Lopez op rozen; normen raken uit zicht

Jasel Lopez gaat in een fauteuil richting de eindzege in het Haarlemse Meesters-toernooi: terwijl alle kandidaat-meesters er een gezapig dagje van maakten, kreeg de koploper zijn vierde overwinning in de schoot geworpen door Piet Peelen, die te graag wilde winnen en daarvoor het deksel op de neus kreeg.

Weinig spektakel op de borden vandaag, en dat geeft ons de gelegenheid om aandacht te besteden aan de gong die dagelijks stipt om 13.00 uur klinkt – behalve aanstaande zondag, want dan gebeurt dit om 11 uur des ochtends wintertijd (we waarschuwen maar vast). Het exemplaar is geen pronkstuk van het Stedelijk Gymnasium, zoals je uit de opstelling zou verwachten, maar eigendom van hoofdarbiter Joost Jansen. Die blijkt een hele collectie te hebben, maar ‘deze heeft een mooi, vol geluid, mede omdat hij zo mooi hangt.’ Dat is al met al andere koek dan bij Tata, waar ze het moeten doen met een gong in een lullig doosje.

De kwaliteit van de partijen vandaag kon zich wat moeilijker meten met Tata Chess, want hoogstaand was het niet. Opnieuw vier puntendelingen, en dat houdt vanzelf in dat de normen verder uit zicht geraken. Vooral bij het Frans-Vlaamse duel tussen Jérémy Moucheroud en Nathan De Strycker was de snelle vredesovereenkomst moeilijk te begrijpen, want het was Jérémy’s voorlaatste witpartij, en wel tegen de drager van de rode lantaarn. Nu wacht de moeilijke klus om twee punten te halen tegen Peelen en Lopez met zwart, en Tondivar met wit.

Schrijver dezes durft wel te stellen dat de heren niet op de hoogte waren van de partij tussen Rafal Antoniewski en Robert Cvek in de Slowaakse clubcompetitie van, jawel, vier dagen geleden. Toch was het een vrijwel identieke kopie: 14 zetten hetzelfde en op zet 15, voordat de strijd goed en wel ontbrand was, een remiseaanbod.

Eén zet langer duurde het treffen tussen Guntram Hainke en Gerard Welling. Ook hier gebeurde niet veel, al durf ik dat over de partijen van Welling bijna niet meer te zeggen. Vandaag had Gerard in de slotstelling in ieder geval een klein plusje (Gerard staat eigenlijk elke dag goed), maar een verstoorde nachtrust maakte dat hij zichzelf een rustdag gunde.

De derde salonremise kwam op naam van Danny de Ruiter en Bart Gijswijt. Eerstgenoemde werd verrast door de zwarte openingskeuze, en wist daar aanvankelijk niet goed raad mee. 8.Lxb4?! is op zijn minst onhandig, en zorgde ervoor dat wit zijn verloren pion voorlopig niet terug zag.

De Ruiter – Gijswijt na 11.e3

Hier, of een zet later, moet zwart waarschijnlijk met e6-e5 breken om voordeel te houden. Zoals het ging, kon wit met wat kunst- en vliegwerk (Dc1, Td1, Lf1, Pd2) pion c4 op de korrel nemen, en dat was voldoende om zetherhaling af te dwingen. Dat de zwartspeler vervolgens meende door te moeten spelen, zullen we maar verdoezelen (hij realiseert zich tenminste dat er punten gescoord moeten worden!).Lees verder…

Alleen geregistreerde gebruikers kunnen een reactie achterlaten.