Gukesh wereldkampioen na blunder Ding in remise-eindspel
Gukesh D is de nieuwe werelkampioen. De 18-jarige Indiër wist de laatste partij te winnen door een blunder van tegenstander Ding Liren en won daarmee de match met 7 1/2 – 6 1/2. Hij is daarmee ook de jongste (en 18e volgens de meest geaccepteerde telling) wereldkampioen ooit.
Twee balende spelers: Ding omdat hij verloren heeft, Gukesh omdat de organisatie een spelfout maakt in zijn naam
De blunder waardoor Ding verloor zult u zo zien, maar de blunder had ook te maken met eerdere momenten waarin hij andere keuzes had kunnen maken. Zo kwam hij best prettig uit de opening.
Maar 14.De2 om een toren naar d1 te brengen is veel logischer dan 14.b3. Even later stond het zo.
Hier was Ding (te) bang voor bxc4 en dus wikkelde hij af naar een vrijwel zekere remise met 20.Pf4.
Het staat inderdaad 0.00, maar de zwarte druk op de damevleugel is licht onaangenaam. Maar niet echt een probleem, en het is gek om dan te besluiten maar je a- en b-pion te ruilen voor de zwarte b-pion.
Nou is dit eindspel gewoon nog remise, hoewel iets moeilijker dan het eindspel van gisteren. Nou had Ding toevallig recent op de Olympiade ook een eindspel drie tegen twee gehad met toren-loper tegen toren-loper. En verloren! Dus hoewel er er min of meer vrijwillig op inging, zal hij zich niet helemaal comfortabel gevoeld hebben. Gukesh ondertussen ging ervan uit dat de partij nog best lang zou duren, maar wel met de uitslag remise. Maar ook dat dat voor hem een iets betere voorbereiding op de tiebreak zou zijn dan voor zijn tegenstander. Hij kreeg echter een cadeautje.
Er is hier nog steeds niets aan de hand. 55.Ta4 of 55.Lg2 zijn plausibele zetten. Ding deed 55.Tf2?? en nou blijkt de loper op a8 nogal ongelukkig te staan. Gukesh ruilde torens, dwong loperruil af met 56…Ld5 en wikkelde zo af naar een makkelijk gewonnen pionneneindspel. En werd zo de 18e wereldkampioen.
Wellicht wilde Ding van zijn titel af?!
Dat gevoel kreeg ik ook.
Was dit potje ook nauwkeuriger dan Karpov-Kasparov…
Dat was een vrij nauwkeurige match overigens, maar dan meestal wel eenzijdig. Zo had Karpov in een aantal winstpartijen in technische stellingen 99% accuratesse.
Slot geschikt als lesstof meteen na het leren van de loop der stukken.
Niet meteen na het leren van de loop der stukken. Eerst nog “oppositie”. Daarna ter illustratie dit slot.
Dit soort sleutelvelden is stap 4
“Wereldkampioenen zijn geen aardige mensen”. Als ik me niet vergis heeft Sosonko zoiets gezegd. Het klopt niet, wellicht had hij de Russische wereldkampioenen op het oog. De persconferentie met Gukesh na afloop vond ik indrukwekkend. “Humbleness and determinitation”, zei Leko. Precies, en dat geldt ook voor Ding.
Ik weet niet of het Sosonko was die het heeft gezegd, maar je hoort het hem bijna zeggen. Als een soort verder mijmeren nadat hij de desbetreffende vraag heeft beantwoord.
In de jaren 60 heeft hij een paar jaar met Tal gewerkt. Die was toen al ex-wereldkampioen. In wat ik van Sosonko heb gelezen, spreekt hij uitsluitend in warme bewoordingen over Tal. Sosonko had ook een goede band met Smyslov (“Genna, vindt u dat ik met zingen van meestersterkte ben?” 🙂 ) en zelfs met Karpov had hij een goede verstandshouding.
In zijn boeken rekende ook Timman Tal tot zijn schaakvrienden.
Na afloop van hun beslissingsmatch in Montpellier had Tal aan Timman gevraagd, waarom hij het zichzelf toch nog zo moeilijk had gemaakt, op een toon alsof hij van mening was dat Timman de match moest winnen, maar ook dat hij dat niet cadeau zou doen.
De tovenaar wordt nog steeds gemist!
Wat een walgelijk bericht!
Ik vond Spassky wel een symphatieke wereldkampioen.
Ik moest aan het slot van 365chess.com/game.php?gid=2511727 terugdenken.
Ik vind het toch wel verdiend voor Gukesh, die over het algemeen aanvallender speelde. Ding produceerde in een aantal van zijn witpartijen nauwelijks iets aan spanning. Maar wel heel jammer van die grote blunder op het eind. Even terzijde: in zijn 12-delige serie over het eindspel bespreekt Euwe in deel 1 De Koning alleen in hoofdstuk 2 de oppositie samen met de kwadraatregel.
Fijn dat we van de charismaloze Ding af zijn, hopelijk krijgt schaken weer een pr-boost dankzij Gukesh.
Ben het wel eens met Kasparov: deze match heeft niet de werkelijke wereldkampioen opgeleverd. Hoop dat Gukesh dit ook snapt en dat hij Carlsen uitdaagt voor een match, want anders gaat hij de geschiedenis in als slechts een FIDE-kampioen, niet als werkelijk de beste speler van de wereld.
Gukesh zal dan wel iets van honderd miljoen moeten meenemen, dan heeft Carlsen wellicht interesse.
Kasparov had beter zijn mond kunnen houden: het voornaamste dat hij bereikt heeft is potentiële sponsoren afschrikken (en zichzelf de Roger de Vlaeminck van het schaken maken).
Huh? Het staat me bij dat Kasparov wél wereldkampioen is geworden…
Gukesh en Ding hebben gestreden om de wereldtitel. Die stond op het spel. Het ging er niet om wie de beste speler van de wereld is. Bij veel sporten is het toeval als de (verondersteld) beste ook kampioen wordt. Bij schaken is het vaak zo geweest dat degene die de titel Wereldkampioen had, ook de beste van de wereld was. Dat is hartstikke mooi, maar toch een toevallige bijkomstigheid. Als de beste geen zin meer heeft in matches, of in de voorbereiding erop (Carlsen), of hij splitst zich af van de FIDE omdat hij het prijzengeld te laag vindt (Kasparov, en in zijn kielzog ook Short), of allerlei voorwaarden stelt waar de FIDE zich niet mee kan verenigingen (Fischer), dan wordt, is of blijft de beste geen wereldkampioen (meer). Het zij zo.
Sportfans zijn niet geïnteresseerd in de titel van een bepaalde federatie, ze willen gewoon weten wie werkelijk de beste is. Dus er zal sowieso een sponsor te vinden zijn voor een match met Carlsen.
FIDE heeft nu met Gukesh een kampioen die eigenlijk vooral heeft bewezen dat hij 2x kon winnen van de clown Abasov; voor de rest heeft hij zich niet onderscheiden van Naka, Nepo en Caruana.
Ik stel de sporter boven de sportbond – corrupt zooitje, die FIDE – en vind het prima als we teruggaan naar de tijd van meerdere wereldkampioenen. Ben het 100% eens met Kasparov dat Carlsen de laatste echte kampioen is.
“De clown Abasov” – zo iets wil ik hier niet lezen, en (hoop ik) anderen ook niet.
Misschien zijn, helaas, ook hier moderatoren nodig.
Abasov haalde gewoon de halve finale van de World Cup. De Top 3 kwalificeerde zich voor het Kandidatentoernooi. World Cup winnaar Carlsen had daar geen belangstelling voor; hij wilde alleen op de lijst van winnaars van de World Cup staan. Dus nummer vier (Abasov) nam de plek van Carlsen in. Er zullen weinig clowns zijn die Abasov dit na zouden doen. Hoewel ik hier op Schaaksite wel eens een bijdrage van “Pipo Koeien” tegen kom, betwijfel ik ten zeerste of die het beter had gedaan dan Abasov.
Nog iets anders: Als Kasparov Carlsen de laatste echte kampioen vindt, zal hij ook wel moeite hebben gehad met Karpov (1975) als wereldkampioen. Maar als je jaren later zelf Karpov verslaat, wat ben je dan zelf?
De reactie helemaal onderaan van Wim Weehuizen had op deze plaats horen te staan.
@Grootprutser, jij bent er weer zo eentje die andermans vrije meningsuiting wil inperken als die jou niet welgevallig is. Jan Willem Duijzer mag Kasparov wel een ouwe zeur noemen, maar ik mag Abasov – met 3,5 uit 14 een absolute aanfluiting voor een kandidaat – geen clown noemen? Hypocriet.
Bottom line is dat FIDE niet in staat is om de sterkste kandidaten te selecteren. Het Grand Swiss 2019 is één voorbeeld, dat leverde de kansloze Alekseenko op. Het format van de world cup een tweede: Abasov (in klassiek schaak amper een top-100-speler) kwam alleen ver dankzij tiebreaks, oftewel de rapid/blitz-loterij.
In die World Cup van 2023 speelde Giri in de 3e ronde tegen Abasov. Ik dacht: het lukt Giri wel die vrij onbekende Abasov te verslaan, maar Giri verloor in de tiebreak. Daarna versloeg Abasov de meervoudig Russisch kampioen Svidler ook in de tiebreak. In de volgende twee ronden won Abasov nog voor de tiebreak van Saleh Salem en Gujrathi. Pas in de halve finale boog hij voor Carlsen. Hij verloor ook van Caruana voor de derde plaats, wel in de tiebreak. Maar de FIDE regels bepaalden dat, toen Carlsen niet het kandidatentoernooi wilde spelen, Abasov zijn vervanger was. Dat had Giri mogelijk ook kunnen zijn, maar die haakte al vroeg af.
Ik heb mijn reactie over Abasov naar boven verplaatst. Wel wil ik toevoegen dat de FIDE regels betreffende plaatsing voor het kandidatentoernooi inderdaad te wensen overlaat. Je kunt je in het Grand Swiss toernooi na 11 partijen daarvoor plaatsen. Eind jaren ’50 had Tal ruim 70 partijen nodig om uitdager van Botwinnik in een WK-match te worden. Kampioenschap van de Sovjet Unie, Interzonale toernooi en het kandidatentoernooi dat toen 28 partijen telde. Ook bij de plaatsing via de World Cup kun je vraagtekens zetten. Aan de andere kant plaatste Gukesh zich op die manier als verliezer van de finale tegen Carlsen.
Het leek erop dat de angst om te verliezen en de spanning daarbij ervoor zorgde dat hij niet helder meer kon nadenken.
Zijn zetten hadden vervolgens geen samenhang meer.
Ding kwam van heel ver. Net niet. Zonde
Dimitri, dank voor ’t verslag, maar ’t zou fijn zijn als je ook de partij in naspeelbare vorm er nog bij doet 😉
Stond er eerst bij, maar is om een of andere reden weer weggevallen. Nu wel weer!
Tf2 werkelijk onbegrijpelijk. Triest einde van de match. Leko en de andere commentatoren altijd leuk.
Op naar Tata……
Ik ben het eens met Peter Huisman. Natuurlijk zou een match tussen Gukesh en Carlsen heel aantrekkelijk zijn. Maar ik zou niet terug willen naar de situatie met twee wereldkampioenen, die Kasparov door zijn afscheiding veroorzaakte. Dan zou Carlsen binnen de FIDE moeten meedoen aan de hele cyclus en het kandidatentoernooi winnen om Gukesh uit te dagen. Ik zie hem dat echt niet doen. Zelf heb ik het heel jammer gevonden dat Carlsen geen WK-matches meer wilde spelen, want ook voor mij is hij nog altijd de sterkste. Maar het zij zo.
Waarom niet? Eigenlijk was dat oude systeem, zeg maar tot en met Aljechin, zo gek nog niet: iemand was wereldkampioen, en wie genoeg geld meebracht kon hem uitdagen. Dat zorgde ervoor dat kansloze uitdagers er niet tussen kwamen; daar wilde immers niemand geld in steken. Ik denk dat er genoeg mensen zijn die een match Gukesh – Carlsen zouden willen sponsoren, en dat lijkt me een stuk leuker om te volgen dan zo’n kandidatentoernooi en zo. Bijkomend voordeel is dat de wereldkampioen ook echt de sterkste speler is, in plaats van een soort plaatsvervanger zoals nu.
Waarop baseer je de laatste regel, JJJ? Gok eens: hoeveel wereldkampioenen (voor of na Aljechin) hebben gedurende hun hele periode als wereldkampioen op 1 gestaan bij Chessmetrics?
Ik doelde op het hier en nu.
Dat oude systeem zorgde er misschien voor dat kansloze uitdagers er niet tussen kwamen, maar er waren genoeg kansrijke uitdagers die er ook niet tussen kwamen. Rubinstein was arm en toen anderen er eindelijk in geslaagd waren om genoeg geld bijeen te brengen om wereldkampioen Lasker ertoe te bewegen een match met Rubinstein te spelen brak de eerste wereldoorlog uit. Aljechin koos zelf twee keer Bogoljubov / Bogoljubow uit en liet Nimzowitsch / Nimzovich / Nimzowitsj tandenknarsend toekijken. Capablanca wilde ook wel een revanche, maar daar liet Aljechin het niet op aankomen. Later koos hij Euwe uit (Euwe had hem niet uitgedaagd) en dat liep anders dan hij wellicht had voorzien.
Offtopic: om chesshistory.com/winter/extra/nimzowitsch1.html te vernederlandsen, zou ik -ts- en niet -z- schrijven.
Kasparov is een oude zeur aan het worden. Hij zou een voorbeeld kunnen nemen aan Judit Polgar, die de schaaksport op allerlei manieren een dienst bewijst.
Zie kasparovchessfoundation.org/.
Toch spijtig dat je je commentaren niet kunt wissen of aanpassen.
Aangaande de Sosonko-opm, dat was deze, uit ‘86 (nrc) over Karpov-Kasparov:
In die World Cup van 2023 speelde Giri in de 3e ronde tegen Abasov. Ik dacht: het lukt Giri wel die vrij onbekende Abasov te verslaan, maar Giri verloor in de tiebreak. Daarna versloeg Abasov de meervoudig Russisch kampioen Svidler ook in de tiebreak. In de volgende twee ronden won Abasov nog voor de tiebreak van Saleh Salem en Gujrathi. Pas in de halve finale boog hij voor Carlsen. Hij verloor ook van Caruana voor de derde plaats, wel in de tiebreak. Maar de FIDE regels bepaalden dat, toen Carlsen niet het kandidatentoernooi wilde spelen, Abasov zijn vervanger was. Dat had Giri mogelijk ook kunnen zijn, maar die haakte al vroeg af.