Droge billen, natte oksels
Spreekstalmeester Hans Böhm helpt bij het uitvoeren van de eerste zetten. Foto Mirko Lukács
De uitvoering van een Levend Schaakspel, bedacht door Hans Böhm, werd zaterdagmiddag 7 september een geweldig spektakel. Plaats van handeling was het amfitheater in het Mediapark, een oase van rust in het omroepdorp aan de rand van Hilversum.
De strijd ging tussen het gemeentebestuur van Hilversum (wit) en lokale ondernemers, tevens de sponsoren van dit unieke evenement.
De levende schaakstukken droegen historische kostuums. Met name de paarden kregen het benauwd in het warme weer. In de zware kostuums was het letterlijk peentjes zweten.
Voor het publiek lag het gevaar van natte billen op de loer, want na een wolkbreuk boven Hilversum op de vrijdagavond ervoor was het gras nog nat. Plastic vuilniszakken door de organisatie als zitkussens uitgedeeld, hielden de bibs gelukkig droog.
Het leek erop dat ambulances af en aan reden, maar het geluid van de loeiende sirenes kwam gelukkig uit de luidsprekers. Dat gebeurde telkens als er een stuk of pion was geslagen, die werden vervolgens door twee broeders van de ambulancedienst afgevoerd op een brancard.
Ziva Buddelmeijer, een negenjarig jeugdlid van HSG, regisseerde de witte stukken met als koning burgemeester Eberhard van den Top en als dame zijn vrouw Jacobina Brinkman.
Ziva overzag het slagveld vanuit een umpirestoel, de scheidsrechterstoel die bij tenniswedstrijden wordt gebruikt.
Aan de overkant van het bord zat Rob Loois, een tachtiger ook spelend bij HSG, op eenzelfde stoel.
Jong meisje tegen oude man, het symboliseert nog maar eens dat schaken voor iedereen leuk is.
Het evenement is onderdeel van de feestelijke viering van het 600-jarig bestaan van Hilversum. In dat kader zijn er het hele jaar door festiviteiten in Hilversum. Logisch dat schaken daarin niet mag ontbreken.
Er volgt nog een tweede schaakactiviteit, op zaterdag 28 september, georganiseerd door HSG: een poging om 600 partijen te spelen op de Kerkbrink, met als inzet de Boekweitbokaal, ontworpen door de Hilversumse kunstenares Hanke Wiegand. Vier boekweitkorrels sieren het gemeentewapen van Hilversum, vandaar.
Info op de HSG-site.
En wie er zaterdagmiddag won?
Lees: Mat in het Mediapark
Dat bestaat al eeuwen!
Het lijkt me duidelijk dat ‘bedacht door Hans Böhm” slaat op deze uitvoering, en niet op het fenomeen levend schaakspel.
Ik heb zelf wel eens een “levend schaakspel” mogen becommentariëren. Het was een partij waarin in niet al teveel zetten alle stukken aan de beurt kwamen. Ik ben vergeten welke – vooraf afgesproken – partij, maar het was er een die veel te moeilijk was voor de toeschouwers, die overigens vooral uit ouders van de “schaakstukken” bestonden.
Niettemin is het voor de betrokken kindertjes een weinig opwindend gebeuren. In mijn partij ging pion e4 – ongeveer 5 of 6 jaar oud – na een minuutje of wat zitten, omdat hij zich verveelde en wilde spelen… De zoon van de voorzitter van de schaakclub – in allerijl opgetrommeld bij afwezigheid van een van de stukken – werd na zet 3 geofferd…
Ik ben dus geen voorstander van het “levende schaakspel”…
Er zijn zelfs beelden van Wim die commentaar geeft bij de partij levend schaak ter gelegenheid van 750 jaar Wageningen. “E2-e4, schaken met plezier!”
www.youtube.com/watch?v=GODTVTKZrvw
Zo’n 15 jaar geleden mocht ik een partij levend schaak spelen op de Hof in Amersfoort.
De avond van tevoren hadden tegenstander Peter Sonder en ik een ouderwetse hakpartij van Morphy gevonden (niet te lang en met zoveel mogelijk stukken in beweging) om te spelen. We lootten voorafgaand aan de partij en ik ‘verloor’. Al snoevend veroverde ik het ene stuk na het andere van mijn opponent totdat mijn koning midden op het bord werd mat gezet.
Zo’n evenement vereist enige voorbereiding, maar trekt sowieso publiek. Altijd goede reclame voor de sport!