De Engelse uitgeverij Elk and Ruby (www.elkandruby.com) onderscheidt zich met haar uitgaven met een schaakhistorisch karakter, soms ook over hier minder bekende Soviet schakers. Het onderwerp van te bespreken boek is beroemd: Tigran Petrosian (1929-1984), wereldkampioen van 1963-1969. Daarnaast won hij vier keer het Soviet kampioenschap en behaalde in 129 Olympiade partijen 78 winsten, 50 remises en slechts één verlies (tegen Hübner).
Foto: Frans Peeters
Anish Giri heeft het de afgelopen maanden erg druk gehad. Hij was zeer succesvol in de FIDE Grand Swiss en kwalificeerde zich voor het Kandidatentoernooi. Hij speelde in de World Cup, maar dat liep niet zoals gehoopt, net als bij verschillende andere topspelers. Het is een zwaar en meedogenloos evenement. In dit interview praat Giri over zijn ervaringen in beide toernooien, zijn ideeën over schaken, en nog veel meer. We geven het woord aan Anish Giri!
Kun je jouw ervaringen van de FIDE Grand Swiss met ons delen?
Zeker. Het is alweer een tijdje geleden, en ik kijk met genoegen terug op het behaalde resultaat, aangezien ik me kan voorbereiden op het Kandidatentoernooi. De Grand Swiss was een heel interessant evenement. Ik dacht dat het format van zo’n sterk open toernooi, waarbij slechts twee mensen zich kwalificeren, het slechtste format voor mij was om me te kwalificeren, want meestal verlies ik niet veel partijen, maar ik win ook niet zo veel partijen als sommige van mijn concurrenten.
Normaal gesproken is dit dus niet mijn format, zou men denken. Maar ik moest het toch proberen, want waarom zou je anders komen als je het niet wilt proberen? Ik probeerde zo agressief mogelijk te spelen en zoveel mogelijk overwinningen te boeken.
Het was verbazingwekkend hoe het, met veel geluk, uitpakte. Het was een interessant toernooi, want er was eigenlijk veel frustratie voor me tijdens het toernooi. Je zou denken dat, oké, ik heb veel partijen gewonnen, dus was alles prima? Maar verrassend genoeg, als je goed kijkt, heb ik zoveel kansen gemist in het toernooi. Mijn herinneringen aan het evenement zelf bevatten zeer gemengde gevoelens.
Lees meer >
Schaaksite heeft inmiddels aardig wat medewerkers die meehelpen om Schaaksite beter te maken. Hieronder een groot aantal vrijwilligers, waarvan sommigen er na geruime tijd mee zijn gestopt, maar toch soms nog iets publiceren. Ze kunnen het niet laten…!
Naast de boekenrubriek hebben we ook een team van mensen dat ons assisteert bij de verslagen die u op Schaaksite aantreft. Daarnaast zijn veel van hen recensent en kwijten zich goed van hun taak: ze zien het als hun opdracht om het boek van A tot Z door te nemen, soms zelfs met een engine analyses te checken. Deze benadering heeft veel uitstekende en doorwrochte boekrecensies opgeleverd zoals te vinden is onder onze “Boekenrubriek” Vanaf 2019 heeft Herman Grooten de coördinatie van deze rubriek overgenomen van de helaas veel te vroeg overleden Johan Hut. Sindsdien wordt ervoor gekozen om zoveel mogelijk op vrijdag een boekrecensie aan te bieden. Het heeft ertoe geleid dat we met een team van (inmiddels meer dan) tien enthousiaste mensen aan de slag zijn gegaan. Zij kiezen zelf een boek uit dat zij daarna bespreken. Onder de recensenten is enig verloop (begrijpelijk omdat er soms veranderingen zijn in iemands leven), maar telkens is het gelukt om een vervanger te vinden voor iemand die ermee wilde stoppen. We zijn al deze vrijwilligers zeer erkentelijk voor hun prachtige recensies en we zijn ervan overtuigd dat we de bezoekers van Schaaksite hier een groot plezier mee doen.
Lees meer >
Josephine Damen (foto Harry Gielen)
In groep 4 van de basisschool kreeg ik voor het eerst schaakles. Ik had nog nooit eerder van ‘schaken’ gehoord, maar al snel kwam ik erachter dat dit het spel was dat gespeeld kon worden op de achterkant van ons dambord. Ik volgde het voorbeeld van mijn klasgenoten en sloot me aan bij de Nijmeegse schaakvereniging Strijdt met Beleid. Met mijn clubgenoten reisde ik af naar mijn eerste IJSCO-toernooi in Millingen aan de Rijn, waar ik met een score van 0 uit 7 pijnlijk kennis maakte met het competitie-element dat toch wel een grote rol speelt in de schaaksport.
Gedreven door aan de ene kant de gezelligheid en aan de andere kant een licht verlangen naar revanche schreef ik me in voor meer toernooien. Zo kwam ik erachter dat dat ‘schaken’ toch best wel een leuk spel is. En nu, elf jaar later, speel ik gelukkig nog steeds met hetzelfde plezier. Ik doe al een aantal jaar mee met het NJSK en in 2024 mocht ik deelnemen aan het NK vrouwen in Utrecht. Hier lag ik er helaas wel in de eerste ronde uit, maar ja, dat laat slechts ruimte voor verbetering ;).
In de toernooien die ik de afgelopen 11 jaar heb gespeeld heb ik helaas gemerkt dat de genderdiversiteit in de schaakwereld niet al te groot is. Ik hoop dat hier snel verandering in zal komen en om vrouwenschaak te bevorderen organiseer ik, samen met Arjan Schoonen, een meidenschaakclub in Lent. Verder geef ik les op basisschool ’t Slingertouw in Eindhoven. Ik hoop natuurlijk dat ik mijn leerlingen net zo enthousiast kan maken voor het schaakspel als ik was toen ik in groep 4 voor het eerst les kreeg.
Toen ik hier op de Schaaksite een oproep zag naar nieuwe boekrecensenten leek het me meteen erg leuk om te doen. Ik hou van schrijven en lezen en bovendien wordt het weer eens hoog tijd dat ik in de schaakboeken duik. Ik heb erg veel zin om recensies te gaan schrijven ik hoop natuurlijk dat jullie ook veel plezier zullen hebben in het lezen ervan😊.
Lees meer >
Martin van der Hidde (foto privécollectie)
Als 12 jarige leerde ik de regels van het schaakspel, en werd ik deze magische wereld ingetrokken. Na het verslinden van Hans Bouwmeesters “Inleiding tot het Schaakspel” werd ik lid bij de Schaakvereniging Maassluis. Ondertussen meer dan 50 jaar geleden. (Ik heb dit jaar de magische leeftijd van 64 bereikt.) Al snel hielp ik bij de jeugd, werd teamleider, secretaris, webmaster, schreef artikeltjes voor clubbladen… Nog steeds geef ik schaakles aan de jeugd, ondertussen gediplomeerd.
Enfin schaken was en is een groot deel van mijn vrijetijdsbesteding. Na de coronatijd bleek ik opeens een half huis vol met schaakklokken, boeken en spellen te hebben. Waarschuwing: Hierover heb ik reeds geschreven en ga ik nog meer schrijven. Oh en laat ik mijn twee schaaktafels niet vergeten. In huis kom ik dus niet om het schaken heen. Buitenshuis speel ik nu bij Maassluis (intern en RSB), Fianchetto (KNSB) en mag sinds een aantal jaren aanschuiven bij een seniorenclub in Vlaardingen, de Bijenkorf.
Hoewel de jaren gaan tellen heb ik nog steeds de ambitie de 2000 Elo kaap te ronden. Maar de liefde en lol voor het spel staat voorop.
Naast het schaken, doe ik vrijwilligerswerk o.a. in het dierenasiel. Ook ben ik graag in de natuur. Op de fiets en te voet. Koken is een hobby, liefst opeten in goed gezelschap. Verder fotografeer ik veel, maar alles met de camera van de mobiel.
Lees meer >
Sjoerd Kelder (foto privécollectie)
Ik ben Sjoerd (1981), afkomstig uit Hoorn en in het dagelijks leven werkzaam in de automotive.
Mijn vader leerde mij als kind al schaken maar ik werd pas echt verslingerd aan het schaakspel tijdens mijn studietijd.
Inmiddels schaak ik zo’n 20 jaar bij een club. Naast de praktische kant van het schaken ben ik geïnteresseerd in schaakgeschiedenis.
Ik hoop bij het recenseren daar ook aandacht aan te kunnen besteden.
Lees meer >
Nadat ik eerder een recensie had geschreven over Battling the Aggressive Italian Game van Milos Pavlovic, staat er deze keer een ander boek van dezelfde Servische grootmeester centraal: The Modernized Petrov’s Defense. Waar hij in zijn eerdere werk inging op agressieve openingen, behandelt dit boek juist de ultra solide Petrov’s opening (ookwel Russisch). De nadruk in dit boek wordt vooral gelegd op structuren en lange termijn plannen.
Wekelijks publiceren we de schaakrubrieken van Dimitri Reinderman voor HDC Media, Henk Prins voor het Reformatorisch Dagblad, Nick Maatman voor Dagblad van het Noorden / Leeuwarder Courant en Hans Ree in de Groene Amsterdammer.
Dit verhaal van Herman Grooten werd oorspronkelijk op 5 december 2020 geplaatst.
Ramsgate is een badplaats in Engeland. Het is eenvoudig om vanuit Frankrijk de boot te nemen, waarna je direct in Ramsgate aankomt, waar in de jaren tachtig in de winter een open toernooi werd gehouden. De verhalen van Timman in “Het smalle pad” over ijskoude Engelse hotelkamers in Hastings waar een minuscuul straaltje warm water uit de kraan kwam,
Lees meer >
Zoals u in het artikel “Schaaksite zoek vrijwilligers” heeft kunnen zien, zijn we altijd op zoek naar vrijwilligers. Er hebben zich inmiddels een paar nieuwe recensenten aangemeld, we komen er (eigenlijk) nog eentje tekort. Houdt u van boeken, kunt u aardig schrijven en bent u een beetje digitaal vaardig?
Dan mag u een berichtje sturen naar ons mailadres: redactieschaaksite@gmail.com. We streven ernaar om door het jaar heen elke week op vrijdag een recensie te plaatsen van een (actueel) boek. Zie onze speciale categorie. Dat kan mogelijk ook een dvd of een chessable.com course zijn. Met tien recensenten is de frequentie van eens in de tien weken voor iedereen goed te doen. Alleen tijdens de vakantieperiodes houden wij ook een reces.
Lees meer >
