Evalueren met Henk en Henk
Tot nu toe gaat alles eigenlijk best wel naar wens met het tweede team van Accres Apeldoorn. Vier overwinningen en nu al een ruime voorsprong op de concurrentie, zowel in matchpunten als bordpunten. Naaste belager Oud Zuylen moest tot aan deze ronde twee keer een gelijkspel toestaan, en dan is het verschil vlot gemaakt in ons voordeel. Je gaat je dan al rijk rekenen en hoopt dat de verwachting uitkomt dat we al voor het spelen van de laatste ronde zeker zijn van het kampioenschap. Zo mag je natuurlijk niet denken, maar de voortekenen zijn er al. Toch moeten we de kop er goed bij houden om het maar zo te omschrijven, want een denkfout is in die koppen snel gemaakt. Maar dat weten alle spelers zelf ook wel, daar hoef ik ze niet aan te herinneren.
Een voordeel, als je het zo mag noemen, is dat we iets gemakkelijker kunnen omgaan als er spelers nodig zijn in het eerste team om in te vallen. De vorige ronde had Thomas al in zullen vallen, maar omdat Maarten Solleveld alsnog beschikbaar bleek was het niet nodig. Maar nu werd er wel een beroep op hem gedaan omdat een paar spelers van het eerste team verplichtingen hadden in de Bundesliga, en die staat hoger aangeschreven. Ik denk dat bij de plaatselijke Bierstube nummer 39 Sauerkraut mit Wurst op het menu stond, en die verleiding konden ze natuurlijk niet weerstaan. Wel hadden wij dankzij de “inspanningen” van Merijn de beschikking over Tom Meurs, dus die plek was direct weer ingevuld. Maar in die week moest ook Henk Eleveld zich afmelden, en die werd vervangen door Henk, de schrijver dezes. Henk voor Henk en op dezelfde dag bleek Henk ook nog in te vallen in het derde team, de Henken als invaller waren populair deze speelronde.
In Wageningen speelden we in een locatie waar we jaren geleden met de Schaakmaat aan een OSBO snelschaakkampioenschap hebben meegedaan, waarschijnlijk is Schaakstad daar ook wel geweest. In eerste instantie kun je je het niet zo voor de geest halen, maar bij het binnenwandelen komt die herinnering gelijk weer terug, destijds was de zaal wel iets voller dan op deze middag. Twee wedstrijden waren er hedenmiddag, en het eerste van Wageningen trad aan met in de gelederen Jan Timman, zou dat een inspiratie voor de anderen zijn? Voor mij misschien wel omdat ik hem altijd heb gevolgd, en natuurlijk in zijn mooie glorietijd, toch leuk om in dezelfde zaal te spelen waar hij ook actief aanwezig is.
Normaal kan ik alle partijen vanaf de zijkant goed volgen en zie de hele wedstrijd zich voor mij ontwikkelen, en met behulp van iedereen krijg ik dan ook vaak mee hoe ze er voor staan. Maar omdat ik nu zelf speel merk ik dat die beleving van de wedstrijd anders is. Zelf stel ik me bij voorbaat niet te veel voor van het verloop van mijn partij, hoe anders zou dat uitpakken… dan had ik mijn tijd wel iets anders ingedeeld. Nu moest ik de informatie over de partijen na afloop verzamelen, het is weer eens iets anders maar dat deden we dan maar bij het altijd gezellige Chinees Wan Tjoe Tjoi San.
