prachtige toernooi dan ook missen. Ook die sigarenrokende man zittend op het bankje voor het sportcomplex die mij steeds opwachtte. Veel succes in Groningen!