Ik heb een beetje contempt voor de contempt van Stockfish 10. Er staat vast wel ergens op het net uitgelegd hoe je het kan verwijderen, maar ik kan het niet vinden. Het is me echter gelukt het zelf te doen.
Klik (in Chessbase) Nieuwe UCE Engine. Selecteer Stockfish. Klik op Parameter. Zet Analysis Contempt op Off (Contempt op 0 zetten zal ook wel werken). Het aantal Threads kun je ook aanpassen.
Lees meer >
De match tussen Ivan Sokolov en Lucas van Foreest is in een 2½-1½ overwinning geeindigd voor de grootmeester uit Lelystad. Zowel de derde als vierde partij eindigden in remise, maar niet zonder strijd! Van Foreest heeft in beide partijen gewonnen gestaan, net als al eerder in de eerste partij. Kansen om minstens gelijk te spelen zijn er dus wel geweest voor hem. “Dat is wel jammer”, zo verklaarde de jonge Groninger na afloop. Hij vond ook dat hij de opening en vroege middenspel beter gespeeld had dan zijn tegenstander en de partijen lijken hem gelijk te geven. Anderzijds is het ook te loven dat Sokolov na zijn overwinning in de eerste partij er gewoon vol in bleef gaan (zelfs in de laatste partij met zwart) in plaats van te proberen de matchoverwinning veilig te stellen.
Derde partij
De opening was een tijdje een herhaling van de eerste partij, de Weense variant van het Damegambiet. Sokolov week als eerste af en kreeg een toren op g4. Die bleef daar niet lang staan: een zwarte pion op g6 sloeg eerst een paard op h5 en toen die toren! Lucas had echter met een tussenzet groot voordeel kunnen krijgen… in de partij pakte hij veel materiaal, ging bijna mat, maar wist het mat af te wenden door materiaal te offeren. In een stelling van dame tegen toren, loper en paard miste wit vervolgens nog een kans en uiteindelijk eindigde de partij in remise door zetherhaling.
De match, foto door Harry Gielen
Vierde partij
Lees meer >Na zeven ronden in het Groningen open staan twee Nederlanders bovenaan. Sergey Tiviakov en Liam Vrolijk hebben beiden 5.5 punten gehaald en zijn bovendien ook nog ongeslagen. Zeven spelers volgen op een half punt er er is dus met twee ronden te gaan nog van alles mogelijk. In de “University challenge” staat Ivan Sokolov met 1½-½ voor tegen Lucas van Foreest door met wit te winnen en met zwart remise te spelen.
Liam Vrolijk, foto door Harry Gielen
Open Toernooi
Sergey Tiviakov speelt tot nu toe een bekeken toernooi: met zwart één keer gewonnen (tegen Ashwath, 2314) en drie remises; met wit alles gewonnen. Hij scoort eigenlijk precies volgens verwachting. Voor Liam Vrolijk was het een minder uitgemaakte zaak dat hij bovenaan zou staan. De 16-jarige Rotterdammer begon met 3 uit 3, vervolgde met remises tegen Ladva, Ernst en Schoppen en mocht toen met wit tegen de Russische grootmeester Mikhail Ulybin die ooit bijna 2600 had maar inmiddels onder de 2500 is gezakt. Op zich een goede speler, maar een te groot probleem met de klok. Dat bleek ook deze partij weer, meer dan de helft van de zetten moest hij a tempo doen. En zo verprutste hij de stelling die ondanks of dankzij de creatieve openingsopzet best goed voor hem had kunnen zijn.
Overigens kan Liam als ik goed geinformeerd ben geen grootmeesternorm halen: er doen net niet genoeg buitenlanders mee aan het toernooi (en hij heeft zelf ook te weinig buitenlanders als tegenstander).
Match Ivan Sokolov – Lucas van Foreest
Naast het open toernooi wordt er in het Noorden (voor de zoveelste maal) een match met een Van Foreest georganiseerd. Sokolov had al eens tegen Jorden van Foreest een match gewonnen (3½-2½ in Hoogeveen), nu mag hij het tegen broer Lucas proberen. De tussenstand is misschien niet heel opzienbarend: Sokolov wint met wit, remiseert met zwart. Het had echter heel anders kunnen zijn…
Lees meer >Dit weekend zijn de eerste drie ronden gespeeld in het Schaakfestival in Groningen. Vooral Liam Vrolijk en de Est Ottomar Ladva kunnen tevreden zijn, want zij hebben alles nog gewonnen. Op 2.5 punten staan vijf grootmeesters en drie Nederlandse jeugdspelers. Er werd ook weer druk gecombineerd in Groningen, waarvan hieronder een selectie.
Ronde 1, Pruijssers- Wedda. Wit speelt en wint.
Ronde 1, Vogel – Ulybin. Op het eerste gezicht staat wit misschien wel lekker, maar de Rus toonde het tegendeel aan. Hoe?
Ronde 1, Beerdsen – Onno Elgersma. Zwart nam remise met 39…Dc2+ 40.Tf2 Db1+ 41.Tf1 Dc2. Had er meer in gezeten?
Lees meer >De finale van de London Chess Classic tussen Hikaru Nakamura en Maxime Vachier-Lagrave volgde een tijdlang het scenario van de WK-match. Twee klassieke partijen remise, vervolgens twee rapidpartijen remise, drie snelschaakpartijen remise… zou het hier dan ook op een verlenging aankomen, of zelfs armageddon? Maar toen kwam deze stelling op het bord:
De dame van MVL zit behoorlijk in de penarie! Wat is de beste manier om ‘m te vangen?
Nakamura zag het niet en deed 23.Tcd1, maar won de zwarte dame een paar zetten later alsnog. En daarmee de match. En daarmee het toernooi. En daarmee 120.000 dollar. Nice!
Vandaag was sowieso de leukste dag om het toernooi te volgen. Niet alleen omdat de partijen met klassieke bedenktijd minder interessant waren dan de rapid- en snelschaakpartijen, maar ook omdat Magnus Carlsen via Skype meedeed aan het commentaar! Samen met drie andere grootmeesters:
Er zijn veel spelers die hun snelschaakpotjes op internet streamen, maar de meest interessante is waarschijnlijk wel de wereldkampioen hemzelf! In onderstaande clip kunt u zien hoe Carlsen bullet (1 minuut p.p.p.p.) speelt op Lichess terwijl hij luistert naar Noorse rap (waaronder zijn eigen nummer) en muziek uit de jaren ’80. Zijn nickname, DrNykterstein (nykter betekent nuchter), is een knipoog naar een eerdere nick, dr Drunkenstein. In de video kunt u zien dat hij allerlei onzinopeningen speelt,
Lees meer >
Na die van schaker en model is Magnus Carlsen weer een nieuwe carriere begonnen: rapper! In het nummer Hvem Stjal Spenolen vraagt de ‘arrogante badboy’ zich af wie het Spaans heeft gestolen. Kasparov? Fabiano? Nee. Agdestein dan? No, njet, nein. Wie het dan wel was wordt geloof ik niet verteld maar aan het eind staat wel iemand schaakmat (Ula Julsen?).
Overigens, Magnus is natuurlijk geen Kanye of Kendrick,
Lees meer >
Vandaag zijn in de matches in de London Chess Classic weer beide partijen remise geworden. Nakamura wist met wit weinig te bereiken tegen Caruana. Aronian kreeg daarentegen een toreneindspel met een pion meer, maar faalde in zijn techniek. De stand in beide matches is nu 6-6. Morgen worden er nog per match twee rapidpartijen gespeeld om vier punten per partij en vier vluggertjes om twee punten per partij (en indien nodig ook nog een tiebreak).
De remise in Nakamura-Caruana was voorspelbaar. Caruana zal er tevreden mee geweest zijn omdat hij zwart had, Nakamura omdat 6-6 een prima tussenstand voor hem is. Hij staat tenslotte bekend als snelschaakspecialist, terwijl Caruana relatief matig is in partijen met weinig bedenktijd, zoals laatst weer bleek. Het zou dus een grote verrassing zijn als Nakamura de finale niet haalt.
Meer valt er te vertellen over de partij tussen Aronian en Vachier-Lagrave. In een Engelse opening speelde Aronian een obscuur maar gevaarlijk zetje, wat tot de volgende blikken leidde:
(Foto: Lennart Ootes)
MVL dacht hier 23 minuten na en bleef ook over de volgende zetten lang nadenken, terwijl Aronian het tempo erin hield. De Fransman wist zijn problemen niet op te lossen en kwam tot overmaat van ramp ook nog vijf kwartier op de klok achter. En een pion, misschien nog erger. Er kwam een toreneindspel op het bord dat goed tot gewonnen voor wit was. Dus wat deed Aronian: ging hij er even rustig voor zitten, zijn tijd gebruiken om de beste manier te vinden om zijn voordeel in winst om te zettten? Of ging hij lekker a tempo verder blijven zetten en dan maar zien of dat tot winst of remise leidt?
Lees meer >Een tijdje geleden vertelde ik de jonge IM Robby Kevlishvili dat ik van plan was een artikel te schrijven over Lodewijk Prins. Ik vrees dat zijn reactie kenmerkend is voor zijn generatie: “Lodewijk Prins? Nooit van gehoord ….”
Tja, wie kent Lodewijk Prins nog? Zij die zich hem herinneren, en dat zullen vooral de ouderen onder ons zijn, denken dan meteen aan zijn totaal uit de hand gelopen vete met Donner, maar Prins is het waard om om geheel andere redenen te worden herinnerd. Behalve een sterk schaker was hij ook schrijver van zo’n 20 schaakboeken, scheidsrechter, en een voortreffelijk organisator. Het is beslist niet overdreven te stellen dat hij grote verdiensten heeft gehad voor het Nederlandse schaakleven. Prins werd op 27 januari 1913 geboren als Salomon Prins. Hij was van Joodse afkomst, maar daar wilde hij zelf niets van weten, en in 1931 deed hij officieel afstand van zijn Joodse achtergrond. Verder klonk de naam Salomon hem veel te Joods in de oren, en vanaf 1936 ging hij onder de zelfgekozen naam Lodewijk door het leven. Reeds op zeer jonge leeftijd (zelf sprak hij van 44 maanden) leerde hij schaken. Aanvankelijk was hij lid van de statige herenclub VAS, maar in 1931 stapte hij over naar het niet minder deftige ASC. Op 6 november 1933 kwam toenmalig wereldkampioen Aljechin een simultaan geven bij ASC, en Prins was één van de deelnemers. Het begin van deze partij ging als volgt (Prins zwart): 1. d4 b5; 2. a4 b4; 3. e4 Lb7; 4. Ld3 f5; 5. exf5 Lxg2; 6. Dh5+ g6; 7. fxg6 Lg7; 8. gxh7+ Kf8; 9. hxg8D+ Kxg8; 10. Dg4 Lxh1. Prins won de partij in 47 zetten!
Prins had eigenzinnige ideeën over de openingstheorie. Gebaande paden verliet hij zo snel hij kon, en wat hij speelde oogde vaak merkwaardig. Wat te denken van openingen als 1. e4 c5; 2. Pf3 Da5 en 1. d4 Pc6; 2. d5 Pe5, 3. e4 Pg6? Minder extreem lijkt zijn idee 1. e4 c5; 2. Pf3 d6; 3. d4 cxd4; 4. Pxd4 Pf6; 5. f3 in het Siciliaans, en de naar hem genoemde variant in het Grünfeld-Indisch (1. d4 Pf6; 2. c4 g6; 3. Pc3 d5; 4. Pf3 Lg7; 5. Db3 dxc4; 6. Dxc4 0-0; 7. e4 Pa6) was eind jaren 80 zelfs een tijdje populair omdat wereldkampioen Kasparov het opnam in zijn repertoire.
In de jaren 30 begon Prins zich te ontpoppen als een geduchte tegenstander. Hij deed voor het eerst van zich spreken door tijdens de bondswedstrijden van 1931 de schoonheidsprijs te winnen. Hij toonde zich zeer reislustig en speelde regelmatig toernooien in Engeland (Birmingham, Margate, Hastings). Ook gaf hij bij de schaakvereniging Ons Huis gratis schaakles aan werklozen, wat zijn sociale karakter tekende. In 1936 deed hij voor de eerste keer mee aan het Nederlands Kampioenschap, dat dat jaar in Rotterdam werd georganiseerd. Hij eindigde op een met Van Scheltinga gedeelde derde plaats, achter Landau en Van Doesburgh. Een jaar later maakte hij voor het eerst deel uit van het Nederlandse Olympiadeteam, dat in Stockholm een fraaie zesde plaats behaalde. Prins zou in totaal 12 keer voor ‘Oranje’ uitkomen, en zijn score van 97½ uit 166 mag worden gezien.
Lees meer >
Magnus Carlsen heeft zijn titel met succes verdedigd. Nadat het hem in de twaalf partijen met reguliere bedenktijd geen enkele keer gelukt was Caruana te verslaan, lukte hem dat in de rapidpartijen wel, en hoe: het werd 3-0. In de eerste partij miste Caruana een remise in een toreneindspel, de tweede won Carlsen in slechts 29 zetten na een rekenfout van zijn tegenstander en ook in de derde partij kwam hij geen moment in de problemen. Een zeer overtuigende overwinning dus en zijn beslissing om een gunstige stelling in de twaalfde matchpartij remise te geven is dus uiteindelijk goed uitgepakt. Een verslag van de drie tiebreakpartijen, één voor één:
In de eerste rapidpartij werd Caruana getruct in de opening. Er kwam min of meer een Rossolimo op het bord; met verwisselde kleuren echter. Caruana dacht niet na op zet 4 en merkte na 5.Pge2 dat hij te laat was om op c3 te slaan. Zwart probeerde tegenspel te krijgen met a6 en b5, won zelfs de pion op c4 maar ten koste van een slechte pionnenstructuur. Wit speelde het daarna niet helemaal nauwkeurig maar na 19…Pb5 had hij winnend voordeel kunnen krijgen. Het trio Giri, Svidler en Grischuk zocht lang hoe, vond wel 24.Txd4 Kf7 25.Kh1! a6 26.Td6 Tc2 maar niet het vervolg 27.Lf1! en het is niet gek dat Carlsen dat ook niet vond achter het bord. Hij koos (waarschijnlijk niet vol overtuiging) voor een toreneindspel waarbij hij een pion meer had maar zijn koning afgesneden was over de tweede rij. Even later ontstond deze stelling.
Dit zou je het beslissende moment van de match kunnen noemen. 37…Ta2! maakt remise om na 38.Kh3 Kxe4 39.Te7+ Kf3! te hebben. In plaats daarvan kwam meteen 37…Kxe4 en na 38.Te7! Kxf5 39.Txg7 ontstond een toreneindspel g+h tegen a waarvan Grischuk dacht dat het remise zou zijn, maar dat was het niet. Carlsen had goed door dat hij niet snel met zijn koning naar g4 moest gaan (dan is het wel remise) maar eerst met zijn pionnen moest lopen om met de koning g5 te kunnen bereiken. Daarna was het makkelijk.
Die nederlaag had waarschijnlijk invloed op het spel van Caruana in de tweede partij. De variant van de twaalfde matchpartij werd herhaald, maar dit keer koos Carlsen voor 11…Db8 in plaats van 11…Lf5. Wit kwam daarna wat beter te staan maar het plan met c5 en c6 (in plaats van rustig doorontwikkelen) was wat te haastig, ook al zag het er heel natuurlijk uit. Vrijpion op c6, goed gedekt, paard op d5, het leek mooi, maar de witte koning stond nog op e1 en na 25…e4! was 26…Pe5 een vervelende dreiging. Na 27.Ld4 was er nog niet veel aan de hand geweest; Caruana moet een misrekening gemaakt hebben, want 27.c7? kon gewoon geslagen worden en twee zatten later gaf hij op.
Lees meer >
