Toch nog vechtschaak in laatste ronde!
Anish Giri (foto Jurriaan Hoefsmit) (c) Tata Steel
Hoewel in het Tata Steel Chess Tournament de kampioenen in zowel de Masters als de Challengers groepen gisteren al bekend werden (zie het verslag van mijn college Dimitri Reinderman) viel er voor het schaak minnend publiek in de laatste ronde toch het nodige te beleven.
Dat vuurwerk kwam helaas niet van Anish Giri, die met zwart tegen Richard Rapport een geforceerde zetherhaling (die we zelfs al eerder dit toernooi gezien hadden…) in het Grünfeld-Indisch onmogelijk uit de weg kon gaan. Na 14 zetten konden de stukken weer in de doos opgeborgen worden.
Nee, het vuurwerk kwam dit keer van Nils Grandelius die voortvarend te werk ging om zijn sterke tegenstander Jan-Krzysztof Duda pootje te lichten. Daarover straks meer. Onze andere landgenoot, Jorden van Foreest, ging er ook eens goed voor zitten tegen Sam Shankland. Hij kreeg een prettig voordeeltje, won zelfs een pionnetje maar alle commentatoren waren het er over eens dat de pluspion niet voldoende zou moeten zijn voor de winst. Dat heeft Jorden allemaal niet gehoord en hij stroopte de mouwen eens goed op en langzaam maar zeker verzamelde hij steeds meer voordeeltjes. Het kon niet uitblijven dat Shankland, die zich aanvankelijk erg goed verdedigde, toch ergens de fout inging. Jorden bleek meedogenloos en strafte de fout hardhandig af en krikte zo zijn totaal toch mooi op! Hij eindigde hiermee op de keurige zesde plaats.
In de Challengers-groep ging de kersverse winnaar, Erigasi Arjun, er toch weer even voor zitten. Hoewel het eindspel van toren plus paard tegen toren plus loper objectief gezien niet beter voor hem was, wilde hij zijn tegenstander toch flink aan de tand voelen. De strijd om de tweede plaats was interessanter. De concurrenten Thai Dai Van Nguyen en Jonas Buhl Bjerre kwamen echter allebei niet verder dan remise waardoor hun totaal op 8½ bleef steken. Ze konden gezelschap krijgen van Rinat Jumabayev maar die trof Erwin l’Ami tegenover zich die niet genegen was om mee te werken aan een eventueel feestje. Het leek erop dat het remise zou worden totdat de zwartspeler vreselijk blunderde. Kijkt u maar even:
Waarom was dat een enorme misrekening?
De andere Nederlanders verging het minder goed. Lucas van Foreest bereikte niets met wit in de Ruilvariant van het Slavisch en Max Warmerdam verslikte zich ergens in het middenspel tegen het Belgische talent Daniel Dharda. Die had ineens een mooi zetje in petto voor de Nederlandse kampioen:
In deze stelling speelde wit 32. Pg3?
Een verschrikkelijke fout die hem plotseling een kwaliteit kost. Warmerdam had nu 32. Te1!± moeten vinden om het voordeel te behouden. De verdere uitwerking treft u verderop aan. Met welke fraaie verborgen wending wist Daniel Dharda zijn tegenstander materiaal te ontfutselen?
Masters
Magnus Carlsen (foto Jurriaan Hoefsmit) (c) Tata Steel
Omdat Magnus Carlsen vandaag niet hoefde te spelen, mengde hij zich al snel in de livestream van Chess24 samen met Peter Svidler en Jan Gustafsson. De wereldkampioen toonde zich van zijn goede kant door volop zijn mening over de verschillende stellingen te geven en ook nog sporadisch terug te komen op eerdere momenten in het toernooi.
Op het “andere kanaal” (chess.com) volgde ik ook grote delen van de livestream waarin GM Naroditsky al heel snel gezelschap kreeg van niemand minder dan Anish Giri. Die had geen zin om op buigen of barsten te spelen met zijn naaste concurrent voor de derde plaats in het toernooi, Richard Rapport.
De niet helemaal uitgeslapen Magnus op de livestream van Chess24.
En die had al gezien hoe je tegen Giri remise kan maken vanuit de opening. Want in de vierde ronde had Karjakin al voorgedaan hoe je in 14 zetten in het Grünfeld-Indisch een puntendeling kunt afdwingen. Giri werd daarom vierde en analyseerde vooral de partij van de jonge Praggnanandhaa tegen Esipenko. Daar was de scherpe Sämischvariant van het Nimzo-Indisch op het bord gekomen en sinds de partij tussen Jorden van Foreest tegen Giri weten we dat dit systeem bepaald niet van gevaar ontbloot is. Ook de Indiër ging voortvarend te werk in één van de varianten die te boek staat als “onschuldig”. Maar daar bleek weinig van en toen wit ook echt een vuist wist te maken op de koningsvleugel, verloor de Rus materiaal en later ook de partij.
Jorden van Foreest (foto Lennart Ootes) (c) Tata Steel
De partij van Jorden van Foreest tegen Sam Shankland werd een marathonzitting waarin Jorden zich opnieuw van zijn beste kant liet zien. Hij behaalde een klein voordeeltje in de opening, maar de commentatoren waren vrij stellig in hun oordeel: beter voor wit maar zwart moet remise kunnen houden. Toen wit een pion won, bleef dat oordeel hetzelfde. Zelfs Magnus Carlsen sprak zich hierover uit: de pluspion op d5 stelde niet zoveel voor. Zwart had hem keurig geblokkeerd met een paard op d6 en hij bezat de betere loper. Dat kon niet voldoende zijn voor de winst. Daar had Jorden allemaal geen boodschap aan. Hij ging er eens goed voor zitten, ruilde een stel torens en hield de andere heel slim op het bord. Zwart waagde een soort uitbraak waardoor er wat pionnen op de damevleugel geruild werden en ook de paarden gingen eraf. Daarmee was een belangrijk blokkadestuk van wits d5-pion verwijderd. Ondertussen had zwart de pionnen op de koningsvleugel op zwart vastgelegd (weliswaar de goede kleur m.b.t. de lopers), maar die werden heel zwak. Daar wist Van Foreest wel raad mee. Ten koste van zijn laatste pion op de damevleugel plukte hij twee pionnen van het bord aan de andere kant. Niettemin bleek die zwarte rakker toch erg lastig en als Shankland de juiste verdediging had gevonden had hij zich wellicht nog kunnen redden. Maar die opdracht bleek teveel gevraagd. Hij maakte één fout en die werd op knappe wijze afgestraft. Beide spelers haalden een dame waarbij wit met twee pionnen meer op winst stond. Het verzilveren van deze winststelling deed Jorden uiterst secuur waarbij hij zelfs op het eind nog een pat-truc moest ontwijken! Een prachtig gevoerd eindspel dat laat zien dat de vorige winnaar van Tata Steel wel degelijk tot de grote jongens behoort tegenwoordig. Wist u trouwens dat van zijn heroïsche zege een prachtig toernooiboek, van maar liefst 749 pagina’s is samengesteld? Hieronder mijn analyse van de fantastische eindspelvoering van Jorden!
Dan nu de partij van Nils Grandelius tegen Jan-Krzysztof Duda. Dat werd een achtbaan die zijn weerga niet kent. Het gevaarlijke offer dat de witspeler in de stelling had gevlochten, was Duda totaal ontgaan…
Grandelius denkt na over zijn volgende zet (screenshot van de livestream op chess.com)
Kijkt u even naar mijn aantekeningen in deze partij:
De laatste beslissing die vandaag viel in de Masters-groep was de overwinning van Karjakin op Vidit. Lange tijd leek het ongeveer gelijk te staan, maar allengs kwam de Rus beter te staan en toen hij eenmaal voordeel had, trok hij het eindspel vrij overtuigend naar zich toe.
Uitslagen ronde 13
Eindstand
Alle partijen van dit toernooi in pgn-formaat
Challengers
In de Challengers-groep liet de winnaar, Arjun Erigaisi er geen twijfel over bestaan wie hier de sterkste was. Want hoewel hij al een ronde voor tijd eerste was, ging hij er in de laatste ronde nog een keer goed voor zitten. In een ietwat voordelig eindspel waarin hij toren plus paard tegen toren plus loper had, wist hij zodanig te compliceren dat de tegenstander, Marc Andria Maurizzi, plotseling een enorme blunder beging, waardoor het direct voorbij was.
Hoewel we het graag gezien hadden, hebben onze landgenoten geen rol van betekenis kunnen spelen. De man die het in het begin te kwaad had, Erwin l’Ami wist met een goede eindsprint nog op een keurige 7½ punten te eindigen.
Daarmee werd hij de beste Nederlander. Lucas van Foreest verloor twee partijen, maar won er drie en speelde de rest remise waardoor ook hij redelijk tevreden mag terugkijken.
De kersverse Nederlandse kampioen, Max Warmerdam, liet zich een paar keer foppen en mede door het onnodige verlies in de laatste ronde vermoed ik dat hij zich graag zal willen revancheren. Zeker omdat hij een nul opliep tegen de kampioen van België! Want deze onvervalste NED-BEL is vooralsnog in het voordeel van onze zuiderburen beslist! Warmerdam zal iets meer verwacht hebben dan de 50% score waarmee hij eindigde. Zijn laatste partij tegen de jeugdige Daniel Dharda uit België heb ik voor u geanalyseerd. Kijkt u vooral wat er allemaal gebeurde in het eindspel…
Uitslagen ronde 13
Eindstand
Alle partijen van dit toernooi in pgn-formaat
We zien u volgend jaar graag terug!
(foto Jurriaan Hoefsmit) (c) Tata Steel
Ik dacht bij Warmerdam-Dardha: nu krijgen we De Zet van Hendriks. Zie zijn boek Move First, Think Later, p. 38. Die komt na 9 dxe4 De7 10 Df4 Ph5 11 Lxf7+ Kh8 en zwart lijkt te winnen, maar dan komt 12 Dg3!! Helaas, Max speelde 9 Pc3. Hij zal hem ongetwijfeld gekend hebben, maar in een partij tussen Wei Yi en Ding Liren bleek dat het met het witte voordeel na 12 Dg3 Txf7 wel meevalt.
De schaaksite-redacteuren complimenten voor de verslaglegging. Ik heb eigenlijk alleen de Masters een beetje gevolgd. Werd er niet echt warm van. De Australian Open was 10x opwindender dan Tata Chess. Misschien ligt het aan mijzelf. Jorden van Foreest en Carlsen sprongen er positief uit, de rest vond ik niet veel. En die belachelijke remises vind ik onacceptabel. De toernooidirecteur zou gewoon het bord moeten omdraaien en zeggen: “doe het maar over!”.
Ik neem aan dat je doelt op de finale van de Australian Open? Die mocht er wezen, de rest heb ik niet gezien. Maar Carlsen- van Foreest was ook een pareltje. Ik vond het best een aardig toernooi: natuurlijk niet zo spetterend als vorig jaar maar dat zal zich niet zo vaak herhalen denk ik zo en we mogen blij zijn dat we die hebben meegemaakt. Voor de rest: Karjakin is hard toe aan zijn schaakpensioen en hopelijk doet volgend jaar de wereldkampioen rapid mee.
Ik vond het een prachtig toernooi. Mijn favoriete partijen uit de Mastersgroep zijn Carlsen-Mamedyarov en Shankland-Karjakin. Met laatstgenoemde hebben we dan meteen een van de teleurstellingen van het toernooi te pakken. Caruana en Duda zullen ook niet tevreden terug kijken op hun verrichtingen. Verder is het bijzonder spijtig hoe het met Dubov is gegaan, maar op sommige dingen heb je nu eenmaal niet zoveel vat.
En uiteraard dank aan alle verslaggevers van dienst! 🙂
Ik vond het ook een mooi toernooi. Maar door de overmacht van Carlsen en het uitvallen van Dubov ging het een beetje als een nachtkaars uit. Giri heeft ook een paar mooie partijen gespeeld, maar hield het niet vol. Jorden heeft laten zien dat hij geen eendagsvlieg is, en hij heeft mooi vechtschaak laten zien.
Carlsen in topvorm is te sterk is voor de huidige toppers. Het wachten is op nieuwe uitdagers.
En Karjakin maar vervangen door een andere topper.