Conversatie tussen twee vissen die zwemmen in de Zwarte Zee.
“Wat ligt daar op de bodem?”
“O, dat is het oorlogsschip Moskva, dat gisteren door Oekraïne tot zinken is gebracht. Een grote klap voor de Russen.”
“Hee, iets verderop ligt nog iets op de bodem. Weet je ook wat dat is?”
“Jazeker, dat is de carrière van Sergey Karjakin, die in 2016 om de wereldtitel speelde tegen Carlsen en zelfs een voorsprong nam.
De EU heeft naar aanleiding van de oorlog in Oekraïne besloten om een aantal Russische parlementariërs de toegang tot de EU te ontzeggen. Onder hen bevindt zich oud-wereldkampioen schaken Anatoly Karpov (70 jaar), die al jaren in de Russische politiek zit.
Ja, het is ongelofelijk maar waar.
Link: www.chess.com/news/view/2022-fide-olympiad-not-in-russia
Al in 1968 won Karpov op 17-jarige leeftijd een jeugdtoernooi in Groningen. Hij vertelde dat hij op station Amersfoort moest overstappen,
Lees meer >
Van de schaker waar Hans over vertelt in zijn column heb ik weliswaar gehoord, maar partijen van hem ken ik niet. Dus ook ikzelf ga genieten van deze column.
“Kijk, daar loopt grootmeester Kupreichik!” hoorde ik Bernard Bannink enthousiast zeggen. Ik keek in de richting die Bernard met zijn ogen aanwees en vroeg mij af wie Kupreichik was. Later die dag zag ik, in de speelzaal van het Oberwart Open 2001, Kupreichik opnieuw. Een kleine gedrongen man die een overhemd aan had waarop een grote zwarte inktvlek zichtbaar was. Zijn vulpen lekte. In Oberwart zat er na afloop van het toernooi voor hem niet meer in dan een klein prijsje. Ik betwijfel of het genoeg was voor een nieuw overhemd. Een jaar later zou hij in Moskou de B-groep van het Aeroflot Open 2002 winnen. De geldprijs die daaraan verbonden was bedroeg tienduizend dollar. Dat was meer dan genoeg geld om in Minsk in Wit-Rusland, de stad waar hij vandaan kwam, enkele fraaie moderne overhemden van te kunnen kopen.
Lees meer >In deze dagen zijn wij massaal op onszelf teruggeworpen. Wij schakers kunnen online nog wel wat spelen, maar de geneugten van het aanschouwen van een puffende, lijdende tegenstander aan het bord zijn ons ontzegd. Hoelang nog? Ik werp een blik op mijn boekenkast, een ware vriend in deze dagen. Ik doe een bestandsopname en neem een boekje ter hand dat ik al onnoemelijk lang niet meer ingekeken heb: “Multatuli en het spel der koningen”.
Vandaag hebben wij er negen weken thuis-isolatie opzitten. De vakantie in mei is geannuleerd. De ferry-overtocht naar Engeland is doorgeschoven naar september. Dat kon niet anders, want de Stenaline geeft geen geld terug. Het blijft overigens afwachten of het Verenigd Koninkrijk tegen die tijd het virus voldoende onder controle heeft. Zo niet, dan maar weer overboeken.
Tot die tijd wacht ons een lange zomer. Voor het eerst sinds 20 jaar zonder diensten op de museumspoorlijn STAR en geen vakantiereis.
Het land waar Hans ons over vertelt is ver weg, tropisch en zeer populair als vakantieland. Cuba!!
Op Cuba is de PCC, Partido Comunista de Cuba, de enige legale politieke partij want alleen met het socialisme en communisme kan de mens zijn complete waardigheid bereiken. De PCC staat onder leiding van generaal en held van de republiek Raúl Castro (1931-heden), de jongere broer van de grote leider van de Cubaanse revolutie Fidel Castro (1926-2016).
Het was een buitengewoon aardig idee van de grote Magnus om een internettoernooi te houden met een keur van de sterkste GMs ter wereld. Acht kanonnen spelen tegen elkaar minimatches van vier rapidpartijen, waarna de sterkste vier via een afvalsysteem om de eerste plaats gaan strijden. Als een minimatch gelijk eindigt komt er een Armageddonpartij om te bepalen wie de match wint. Magnus heeft al bij voorbaat aangegeven de concurrentie te willen verpletteren,
Wij hebben er nu vijf volle weken zelf isolatie opzitten en ik moet zeggen dat het prima verloopt. Het medium Skype speelt daar een belangrijke rol in. Daardoor is er dagelijks visueel contact met onze kleinzoon en onze dochter mogelijk en daar heeft hij sterke behoefte aan (‘ik mis oma en opa zo!’). Voor contacten met de andere kinderen en overige familie volstaat de telefoon. Het was wel schrikken toen vorige week de computer er de brui aan gaf.
Deze week een column van Hans? Dan zal ik u niet verder ophouden.
Gokken op Giri en Grischuk
Driemaal is scheepsrecht wil het gezegde. Dus nadat ik mijn weddenschappen in 2016, Anish Giri won het kandidatentoernooi niet, en 2018, toen won Alexander Grischuk niet, van Carlos Saavedra verloren had, ging ik er vanuit dat Giri of Grischuk het kandidatentoernooi van 2020 zou gaan winnen en nam hen op in mijn team.
De column van Manuel gaat over schaken in onze roerige tijden.
Wie schaker is en de titel van dit stukje leest, denkt vermoedelijk aan het piepend en knarsend tot stilstand komen van het (schaak)leven in Nederland en de rest van de wereld, de gedwongen rust. Ikzelf had tot voor kort nog nooit van corona-virussen gehoord. De corona was voor mij gewoon het buitenste deel van de zonneatmosfeer waar het altijd lekker warm is (106 Kelvin en meer) en juist helemaal niet rustig.
