Terwijl de Sint de terugtocht heeft aanvaard

De Kerstgedachte reeds in onze hoofden waart

Ondernamen de tien heren van Philidor 1

De reis naar het nog ongeslagen Amstelveen.

De beide eerste ronden hadden niet gebracht

Wat Sint en Piet ervan hadden verwacht.

Eén enkel puntje was de karige beloning

Voor twee keer een heel matige vertoning.

In Amstelveen, daar moest het anders gaan,

Daar zou een iegelijk z’n mannetje staan,

Daar zou ’t heilige vuur terug zijn in het spel,

Aldus des teamleiders dringende appèl.

Toen dan de strijd een aanvang had genomen,

Leek iedereen de opening goed doorgekomen,

Onze Nick vol vuur op weg naar een aanvalszege

Al spartelde Jonathan Tan nog hevig tegen.

Helaas, niet alle Philidorianen zat het mee,

Jan Hania, aanvankelijk nog heel tevree,

Had zichzelf ongewild de foute das omgedaan,

Ook Addy was in het vierde uur ten onder gegaan.

Bas speelde een Lijns soort anti-schaak,

En stelde wit daarmee voor een te lastige taak,

In het vervolg miste Bas echter even de juiste zet

Waardoor remise onontkoombaar werd.

Auke speelde een heel wisselvallige partij,

Dan leek de winst weer heel dichtbij,

Dan moest er gevreesd worden voor zijn lot,

Met een remise als het logisch slot.

Tjapko kwam tot eenzelfde halfbakken resultaat.

De winstwil was er, maar bleef achter bij de daad

Waardoor Los zich niet echt hoefde in te spannen

Voor het onschaad’lijk maken van de witte plannen.

Gelukkig, Nick won, niet in de aanval, maar op tijd,

Eddie had zijn stelling inmiddels geheel bevrijd

En Jippe leek het lopereindspel te gaan winnen,

Tegen de witte vrijpionnen viel heel weinig te beginnen.

Jan Boersma had eerder een pion moeten geven,

Maar in het eindspel bleef hij moeiteloos in leven.

Eddie’s mataanval bleek niet meer te keren

En Jippe liet een pion tot dame promoveren.

Toen mocht Migchiel het beslissende tikje geven

Al meende hij nog even naar winst te moeten streven.

Daarna, op naar de Griek, met opgeruimd gemoed,

De smaak van de overwinning als altijd, heel zoet.