Het vriest dat het kraakt. Uit de schoorsteen van een van de behaaglijke aanleunwoninkjes in het zuiden van de stad Groningen kringelen rookpluimpjes. Binnen zit een oude man met zijn twee kleinzonen, behaaglijk bij de kachel rond een schaakbord.
“Opa is nu oud jongens, maar toen was ik de allerjongste van ons schaakteam de Spassky’s. Ik was net in dat team teruggekeerd en had wat opstartproblemen gekend.
Lees meer >De Spassky’s hebben hun abonnement op 4½ – 3½ verlengd. De spindoctor van de club heeft in de zomermaanden een diepe strategie uitgedokterd die erop neerkomt dat we maximaal resultaat bereiken met minimale inspanningen. Ondanks de verjongingskuur die de club recentelijk heeft afgenomen bij de firma JJ modderbaden, worden we er met zijn allen niet jonger op en de strategie om onze krachten te sparen zonder dat dit ten koste gaat van de resultaten lijkt een logische stap in een vergrijzende omgeving.
Op de dag dat het Nederlandse elftal het verschil in doelsaldo ten opzichte van de Zweden aanzienlijk hoopte te verkleinen, teneinde de kansen op WK-kwalificatie weer in eigen hand te krijgen, kwamen niet onze voetballers in oranje tricots, maar wel de Spassky’s weer helemaal terug in de competitie. Dit mede dankzij onze tegenstanders van de volgende ronde in en uit Zwolle. Ofschoon wij al onze stadsgenoten het allerbeste gunnen,
Als de Spassky’s tegen Staunton spelen in de KNSB verliezen we. Afgelopen zaterdag werd die ongewenste traditie voortgezet. Een gelijkspel had zeker tot de mogelijkheden behoord, als een aantal spelers met de juiste mindset achter het bord had gezeten. En zoals bekend bepaalt je mindset jouw resultaten.
Chronologisch zien we het volgende scoreverloop:
Koster – Ebels: ½ – ½
Rond 15.00 is Dries remise overeengekomen met Theo Ebels.
Mijn goede gewoonte ongetrouw bezocht ik op vrijdag 5 mei het bevrijdingsfestival in Groningen met vrouwlief en dochter en een vriendje van haar. Mijn ergste vrees werd bewaarheid. Lange rijen voor de loketten waar je muntjes kon (c.q. moest) kopen. Lange rijen voor de zaken waaraan je die muntjes vervolgens kon (c.q. wilde) besteden. Soms absurd hoge prijzen, voor 1 muntje van 2,50 had je de kleinste patat nog niet,
“De verkeerde keuze gemaakt.” Dat was het antwoord van een van mijn teamgenoten toen ik hem vroeg wat er bij hem mis was gegaan die middag. We zaten, zoals meestal na een KNSB-middag, in een restaurant luidruchtig te wezen. Hij zat helemaal aan het andere uiteinde van de tafel, en de pizzeria was donker en rumoerig. Bovendien leek hij niet bepaald geneigd om zijn nederlaag uitgebreid uit de doeken te doen,
Anderhalve week voor de derby tegen de coalitie HSP/Veendam plofte er een keurige mail in mijn mailbox. Theo Mooijman heette ons welkom op zaterdag 11 maart in Hoogezand en meldde dat op de dag zelf Wiebe Wielenga de rol van teamleider op zich zou nemen. Theo Mooijman, ik kende hem eigenlijk nog niet zo goed, of het zou moeten zijn uit een anekdote die ik ooit eens vernam van een schaakvriend over een prijsuitreiking na een schaaktoernooi in Veendam.
Lees meer >Een gelukkige jeugd? Ogenschijnlijk wel, we zien hier een jongen opgroeien op Meppelweg 207 in Den Haag. Bezeten zien we hem voetbaluitslagen uit zijn hoofd leren en de standen bijwerken. Alle spelletjes worden uitgeprobeerd. Van Memory tot Reis om de Wereld. En niet te vergeten Bingo, dat veel door hem gespeeld werd. De kaarten van de Bingo waren voetbalclubs en de diverse getallen op de kaart, werden ook weer vertaald in voetbaluitslagen.
“Volgende keer tegen Caissa staan we er weer” waren de voorspellende woorden van de teamcaptain direct na de blamage in Arnhem de voorgaande ronde. En we stonden er! Bijna letterlijk ook want dat we allemaal een zitplaats hadden ging niet helemaal vanzelf hoorde ik naderhand. Een proloog van Van Putten maakt een en ander duidelijk.
Proloog door de teamleider: de fabel van Sissa
Wie kent er niet de fabel over Sissa die het schaakspel uitdacht voor koning Shiram?
Lees meer >
Toen ik de speelzaal van De Toren in Arnhem binnenkwam moest ik opeens terugdenken aan de tijd dat ik nog uitkwam voor dat andere Groningse team, Schaakgenootschap Ludendo Studemus. Een subvereniging van het grote Vindicat. Het bijzondere is dat ik wel uitkwam voor Ludendo maar niet in Groningen studeerde. Met de 9 tekorten op mijn HAVO eindlijst zou ik waarschijnlijk ook nooit zijn toegelaten tot de RUG.
Lees meer >
