Twee dingen:
1. Een stukje over gratis cultuur in Amsterdam in Het Parool (gratis link: archive.is/3uAod) geeft 8 tips. Tip nummer 6 is het Max Euwe-centrum en de krant schrijft:
Mijn negentiende recensie gaat over het boek “Moves 3 to 10” van Nery Strasman. Nery, geboren in 1962, schaakte veel als tiener, maar is toen wegens studie en werk gestopt. Hij begon weer met schaken vlak voordat de coronapandemie ons leven veranderde. Hij is ook erg actief in het probleemschaak. Hij werkt in de hightech en heeft meer dan 60 patenten op zijn naam staan. Ook is hij, buiten schaken, groot liefhebber van geschiedenis, muziek en beoefent hij Tai-chi.
Opbouw
Dit boek behandelt de openingsfase met 150 stellingen tussen de zetten 3 en 10; vandaar de titel. In dit openingsboek ligt de nadruk op het begrijpen van de stellingen en niet het pluggen van de vele varianten. Elke stelling wordt behandeld vanuit het oogpunt van de gangbare theoretische hoofdzaken. Zaken als het centrum, ontwikkeling van de (liefst lichte) stukken, rokeren, open lijnen, zwakke velden geïsoleerde pion en zo meer. Elke stelling wordt onder de loep genomen en uit elkaar gehaald tot er een begrijpelijk verhaal van is gemaakt. Ideaal voor de beginner, de huisschaker, de beginnende clubspeler. Maar ook voor mij, de eeuwige student. Er zaten voldoende verrassingen bij. Stellingen die ik verkeerd in mijn brein had zitten, jawel! Ook expert schakers (2000+) zullen beter worden van dit boek. Ooit wilde een goede schaker eens de eerste Stappenmethodeboeken doornemen. Ik zei tegen hem dat hij die stof toch allemaal onder de knie had, maar nee, er zou een goed idee tussen kunnen zitten. Net als Fischer, toen hem werd gevraagd waarom hij partijen van veel zwakkere schakers doornam. Dat ene idee. Die ene zet. Die zet die bestaat, maar nog niet is ontdekt. Bestaat die dan wel?
Lees meer >“101 Tips to Improve Your Chess” van Tony Kosten belooft dat de concepten die voor grootmeesters vanzelfsprekend zijn, nu begrijpelijk worden gemaakt voor iedereen. Het idee is dat het boek niet simpelweg tips geeft, maar juist de logica erachter uitlegt, iets wat volgens Kosten (voor 1996) eerder zelden goed is gedaan. De vraag is nu: heeft dit boek dat voor mij waar kunnen maken?
Het boek is voor het eerst gepubliceerd in 1996,
Lees meer >
U kent Frank Erwich vast wel van eerdere boeken met tactische opgaven. Deze keer bekijkt de auteur het van een wat andere kant. Hij schreef twee boeken boordevol met tactische verwikkelingen en ordende deze op 100 patronen. Daarbij is hij bepaald niet over één nacht ijs gegaan. Het moet een enorme klus geweest zijn om al deze tactische fragmenten op te zoeken en te ordenen. Wat voor de lezer overblijft is een rijk scala aan allerhande tactische patronen die hij in zijn eigen partijen kan tegenkomen.
Het materiaal is verdeeld over twee boeken. In het eerste boek “100 Tactical Patterns You Must Know” maakt de lezer kennis met de 100 tactische patronen verdeeld over 12 hoofdstukken. Het is een leerboek. Het tweede boek is een typisch werkboek met ruim 500 opgaven.
Lees meer >Peter Doggers van chess.com schreef het boek ‘De Schaakrevolutie’. 432 pagina, Uitgeverij Spectrum. Het verschijnt een dezer dagen – in maar liefst acht talen. Ook in het zeer poëtische Nederlands, gelukkig.
Hier alvast enige uitspraken vooraf van Peter.
Genieten!
Op Schaaksite treft u al vanaf 10 april 2018, voornamelijk op vrijdagen (zomer- en winterreces daargelaten) een boekrecensie aan. Een van de nieuwe recensenten is Rob Kotmans. We stellen hem graag nader aan u voor. Hieronder een door hem zelf geschreven korte biografie.
Op de oproep voor nieuwe boekrecensenten heb ik gereageerd en ik ben door Herman Grooten aangenomen.
Foto privécollectie
Ik ben 66 jaar en ben een geboren en getogen Amsterdammer, net als mijn ouders en oma van vaders kant. Ik heb 2 jaar aan de UvA gestudeerd (scheikunde en wiskunde) en een HBO opleiding informatica voltooid, voornamelijk in de avonduren, terwijl ik werkte als systeemprogrammeur bij KPMG.
Schaken heb ik op mijn vijfde van mijn moeder geleerd. Thuis schaakten mijn ouders, mijn 1 jaar jongere broer en ik wel eens, maar ik werd pas echt door het schaakvirus aangestoken door Spassky – Fischer in 1972, waarbij ik met mijn vader een paar keer bij de explicatie van Donner ben wezen kijken.
Na een scholentoernooi in 1975 ben ik op aanraden van de eerstebordspeler van mijn team lid van een schaakclub geworden. Volgend jaar vier ik dus mijn vijftigste verjaardag als KNSB-lid. Mijn KNSB-rating is de laatste jaren flink gezakt tot een bescheiden 1804.
Ik wil vooral eindspelboeken die geschikt zijn voor de gemiddelde clubspeler bespreken, omdat ik van mening ben dat je van bestudering van eindspelen het meeste leert. In mijn jeugdtrainingen voor stap 5 en 6 maak ik ook veel gebruik van “100 Endgame Patterns You Must Know” van De la Villa, de opvolger van zijn bestseller.
Ik hoop met mijn recensies mensen te helpen met het selecteren van schaakboeken.
Lees meer >
Op Schaaksite treft u al vanaf 10 april 2018, voornamelijk op vrijdagen (zomer- en winterreces daargelaten) een boekrecensie aan. Een van de nieuwe recensenten is Jan Sybren Zagema. We stellen hem graag nader aan u voor. Hieronder een door hem zelf geschreven korte biografie.
Jan Sybren Zagema (foto Ingrid Schulz)
Hoewel ik al sinds mijn studententijd een zogenaamde ‘Fries om utens‘ ben, speel ik nog altijd bij Schaakwoude, de club voor gezelligheid en sportiviteit uit het Friese Damwoude. Deze dorpsclub is al vele jaren te vinden in de top van Friesland. Meer dan dat, vanaf komend seizoen is de club eveneens vertegenwoordigd in de tweede klasse van de KNSB-competitie. Naast de vele activiteiten die worden georganiseerd, beschikt de club als een van de weinige nog over een echt clubblad, waarvan ik de eindredacteur ben.
Als ambitieuze 1900-speler kan ik u als lezer hopelijk inspiratie geven voor uw nieuwste aanwinst, waarmee u en ik de gedroomde 2000-grens weten te bereiken.
Lees meer >Op Schaaksite treft u al vanaf 10 april 2018, voornamelijk op vrijdagen (zomer- en winterreces daargelaten) een boekrecensie aan. Een van de nieuwe recensenten is Jan Breukelman. We stellen hem graag nader aan u voor. Hieronder een door hem zelf geschreven korte biografie.
Mijn naam is Jan, ik ben 37 jaar oud en ik woon in Voorschoten. In het dagelijks leven ben ik projectleider en adviseur bij Royal HaskoningDHV, getrouwd met Sanne, vader van twee kleintjes en groot fan van Talking Heads (niet-limitatieve opsomming).
Jan Breukelman (foto Mees Breukelman – 4 jaar)
Op mijn 4e heb ik schaken geleerd van mijn vader. Als klein jochie had ik veel lol in schaken met mijn opa (ook per briefpost, jaja heus correspondentieschaak voor de komst van het www), hoewel ik me zijn devies om op de handen te gaan zitten pas veel later eigen heb gemaakt. Ik heb aan veel jeugd-nk’s meegedaan met als beste prestatie gedeeld Open Nederlands Jeugdkampioen t/m 16 jaar in Hengelo in 2002 (4e op wp vind ik toch minder romantisch klinken). Sinds mijn studententijd in Utrecht speel ik voor mijn cluppie Paul Keres, vanaf seizoen ’22-23 in de Meesterklasse.
Ik vind schaken leuk, ik vind schrijven leuk en ik vind het leuk om met bord en stukken een schaakboek ter hand te nemen. Verwacht van mij geen computervariantjes en droge stof (en als ik dat in een boek aantref, dan vind ik daar dus wat van). Eerder een kritische blik, een gezonde dosis humor en vooruit, dan toch ook nog een beetje schaaktechnisch niveau. Met een IM-norm op zak en een FIDE-rating boven de 2400 moet de IM-titel er ooit nog een keer van komen. Geen betere weg daarnaartoe dan met een stok achter de deur in de vorm van recensies schrijven voor schaaksite, want ja, dan zal zo’n boek toch ook eens open moeten…
Lees meer >Op Schaaksite treft u al vanaf 10 april 2018, voornamelijk op vrijdagen (zomer- en winterreces daargelaten) een boekrecensie aan. Een van de nieuwe recensenten is Bram de Vries. We stellen hem graag nader aan u voor. Hieronder een door hem zelf geschreven korte biografie.
Bram de Vries (foto Harry Gielen)
Mijn naam is Bram de Vries, ik ben 29 en woon in Wageningen. Schaken leerde ik van mijn vader, en thuis deden we veel bordspellen. Het grote schaakenthousiasme begon toen we met een groepje op de basisschool fanatiek meededen aan het basisschooltoernooi in Zwolle.
Jarenlang speelde ik bij ZSG, waar we vele vrijdagavonden tot diep in de nacht bughouseden. In 2013 verkaste ik naar Wageningen om Bos- en Natuurbeheer te studeren en sindsdien woon, werk en schaak ik hier. Toernooien speel ik het liefst op treinafstand of juist meerdaags vanaf de camping, waarbij er altijd wel een schaakboek meegaat.
Met veel plezier lees ik de rubrieken en verslagen op Schaaksite. Hopelijk kan ik als recensent een bijdrage leveren aan het leesplezier en de boekenkeuze van clubschakers!
Lees meer >Op Schaaksite treft u al vanaf 10 april 2018, voornamelijk op vrijdagen (zomer- en winterreces daargelaten) een boekrecensie aan. Een van de nieuwe recensenten is Corniek le Poole. We stellen hem graag nader aan u voor. Hieronder een door hem zelf geschreven korte biografie.
Corniek le Poole (foto privécollectie)
De oproep naar nieuwe boekrecensenten voor Schaaksite leek me een uitstekende gelegenheid om mijn liefde voor boeken, schrijven en schaken te delen met een breder publiek. Ik heb in Wageningen International Land and Watermanagement gestudeerd, maar daar heb ik halverwege nog een (verkorte) bachelor Filosofie in Nijmegen aan vastgeplakt. Die studie beviel zo goed dat ik op dat pad ben doorgegaan, en zojuist heb ik de Research Master Philosophy aan de Radboud Universiteit afgerond. Het onderwerp van mijn scriptie was de Sloveense filosoof Slavoj Žižek. Hoewel ik daardoor inmiddels wel gewend ben aan lastige teksten, stel ik aan de schaakboeken die ik hier recenseer toch heel andere eisen.
Het schaken heb ik geleerd van mijn vader, maar pas op de middelbare school heb ik het serieus opgepakt. Sindsdien is mijn niveau langzaam maar gestaag gestegen richting de 1950 en hopelijk bereik ik binnenkort mijn tussendoel van de 2000. Deze langzame vooruitgang schrijf ik deels toe aan mijn liefde voor (schaak)boeken en lezen, wat heeft geleid tot een te academische benadering van het schaakspel. Schaken is echter vooral een vaardigheid die oefening vereist. Ironisch genoeg kwam deze realisatie ook uit een boek, namelijk Chess for Zebras van Rowson. Mijn vertrouwen in boeken blijft dus onverminderd groot.
Als recensent richt ik me op boeken die voor zoveel mogelijk spelers relevant zijn en die hopelijk ook bijdragen aan de verbetering van mijn eigen spel. Veel schaak- en leesplezier!
Lees meer >
