Speler verwijderd uit HZ Schaaktoernooi
persbericht
Tijdens ronde 7 is een schaker uit Terneuzen verwijderd uit het HZ Schaaktoernooi. De speler, die normaal in de lagere regionen van de Zeeuwse competitie speelt, was in eerdere rondes al opgevallen door met vrijwel perfect spel spelers met een veel hogere rating te verslaan. Vandaag constateerden de arbiters dat hij onderweg was naar de wc’s met een mobiele telefoon verstopt in zijn sok. Aangezien schaakprogramma’s op een smartphone tegenwoordig al zo sterk zijn dat ze de wereldkampioen kunnen verslaan is het tijdens toernooien ten strengste verboden met een telefoon op zak rond te lopen. Naast onmiddellijke verwijdering uit het toernooi zal ook een rapport worden gestuurd naar de schaakbond. In vergelijkbare gevallen volgde meestal een schorsing van enkele jaren.
Bij dit soort gevallen vraag ik me altijd af hoe het zit met de schadeafhandeling. Deelnemers hebben immers kosten gemaakt (naast tijd ook reis- en verblijfskosten) om mee te doen aan een schaaktoernooi en niet om tegen een telefoon te spelen. Verloren tijd, onnodige kosten, een beschadigd toernooi, verlies van toernooipunten en ratingpunten.
Vervelend soort incidenten.
Maar laten we er geen juridische toestanden van maken. Een toernooi organiseren, staande en betaalbaar houden vergt al genoeg.
Neem wat mij betreft maar een bepaling op in de reglementen, dat in geval van fraude et cetera géén beroep op schadevergoeding kan worden gedaan.
Ik denk dat Eric César niet de organisatie wil aanpakken, maar de sjoemelaar in kwestie. Zoiets zou dan via de burgerrechter moeten denk ik. Een penalty van een paar duizend euro zou mooi afschrikkend kunnen werken.
Maar Richard, ook dat moet je m.i. helemaal niet willen – zeg ik als oud-journalist en -politicus. De rechtspraak (strafrechterlijk en civiel) wordt overbelast door meestal maatschappelijk veel relevantere kwesties dan zielig geneuzel tijdens bij schaaktoernooien.
Goed speurwerk van de sheriff maar is er vervolgens een persbericht nodig?! Mogen we nu binnenkort niet alleen meer geen horloges dragen tijdens de partij maar moeten we ook onze sokken uitdoen…
Zolang je geen telefoon bij je draagt, mag je zoveel sokken aantrekken als je zelf wilt. Het persbericht is verstuurd omdat er al aardig wat geroezemoes was en omdat het een duidelijk signaal afgeeft: doe het niet!
Het afgeven van een verklaring – of je dat nou ‘persbericht’ noemt of anders – in het geval van zo’n conflict is in de regel wel verstandig. Anders ontstaat er een ‘kletscircuit’, ook op sociale media, dat de zaak meer kwaad dan goed doet, voor de reputatie van het schaken en Open Zwitserse toernooien in z’n algemeenheid.
Nee, dit is een halve verklaring.
Kletscircuit blijft, zolang je in je persbericht geen namen noemt. Ongelooflijk dat die naam niet genoemd wordt. Ik snap de schaaksport niet, de enige die valsspelers (vaak) beschermt. Ondenkbaar in vele andere sporten. Ik noem wielrennen, ook op laag niveau, waar eens een e-biker werd gevonden…
En ja hop: naam genoemd.
Ook namen als die Tsjech die zo omhoog klom en op de plee betrapt werd (naam kwijt, geen zin te googlen) en Niemann werden genoemd. Terecht. Men kon niet anders.
Waarom dan nu niet?
Dat andere sporten zulks wel doen, wil niet zeggen dat dat terecht is (al begrijp ik de weerzin die zulks oproept heel goed, en word ik er zelf ook flink zuur van dat dit opnieuw aan de hand is), of dat we dat als sport of maatschappij zouden moeten willen. Het niet noemen van de naam is geen kwestie van het beschermen van de speler om wie het gaat, maar het respecteren van de rechten van de andere partij en daarmee de juridisch correcte gang van zaken. Ongeacht hoe smerig en schadelijk het is wat iemand gedaan heeft (of, in dit geval, waarvan iemand wordt verondersteld het te hebben gedaan): mensen hebben rechten, en een van die rechten is het recht op een eerlijk proces dat gevoerd wordt op basis van de feiten, en geen “trial by media” waarin de publieke veroordeling ver op de zaak vooruitloopt.
In de publieke ruimte iemand aan de schandpaal nagelen (zeker terwijl het onderzoek naar het vermeende feit van valsspelen dat nog niet eenduidig heeft uitgewezen en er geen publiek belang mee gediend is) is smaad en mogelijk laster. Wat een onvoldoende ondersteunde beschuldiging voor consequenties kan hebben, kon je zien in het geval van Hans Niemann, die dan ook in zijn recht stond om daar een rechtszaak voor aan te spannen. Als organisatie van een schaaktoernooi als Vlissingen is het zeer wel begrijpelijk dat ze zich dat hele circus niet ook nog eens op de hals willen halen: het is al meer dan erg genoeg dat ze iemand uit het toernooi hebben moeten verwijderen.
In het geval van Igors Rausis, zaliger, circuleerde het vermoeden van valsspelen al heel lang; hij is op heterdaad betrapt, en daarmee was de zaak direct een “open and shut case”. Dat was in 2019 (het jaar waarin ook iemand uit het toernooi in Dieren is verwijderd wegens valsspelen; de naam van deze speler werd destijds overigens ook niet genoemd). Ik zou er de berichtgeving van destijds op na moeten slaan, maar het zou me niet verbazen als de naam van Rausis destijds ook niet expliciet genoemd werd in het persbericht maar het alleen ging over “een Letse/Tsjechische grootmeester”.
Laten we verder de uitkomst van het onderzoek afwachten en vertrouwen op de juiste afhandeling van deze zaak.
Een bijkomende reden kan zijn dat de overtreder minderjarig is. ( ca 40% kans)
Nee, is hij is al 18.
Enkele regels geldig op internationale seniorentoernooien (FIDE en ECU).
1.Geen gsm op je persoon toegestaan, al dan niet uitgeschakeld.
2.Horlogedracht verboden.
3.Schrijven met eigen (bal)pen verboden.
4.Petje dragen verboden, ook al word je verblind door bv. een lichtspotje.
5.Eten meegebracht voedsel verboden – al wordt die regel blijkbaar niet altijd toegepast.
6.Nadat je eigen partij is afgelopen, mag je niet meer “rondhangen” in de toernooizaal.
7.Bij betreden van toernooizaal word je gescand en onderworpen aan bijkomend onderzoek zoals op een luchthaven. Daarnaast zijn occasioneel lukrake nog strengere controles mogelijk.
8.Bij ploegencompetities mogen captains niet meer – zoals vroeger – collectieve remises organiseren. PS Bij een “gewoon” internationaal ploegentoernooi mochten spelers enkel met toestemming van een arbiter met hun captain communiceren, in aanwezigheid van een official in een taal die de official begreep. (Bv. op internationaal teamkampioenschap voor clubs in Mayrhofen).
Regels die ook al langer gelden, maar die vroeger niet bestonden: zet noteren voor het spelen is niet toegestaan (hoewel door beroemde coaches als bv. Kotov aangeraden om aantal blunders te verminderen). Achter je tegenstander gaan staan, om de stelling vanuit zijn/haar oogpunt te bekijken, is nu ook verboden.
Over sokken/schoenen was nog niets bepaald. Ook hoorapparaten (bij senioren niet ongebruikelijk) wordt voorlopig nog niets gezegd.
Een “dress code” is in ontwikkeling.
Misschien offtopic maar ik mocht van de wedstrijdleider:-rapid nk helmond- geen ouderwets horloge dragen.
Ik zag al eerder de uitslagen en op basis daarvan was ik al overtuigd. Hij versloeg gewoon een kampioen. Ik dacht bij mezelf dat hij toen of daarvoor al in de gaten gehouden mocht worden. Ben blij dat de arbiters hem toch nog gepakt hebben, maar wel erg naar voor al zijn (sterkere) tegenstanders. Die zullen mentaal na zo’n partij toch echt wel een klap hebben gekregen.
Stel,
je organiseert een flink Open Zwitsers toernooi, met gebruikelijk inschrijfgeld, wat sponsoring en leuke geldprijzen. Maar niks geen beperkingen, smartphones met schaaksoftware toegestaan, digi-horloges, et cetera. En je mag het allemaal openlijk gebruiken, net als kletsen met vrienden, snuffelen in de boekenshop & noem zo nog maar wat … .
Wat zou het effect zijn, hoe groot de eer van winnende spiekers & de consequentie voor hun reputatie … ?
(Misschien bij een experiment van dien aard alleen geen Elo-consequenties verbinden aan de toernooi-uitslag – want dat zullen FIDE / KNSB wel niet pikken).
Misschien zouden er minder pogingen tot fraude zijn. Ik heb het sterke vermoeden dat de aantrekkingskracht voor het overgrote deel van de fraudeurs juist ligt in de spanning van het verbodene.
Ik dacht: even checken. En ja hoor, de grootste internationale schaaksite vindt het nodig om aandacht te besteden aan een speler met een 1500-rating die op een toch niet echt toptoernooi (met alle respect, hoor) fraudeert, een artikel te wijden. Mogen ze van mij.
Maar wat is de laatste keer hiervóór geweest dat ze een dergelijk artikel over het klassieke schaak (ik heb het dus niet over het veel te fraudegevoelige, en dus niet serieus te nemen onlineschaken) hebben geplaatst? Het lijkt nogal mee te vallen met die fraude, want blijkbaar heeft elk incident hun aandacht, bij toernooien overal ter wereld en van elk niveau.
Men duikt op zulk nieuws, terwijl een kort bericht over de winnaar van het toernooi niet wordt geplaatst.
Naar mijn eigen mobiel kijkende, moet de jongeman op zijn minst sokken a la dhr Kelder hebben gedragen..