Eppie klopt OZU!

De derde ronde van het KNSB-bekertoernooi bracht ons naar Utrecht om op een mooie dinsdagavond te spelen tegen OZU, de fusieclub tussen het roemruchte SC Utrecht en Oud Zuylen. Van een bloedgroepenstrijd, zoals vroeger bij het CDA, is er geen sprake. Oud Zuylen eist kennelijk geen aandeel op in het bekerteam, want wij kregen vier spelers te verhapstukken die vorig jaar nog bij SC Utrecht speelden. En dat terwijl de grote Tuuk ter plaatse een intern potje zat te spelen! De vredelievende Sanijs zat elders zen te zijn.

Lees meer >

Jaarboek!

De lange pauze wegens feestdagen en Tata is achter de rug, het was weer eens tijd voor een competitiewedstrijd. Op het programma stond het duel der middenmoters En Passant en MuConsult Apeldoorn. Een half bordpunt verschil op de ranglijst.

Voordat die wedstrijd begon werd eerst het jaarboek gepresenteerd. Een heuglijk feit. En Passant heeft geen clubblad meer, maar maakt een mooi boek waarin bijna alles van het afgelopen seizoen samengebundeld is. Artikelen, krantenknipsels, toernooiverslagen… van alles wat. Het heeft even geduurd, zo’n boek samenstellen is een puist werk als het op de schouders van een persoon terechtkomt, maar het resultaat mag er zijn. Complimenten voor Jasper Reichardt!

Lees meer >

De riemen die je hebt

De vijfde ronde was er eentje waar we al een tijdje met gemengde gevoelens naar vooruit keken. Het bleef afmeldingen regenen in de mailbox van Guido. Laat ik maar eens een stukje citeren uit de e-mail die hij uiteindelijk zond aan de spelers die wél van de partij waren deze zaterdag…

“Nooit eerder heb ik zoveel afmeldingen ontvangen! Erwin (met Anish in Londen), Benjamin (Londen), Slava (Rusland) en Peng (China) zitten allemaal in het buitenland, en Jan kan ook niet (‘andere activiteiten’). De reserves Balogh (speelt competitie in Slowakije), Berelowitsch (trainingskamp met zijn pupil), Alina (Indonesië) en Sopiko (Georgië), Guliyev (logistiek niet haalbaar) kunnen ook allemaal niet. Alleen Konstantin Landa kan invallen. Ik hou hierdoor slechts 7 spelers over… “

Zaterdag voegde Guido hier nog aan toe dat hij ook Ivantsjoek en Navara nog gepolst had, maar die konden ook allebei niet. En ja, Igor Khenkin bood zichzelf aan, maar daar heeft Guido vriendelijk voor bedankt.

Lees meer >

Eppie wint na strafschoppen

In de tweede ronde van de strijd om de KNSB-beker troffen de teams van Soest en En Passant elkaar. Beide teams waren in de eerste ronde vrijgeloot, dus tijd zat om een datum te plannen. Dat viel aanvankelijk nog niet mee. Soest mag dan een gezellige vereniging zijn volgens hun sinds april niet meer bijgewerkte website, maar kennelijk denken enkele van hun topspelers daar anders over.

Lees meer >

Het linkerrijtje

Het was gezellig druk in Denksportcentrum En Passant afgelopen zaterdag. Niet alleen werd er een degradatiekraker gespeeld, tussen de twee laatste landskampioenen nota bene, ook waren de teams van HWP Sas van Gent en Groninger Combinatie op bezoek. Om de uitploeg in die wedstrijd een reis over Neerlands lange diagonaal te besparen ontmoetten de teams elkaar halverwege. Er waren trouwens nog meer Groningers in het dorp!

Beide wedstrijden werden, wegens ziekte van een der wedstrijdleiders, in één zaal gespeeld. Een mooi gezicht, veertig sterke schakers tegelijkertijd aan het werk. Over die andere wedstrijd volsta ik met de mededeling dat de Groningers met een 6,5-3,5 overwinning naar huis gingen. En, vooruit, een verwijzing naar het verslag. Ik zal mijn licht eens laten schijnen over de wedstrijd in het rechterrijtje van de competitie.

Lees meer >

I need never get old

Ouder worden, je ontkomt er niet aan. Ook ik niet. Ik heb dan de mazzel dat ik niet grijs ben, of kaal, maar dat betekent niet dat de tand des tijds mij overslaat.

Tien jaar geleden organiseerde mijn werkgever, een best grote overheidsorganisatie, “gezond belast”. Iedereen kon van alles laten opmeten om te zien hoe hij of zij er fysiek voor stond. Ook de ogen werden getest en van alle pak hem beet 30.000 medewerkers die er toen werkten was ik de enige, zo zei mij de tester, die bij de ogentest alle voorgeschotelde tekens goed kon duiden.

Maar dat was Januari 2007. De laatste tijd merkte ik kleinigheden: de letters van de Dirk-Jan scheurkalender zijn te klein en ik zit vaak te turen. En toen ik vorige week in een huis vol visite en weer eens met gestrekte armen iets stond voor te lezen riep mijn moeder: “Zie je wel! Je moet aan een bril!” om daar ook nog eens aan toe te voegen dat mijn nogal matige schaakresultaten van de laatste maanden te wijten zijn aan mijn slechter wordende ogen. Jaja. It’s a common way to blame and hide the truth.

Lees meer >

Uit vorm…

Mensen die mij kennen weten dat ik uit vorm ben. Al sinds het open NK in Dieren. Ik zit me soms af te vragen hoe dat komt, uit vorm zijn. In Hoogeveen, na zeven ronden, gaat het beter dan in Dieren, maar ik ben er nog niet bovenop.
Alleen blijft de schade nu beperkt tot halfjes, daar waar het in Dieren nullen regende. Er zit verbetering in!

Symptomen van uit vorm zijn: Niet goed varianten kunnen doorrekenen,

Lees meer >

Man, man…

Nee, dit gaat niet over mannetje, mannetje (wat een impact had dat bij ons in Nijkerk zeg!), maar over diverse andere betekenissen van dat kleine woordje: een eiland, een verzuchting, een opluchting.

Eerst dat eiland maar even behandelen. Op het eiland Man, in de Ierse zee, ten westen van Engeland vindt de laatste jaren een open toernooi plaats dat qua aanzien en bezetting de toernooien in Qatar en Gibraltar naar de kroon steekt. Ook sterke landgenoten doen er aan mee. Had u Nakamura – Bok al gezien? Helaas valt er een KNSB-ronde samen met dit toernooi. Het is voor de KNSB ook niet te doen om overal rekening mee te houden.

Maar goed, er zaten een paar En Passanters, en ook Sissanen, op Man, dus dat werd invallers zoeken. En hoewel wij een aardig reservebankje hebben kon er niemand! Geen Sopiko of Anish, die ik vanaf hier van harte feliciteer met de geboorte van Daniël. Maar ook geen Balogh, Guliev, Landa en weet ik veel wie we allemaal achter de hand hebben. Dus konden we weer eens iemand uit En Passant 2 voor de leeuwen gooien.

Lees meer >

De houdbaarheidsdatum…

 De mop waarop Manuel Bosboom ons na afloop bij de Chinees trakteerde bracht ons eindelijk weer aan het lachen. (Ik kan de mop hier niet herhalen, want schaaksite is voor alle leeftijden…) Dat was wel even nodig, want wat er de middag voorafgaand aan dat etentje gebeurde was werkelijk hemeltergend.

De competitietopper tussen SISSA en En Passant stond op het programma. Wederom in Groningen. (En we gaan nog een keer naar Groningen, en ook nog naar Sas van Gent en die beide steden hebben zich ook kandidaat gesteld voor de organisatie van de slotronde. En Passant ook trouwens, dus misschien valt het nog mee met de kilometers dit jaar.) Dat was vorig seizoen de allesbeslissende topper, bovendien een clash tussen een brok ervaring en een horde jonge honden en dat zou deze keer niet anders zijn. Ja ook bij SISSA zag ik bij een speler stiekem wat grijze haren verschijnen in de bakkebaarden, en ook zit er eentje met een dun dakje, maar feit is dat de gemiddelde leeftijd in En Passant 1 meer dan twee keer zo hoog is als die van SISSA 1. En dan te bedenken dat ze bij SISSA de gemiddelde leeftijd nog hadden opgekrikt door Melanie Lubbe op te stellen in plaats van Jorden van Foreest en dat wij nog een verjonging ondergingen door een late afzegging van Dick de Graaf!

Lees meer >

NK ronde 4

Vandaag doe ik een dagje NK en daarvan doe ik verslag op schaaksite. Het wordt een groeiverslag. Daarmee wil ik zeggen dat er vandaag diverse aanvullingen bij komen. Steeds weer met nieuwe impressies. En straks ook partijen natuurlijk!

Ruim 30 graden Celsius vandaag. Hoe toepasselijk om dan eens een dagje naar het Tropentheater te gaan. En laat daar toevallig de vierde ronde van het schaakkampioenschap van Nederland worden afgewerkt! We nemen een kijkje…

Het is het vertrouwde recept op reis naar Amsterdam. Parkeren in Diemen en dan de trein in om gedoe met parkeren te voorkomen. Zou het de hitte zijn? Ik reed pardoes de afrit Diemen voorbij op de A1! Gelukkig is er op de A10 een tweede kans. Wachtend op mijn sprinter kreeg ik eindelijk antwoord op de vraag of een ambulance met gillende sirene ook voorrang krijgt bij een spoorwegovergang. Neen! De spoorbomen blijven dicht en mijn tergend langzaam aankomende sprinter mocht eerst.

“Tropenmuseum 0,8 kilometer” lees ik op het bordje als ik net de uitgang “Dapperbuurt” van station Amsterdam Muiderpoort heb gevonden. Een kleine tegenvaller, want op de site van het NK beweren ze toch echt dat het maar 500 meter lopen zou zijn. Maar ach, lopen is gezond. Ook met dit weer. Erik van den Doel zat in dezelfde trein. Die liep aanvankelijk 10 meter voor me, maar dat werden er uiteindelijk wel 100. Die 50 kilo verschil doen zich gelden.

Voor het museum staan een enkele tafels met schaakspelen opgesteld. Er wordt gretig gebruik van gemaakt, ook drie kwartier voor aanvang. Binnen word ik welkom geheten door Paul Rump, de baas, en Arnth van Tuinen. Die was mij in onze jeugd nogal eens de baas. En nu weer, want ik ben pers en hij is perschef. In de perskamer tref ik Johan Booij. Die gaf me een hand en een glas water, waarna ik een mooi plekje kon uitzoeken.

Lees meer >