Schaakrubrieken 2 juli 2011
Schaaksite.nl is een site voor iedere geïnteresseerde in het schaken. Daarom mag aandacht voor de schaakrubrieken in de landelijke bladen niet ontbreken. Wekelijks publiceren of verwijzen wij naar deze schaakrubrieken.
Hans Ree
Zijn rubriek ‘De jeugd regeert ’ begint met:
‘ Na de Griekse tragedies werd traditioneel een satyr spel opgevoerd, waarin verwoestende hartstochten, die de toeschouwers tot tranen hadden bewogen, nog eens in een kluchtige lachspiegel getoond. De FIDE doet ongeveer hetzelfde met het wereldkampioenschap en de kandidatenmatches. Eerst de ernst van serieuze partijen en daarna in tie-breaks de lach van de vluggertjes.
De bevrijdende lach om de groteske blunders die daar begaan worden, is er alleen bij de toeschouwers, niet bij de spelers zelf, want voor hen staat er teveel op het spel.
Met het kampioenschap van Nederland ging het andersom. Eerst de luim van het ’internet NK’ en een week later de ernst van het echte kampioenschap.’
(…)’Het echte kampioenschap van Nederland begon afgelopen zondag in Boxtel. Wie waren de favorieten? Natuurlijk ons wonderkind Anish Giri, de sterkste schaker op Nederlands grondgebied. Maar zou hij niet uitgeput zijn van alle inspanningen? Zijn toernooien, de Nederlandse clubcompetitie, en daarnaast de Franse, de Duitse en de Russische clubcompetitie waar hij dit jaar ook in speelde. Dit alles naast een gewone schoolopleiding waar sommige kinderen hun handen vol aan zouden hebben
Hij behandelt de partij Anish Giri – Erwin L’Ami , NK Boxtel, tweede ronde.
De schaakopgave deze week is een stelling uit de partij Romanko – Elena Zaiatz, Taganrog 2011. Zie hieronder.
’Oplossing: 1…Tb2 en wit gaf op wegens dameverlies na 2.Txb2 Tx2 Dxb2 Pd3+’
Gert Ligterink
Zijn rubriek Perfecte start Wouter Spoelman bij NK begint met:
‘De lijst van Nederlandse kampioenen doet vermoeden dat schaken geen geluksspel is. Rini Kuijf was in 1989 de laatste winnaar die, met alle respect voor zijn speelsterkte in die tijd, vooraf niet tot de favorieten werd gerekend . Sindsdien ging de titel steeds naar gevestigde of aanstormende grootmeesters.’
Voor de volledige rubriek, de behandeling van de partijen Spoelman – Swinkels en Spoelman Brandenburg en het naspelen hiervan… volgt nog.
Hans Böhm
Zijn rubriek’ Opmerkelijke momenten NK 2011’ begint met:
Het NK is in volle gang en we pakken er een paar bijzondere momenten uit. Iets bijzonders moet gekoesterd worden, zeker in de schaaksport waar de logica regeert en we altijd op zoek zijn naar de uitzondering op de regel. Een dameoffer dat de wedstrijd keert, gaat snel de wereld over. Het was gebruikelijk dat bij ieder toernooi aan het eind bij de prijsuitreiking ook een ‘schoonheidsprijs’ werd uitgereikt. Meestal kunstvoorwerpen en de twee die ik zelf gewonnen heb, hebben al meer dan dertig jaar een ereplaatsje. Bij de algehele versobering in onze maatschappij kwam ook die prijs voor het kunstzinnige element de laatste jaren onder druk te staan maar bij dit NK is die traditie weer opgepakt met ‘de spectaculairste zet’, zowel bij de mannen als bij de vrouwen. Dankzij een nieuwe samenwerking tussen de KNSB en het advocatenkantoor Van Till uit Amsterdam. Het betreft ‘een geldprijs’ maar ik hoop dat er ook een kleinood bij zit, als houdbaar symbool van creativiteit. De formule voor ‘de spectaculairste zet’ is een beetje afgekeken van de voetballerij maar dat geeft niet, beter goed gekopieerd dan slecht verzonnen. Na iedere ronde geeft de commentator-van-de-dag drie momenten aan bij de mannen en drie bij de vrouwen. Na de volgende ronde verdwijnt er één per categorie en komt er een nieuwe bij. Bij de sluiting op 5 juli worden deze bijzondere prijswinnaars bekendgemaakt.
Voor de volledige column klik hier.
Bab Wilders
Voor zijn schaakrubriek met een tweezet van Dawsen , met boekbesprekingen en een analyse van de partij Polugajevski – Tal Klik hier.
Henk Prins
Schaakprobleemliefhebbers vinden het moeilijker om een driezet op te lossen dan een tweezet. Dit is begrijpelijk, omdat bij de driezet de oplosser een zet dieper moet rekenen. Vooral als op de tweede zet van wit een stille zet moet worden gevonden. Met een stille zet wordt bedoeld een zet die geen schaak geeft. Het vijfde probleem in de serie van het puzzelblad is een prima voorbeeld van de stille tweede zet.
Sleutelzet is 1. Te7! Wit dreigt direct mat door aftrekschaak met zijn loper. Zwart kan wit dwarsbomen door schaak te geven en dit kan op vijf manieren. Wit beantwoordt deze schaakjes door een nauwkeurige zet te spelen met zijn koning. Zijn koning moet zo spelen dat deze niet opnieuw met een schaakje geplaagd wordt, behalve natuurlijk als dat schaakje afgestraft kan worden door een aftrekmat door wits loper. Na 1. …Ta5+ speelt wit daarom 2. Ke4. De schaakzet 2. ..Pg3+ is niet erg voor wit, want dan speelt wit 3. Lxg3 mat. Dit geldt ook voor de schaakzet 2. …Te5 waarop 3. Lxe5 mat is. De zet Ta5 heeft er voor gezorgd dat zwart niet meer schaak kan geven op e3. Op 1. …Tb5+ speelt wit 2. Ke6. De schaakzet 2. …Te3+ is niet erg, omdat dan 3. Le5 mat is, en dit mat komt ook na 2. …Te5+. Omdat de toren op b5 staat kan de loper niet naar c4, en dat is de rede dat de koning naar e6 gaat. Na 1. …Te3+ speelt wit zijn koning naar f5, en het is de volgende zet mat. Mooi is ook 1. …Lc3+ 2. Kf4 en de volgende zet mat. 2. …Lxe3 kan nu niet en daarom is veld f4 de juiste koningszet na 1. …Lc3+. Tenslotte heeft zwart nog de schaakzet 1. …Pf3+ 2. Kf6.
Rini Kuijf
Uit zijn rubriek ‘Dagschaak’ opgave A5518 voor beginners en B5518 voor gevorderden.
Gert Ligterink, 28 juni 2011
Zijn e-column ‘Schaakdromen’ begint met :
Wie denkt dat iedereen schaken als een verheffende bezigheid beschouwt, moet even kennis nemen van de mening van de droomuitleggers: `Als u droomt dat u een partij schaak speelt, zou dat erop kunnen wijzen dat u in saai gezelschap verkeert en dat het niet goed gaat met uw bedrijf en uw gezondheid’. Het is maar dat u het weet.
Ik zal nog eens aan de deskundigen vragen of gevarieerd mag worden met hun uitleg. Met andere woorden, is het mogelijk dat ik mijn goede gezondheid en de boeiende gezelschappen waarin ik verkeer voor een deel dank aan het feit dat ik nooit over schaken droom? Ik maak me soms wijs dat ik er tijdens het Hoogovenstoernooi in 1985 mee ben opgehouden na de nacht die voorafging aan een partij tegen Kortchnoi. Zo glorieus als de zege in mijn slaap was, zo bitter was de realiteit de volgende dag.
Schaakschrijvers gebruiken de droom graag om kleur te geven aan hun verhalen. In Endgame, Frank Brady’s definitieve biografie van Bobby Fischer, schrijft de auteur over een partij die de 13-jarige Fischer in 1956 speelde in een open toernooi in Montreal. Een marathongevecht tegen de Duitse emigrant Hans Matthai, de langste partij uit Fischers carrière, eindigde na 108 zetten onbeslist. Na afkoop vermoedde Fischer dat hij had kunnen winnen, misschien zelfs vlak voordat hij in remise berustte.
