De Top 2000 komt er weer aan op Radio 2 en ik heb vergeefs getracht Clout met Substitute in die lijst te krijgen. Een liedje dat volgens de wet van Van Nieuwkerk een “guilty pleasure” is. Primitief, maar stiekem toch wel lekker klinkend. Een van mijn eerste herinneringen aan Toppop.
Een lied dat ook steevast, en steevast vergeefs, op mijn stem kan rekenen is Take it to the limit van The Eagles.
Lees meer >
De strijd om de KNSB-beker is weer losgebarsten! Na onze gebruikelijke vrijstelling in de eerste ronde wachtte ons een uitwedstrijd tegen ENPS in Amsterdam. De Amsterdammers mochten meedoen omdat ze de SGA-beker hadden gewonnen en hun bekeravontuur werd verlengd nadat ze in ronde 1 Moira Domtoren uitschakelden. De komst van En Passant werd aangekondigd als zou Ajax op bezoek komen. En vandaag las ik ook nog op hun website dat En Passant met vier 2300-spelers aantrad. Mochten we willen! Da’s veel te duur.
En Passant trad eigenlijk aan met een kneuzenteam. Drie spelers die in de laatste competitiewedstrijd tegen Apeldoorn een nederlaag te slikken kregen, aangevuld met een speler die een half uit drie heeft gescoord in En Passant 3. Het was meer een straftraining! Nu ja, positiever uitgedrukt, een hersteltraining. En, eerlijk is eerlijk, De Kaaieman had een week eerder al aan zijn zelfvertrouwen gewerkt door iemand van Het Dikke Torentje in te maken!
Lees meer >
Na twee reizen naar verre oorden was ons eigen denksportcentrum weer eens het toneel voor een rondje KNSB-competitie. MuConsult Apeldoorn kwam op bezoek in een poging hun niet al te florissante positie op de ranglijst te verbeteren. Dat deden ze overigens zonder Roeland Pruijssers. Prettig voor ons, want die komt nogal eens een puntje halen.
Het gemoedelijke potje in Limburg, waar maar liefst acht remises te betreuren waren,
Lees meer >De Sarina Wiegman en Dick Advocaat van de KNSB deden een flinke greep in het arsenaal van En Passant teneinde de teams op het EK voor landenteams op sterkte te krijgen. Geen nood, we hebben genoeg invallers en ook vooruitspelen is een mogelijkheid in dit soort gevallen.
Alleen kwam de voorgeschreven vooruitspeeldatum weer niet zo lekker uit. Na wat heen en weer ge-e-mail bleek dat er één potje vooruit gespeeld kon worden.
Lees meer >
Het ambt van teamleider is niet altijd gemakkelijk. Neem nu die van En Passant 2. Die krijgt vrijdagavond de zoveelste afmelding te verwerken en kan dus nog op zoek naar iemand die binnen 24 uur achter het bord dient plaats te nemen in een wedstrijd waarin de laagste elo bij de opponent hoger is dan de hoogste elo in je eigen team. Maar het lukte en als die invallers dan nog scoren ook is het helemaal feest. Alleen jammer dat zo’n wedstrijd dan met 4,5-3,5 verloren wordt. Maar goed, evengoed een hoopvol gegeven dat de achtervang tot scoren in staat is.
Leuker dan de zoektocht naar invallers is voor een teamleider het componeren van de juiste opstelling. Daar kun je je natuurlijk gemakkelijk vanaf maken door iedereen op volgorde van elo te zetten. Of op alfabetische volgorde, da’s ook makkelijk! Guido de Romph echter is altijd druk doende met zijn strijdplan, zijn ideeën over hoe de opstelling van de tegenstander eruit zal zien en hoe hij zijn eigen opstelling dan kan aanpassen om dat strijdplan van de tegenstander te doorkruisen en zijn eigen strijdplan er door te drukken. Nog altijd vertelt hij glimmend van trots hoe hij Erwin l’Ami ooit op bord zes zette in een wedstrijd tegen Rotterdam omdat hij hem tegen Kunin wilde laten spelen. En warempel!
Een nieuw seizoen, nieuwe kansen, nieuwe spelers en… een nieuw openingsrepertoire. Over dat laatste straks meer, eerst maar eens een blik geworpen op de bezetting van diverse teams in de meesterklasse. Dat kon prima in Denksportcentrum En Passant afgelopen zaterdag, want behalve de wedstrijden van En Passant 1 en 2 werd er ook de wedstrijd Voerendaal – Groninger Combinatie afgewerkt. En ook de lokale dammers speelden thuis met hun eerste en tweede team. Een volle bak denksporters derhalve!
En Passant 1 sloeg aan het eind van het vorig seizoen een raar figuur. Het was niet van weelde dat zowat het hele tweede mee mocht doen, en zoiets doen we liever niet meer. Vijf of zes grootmeesters in één wedstrijd? Die luxe kunnen we ons denk ik niet meer veroorloven, maar gelukkig zijn er adequate vervangers. Anna-Maja Kazarian stroomde in de loop van het vorige seizoen al in en is er nu vanaf het begin bij en ook heten wij Rick Lahaye van harte welkom. Overgekomen van het gedegradeerde Charlois Europoort en ambitieus, want het doel is niets minder dan een IM-norm dit seizoen. Alleen dat debuteren bij En Passant… ik heb ooit al eens een rijtje opgenoemd van spelers bij wie dat niet helemaal naar wens ging.
Lees meer >Om te beginnen uiteraard een welgemeende felicitatie naar de mannen van Kennemer Combinatie, die met een dun overwinninkje een dik verdiende titel binnensleepten. Het hele seizoen bovenaan gestaan en tegen het einde een keertje verloren zodat de gezamenlijke slotronde nog iets van spanning in zich had. Want dat was wel een beetje jammer vergeleken met vorig jaar, toen er boven- en onderin het klassement nog van alles mogelijk was. Nu waren de degradanten al bekend en kon alleen een mirakel de Haarlemmers nog van de titel afhouden.
Ons eigen seizoen eindigde zwaar in mineur. Over de achterliggende reden heb ik het de vorige keer al gehad. Nu kwam daar ook nog eens bij dat Jan Willem van de Griendt, Anna-Maja Kazarian en Dick de Graaf afzegden, waardoor niet minder dan zes spelers als invaller mochten aantreden in de laatste ronde tegen Pathena Rotterdam.
Lees meer >Vrijdagavond 31 maart was een heuglijke avond voor het tweede team van En Passant. Een overwinning op Paul Keres 4, tot dan koploper, betekende dat En Passant 2 de nieuwe koploper werd in de promotieklasse van de SGS. Nog een ronde te gaan en in die laatste ronde volstaat een gelijkspel om te promoveren naar de derde klasse KNSB. Een unicum! Nooit eerder was En Passant met twee teams vertegenwoordigd in de KNSB-competitie.
In de vierde ronde van de KNSB-beker trof En Passant als tegenstander MuConsult Apeldoorn. Recentelijk in de competitie nog van verloren, dus zin in revanche, maar de Apeldoorners willen op Hemelvaartsdag ook graag naar de Achterhoek en dus gingen ze naar Bunschoten met een team dat op alle borden een ELO-overschot had. Bij elkaar 479 KNSB-ratingpunten meer! Een uitdaging dus voor ons, we dachten terug aan die Europacupwedstrijd die we wonnen ondanks 1100 punten minder aan zes borden,
Het begint allemaal met de vraag “Wilt u tolwegen vermijden?” nadat Wilhelminalaan 1 in Sas van Gent in de TomTom is ingevoerd. Automatisch wordt “ja” ingevuld, het zal een aangeboren soort van gierigheid zijn. Het gebeurde ook al toen we naar de Europacup in Bilbao reden. Na een nacht dwalen rond Parijs kreeg er eentje een helder moment, de instellingen werden bekeken en ja hoor, de uren vlogen van de verwachte aankomsttijd af.
Doordat de vraag met “ja” werd beantwoord betekende dat dat we de tunnel onder de Westerschelde zouden vermijden. Ach, geen punt, dan gaan we toch over Antwerpen? Dat deden we vroeger ook! Vroeger! De enige keer dat ik ooit in Sas van Gent schaakte was toen ik nog in HSG 2 schaakte. Mijn toenmalige teamleider, een Spakenburgse Sergeant-Majoor die graag vis bakte, had gebakken poon meegenomen. Om op krachten te komen na de lange reis. Ik herinner me dat onze Dennis de poon met graat en al naar binnen werkte. Zelfs nadat ik hem erop wees dat de graat eigenlijk niet te vreten is. Maar ja, zonde om weg te gooien. Over een aangeboren soort van gierigheid gesproken!
Lees meer >
