Zugzwang
Het vriest dat het kraakt. Uit de schoorsteen van een van de behaaglijke aanleunwoninkjes in het zuiden van de stad Groningen kringelen rookpluimpjes. Binnen zit een oude man met zijn twee kleinzonen, behaaglijk bij de kachel rond een schaakbord.
“Opa is nu oud jongens, maar toen was ik de allerjongste van ons schaakteam de Spassky’s. Ik was net in dat team teruggekeerd en had wat opstartproblemen gekend. Daarvóór had opa zevenjaar lang deel uitgemaakt van een gesponsord team. Dat was begonnen als zeven vette jaren, wat toen als student niet slecht uitkwam. Maar de laatste jaren werd het toch een stuk minder, waardoor het feitelijk eindigde in zeven magere jaren. Ook was opa ondertussen aan het werk gegaan en hoefde hij niet per se meer geld te verdienen met schaken. En er was nog iets anders.”
