Schaaksite

EK landenteams en de selectie

De beide Nederlandse teams staan op het EK na twee rondes op drie matchpunten en 4.5 bordpunten. Voor de dames is dat goed, voor de heren een lichte tegenvaller. Maar, vroeg Schaaksite zich af, zijn er wel de sterkst mogelijke teams opgesteld? Hoe is de selectie tot stand gekomen? We vonden dit uit via een exclusief interview met een grootmeester die anoniem wil blijven (maar hij houdt van katten en woont in Amsterdam).

Ben je erg teleurgesteld dat je gepasseerd bent?

Ja, eigenlijk was al sinds augustus vorig jaar mijn doel om het EK landenteams te spelen. Ik vind het een grote eer om voor het Nederlands team te mogen spelen en ben dan extra gemotiveerd. Al in mijn jeugd voor de Glorneycup was ik steeds de topscorer, en in 1999 haalde ik bij het EK landenteams in Batumi een gouden medaille voor het beste resultaat op bord 5. En dit jaar leek de ideale gelegenheid om weer geselecteerd te worden.

Had je je kansen om geselecteerd te worden hoog ingeschat?

Ja, Van Wely zou een sabbatical nemen, Sokolov kwam voor Bosnië uit, Tiviakov leefde in onmin met de bond, dus dan zou het iets van Giri, Smeets, Stellwagen, L’Ami en mijzelf worden, dacht ik.

Gedeeld 2de plaats in Le Touquet!

Twan Burg in Frankrijk

-Anish over de Univé Kroongroep 2011 met partijanalyses

‘’…de theorie van het geweigerde damegambiet wordt gestaag uitgebreid, zulks in tegenstelling tot die van de afgeleide tangenslijnen; dat laatste is daarom als studiekeuze aantrekkelijker en nuttiger.’’

Na terugkeer uit Slovenië waar ik nogal kleurloos presteerde met slechts 50% voor mijn Russische team 64 (het woordje ‘slechts’ slaat op het tamelijk lage ratinggemiddelde van mijn tegenstanders), richtte mijn aandacht zich op mijn volgende grote toernooi, het Univé Schaaktoernooi, waarin ik drie sterke tegenstanders zou treffen: Kramnik, Vachier-Lagrave en Judit Polgar.

Alle drie deze tegenstanders hadden recentelijk successen geboekt: Kramnik speelde sterk in Dortmund, Vachier-Lagrave in het Franse landskampioenschap en Judit behaalde een fantastische score in de World Cup. Indrukwekkende tegenstand was dus te verwachten (vooral van de angstaanjagende Kramnik), zodat ik korte tijd ernstig overwoog om Hoogeveen maar te mijden. Ik sprak mezelf echter moed in en ik ging me gewoon voorbereiden op het treffen in Drente, waar ik dan ook daadwerkelijk aan de start kwam. Achteraf ben ik blij met deze beslissing.

Masters: Ivanchuk aan kop, Carlsen/Anand onderaan

De finale van de Grand Slam Masters is in Sao Paulo verrassend van start gegaan. Niet wereldkampioen Anand, niet nummer 1 van de wereld Carlsen, maar de oudste deelnemer van het veld staat na drie ronden bovenaan: Vassily Ivanchuk. En bovendien delen de eerder genoemde favorieten de laatste plaats, nog onder outsider Vallejo Pons! De andere favoriet Aronian is wel goed van start gegaan en staat met een overwinning en twee remises op de tweede plaats. De Amerikaan Nakamura is met drie remises van start gegaan.

De Grand Slam Masters wordt ook wel de Bilbao masters genoemd, maar de eerste zes ronden worden in het Braziliaanse Sao Paulo gehouden. Dat is leuk voor de schaakliefhebbers daar, want veel gelegenheid om Carlsen, Anand of Aronian te zien krijgen Brazilianen niet. Een verhuizing van Zuid-Amerika naar Europa is voor de deelnemers wel lastig, maar tussen de vijfde ronde (1 oktober) en de zesde (6 oktober) zit hopelijk genoeg tijd om het spel niet negatief door een jetlag te laten beinvloeden. De pauze geeft ook gelegenheid aan spelers die slecht begonnen zijn om het gedeelte in Bilbao als nieuw toernooi te zien. Publicitair gezien lijkt het me echter niet ideaal.

In de eerste ronde waren er solide remises tussen Ivanchuk en Nakamura en tussen Anand en Carlsen, maar Aronian won een mooie partij.

Aronian – Vallejo Pons

Hugo bijna kampioen, maar toch naast het podium

Vele Nederlandse fans volgden Hugo ten Hertog vandaag bij zijn laatste partij op het EK t/m 18 jaar. Zijn twee concurrenten hadden tegen elkaar remise gespeeld, en dus zou hij als hij zijn partij tegen de Pool Marcel Kanarek zou winnen kampioen worden… en een remise zou ook nog een gedeeld eerste plek opleveren (al was zijn tiebreak slecht). Een scherpe strijd ontstond, en elke minuut waren er wel weer een paar nieuwe postings in het draadje ‘EK jeugd’ op Utrechtschaak. Vooral toen bleek dat Hugo groot voordeel kon krijgen… maar helaas, de telepathische transportatie van de zet naar zijn hersenen lukte niet en hij deed een andere. Een ongeveer gelijke stelling ontstond, en remise is ook mooi, en toen een eindspel met ongelijke lopers dat toch ook wel remise zou moeten zijn… velen konden ook niet geloven dat uiteindelijk 0-1 op het scorebord stond. Zo dichtbij de titel, en toch, zo ver weg… De gedeelde vierde plek leverde uiteindelijk nog wel plaatsing voor het WK op.

De partij met uitgebreide analyse:

Hugo ten Hertog – Marcel Kanarek