Belevenissen van een arbiter: Een jubileum zonder feestvreugde
Het is een beetje feest want ik heb iets te vieren. Dit is namelijk de vijftigste aflevering van ‘Belevenissen van een arbiter’. Dat is toch een beetje een jubileum. In maart 2007 verscheen de eerste in het clubblad van mijn schaakclub Schaakmat in Naaldwijk. De rest volgde daarin, behoudens één – die wat ingekort werd door de jubileumcommissie – die in het jubileumclubblad ter gelegenheid van het 60-jarig bestaan van Schaakmat verscheen. De laatste jaren worden de stukjes in het clubblad door redactrice Gerdien Dekker een beetje opgesierd met van het internet gehaalde kleine cartoons. Zeven jaar lang alweer. Tjonge jonge, wat gaat de tijd hard. Ik weet nog goed dat ik na het verschijnen van het tweede of derde stukje aan de bar in ‘De Kandelaar’, toen nog ons thuishonk, een keer langs mijn neus weg aan clubgenoot Frans Boers vroeg of hij het gelezen had en zo ja, wat hij er van vond. Je bent toch benieuwd of ze een beetje ‘aanslaan’, nietwaar? Zijn antwoord was even nuchter als ontwapenend: “Ik ben er wel aan begonnen maar heb het eind niet gelezen, want ik ben halverwege in slaap gevallen!” Dan weet je gelijk dat er nog veel aan te verbeteren valt en je absoluut niet op je lauweren kan rusten om het interessant te houden.
Ondanks dit jubileum ben ik totaal niet in een feeststemming. Nee, verre van dat. De oorzaak hiervan is dat ik en vele andere medewerkers van het toernooi er niet meer bij zijn als in Hoogeveen in oktober het 18e Univé schaaktoernooi van start gaat. De reden: toernooidirecteur Jeroen van den Berg is door het 5-koppige bestuur van de stichting Schaaktoernooi Noord Oost Nederland, waaronder het Univétoernooi valt, dit voorjaar om onduidelijke redenen ontslagen en vervangen door Loek van Wely, terwijl hij al bezig was met de voorbereidingen voor het toernooi van dit jaar. Toen het toernooicomité, dat 17 jaar lang met de directeur lief en leed heeft gedeeld en mede door een vlekkeloze organisatie het toernooi wereldwijd bekend heeft gemaakt, hiervan op de hoogte werd gebracht werd er door hen een ultimatum gesteld aan het bestuur: als dit besluit niet teruggedraaid werd zou het comité er ook mee stoppen. Het besluit werd niet teruggedraaid en niet alleen het comité stopte er daardoor mee. Ook vrijwel alle medewerkers gaven er de brui aan. Schaakjournalist Johan Hut schreef over deze kwestie een beschouwend artikel op schaaksite.nl met als titel: ‘Hoogeveen, Hoogeveen…wat doe je nu?’ Ene Jonkheer mr. Ralph van Raetsheeren tot Koningsbrugge gaf ook nog in het kort zijn mening weer over het gebeuren in Hoogeveen aan het eind van zijn tweeledig artikel op schaaksite.nl: Adieu Toekomst KNSB!
In het stuk van Johan Hut kon bestuurslid en oud-burgemeester van Hoogeveen Sytze Faber zijn verhaal vertellen namens het bestuur (de oude Raad van Toezicht) van de stichting. Hij kwam niet verder dan dat Loek van Wely de nieuwe directeur is geworden omdat hij het beste idee had om iets nieuws te brengen en dat hij bij alle bestuursleden tijdens het sponsordiner verleden jaar, prettig en geestig overkwam. Zijn dit redenen om een goed functionerende directeur aan de kant te zetten? Er moet meer aan de hand zijn maar daarover komen we van Sytze Faber niets te weten. Inmiddels is Geurt Gijssen gevraagd en aangesteld als hoofdarbiter. ‘Gens Una Sumus’ (wij zijn één familie), staat er onder het logo van de FIDE. Deze spreuk is bepaald niet van toepassing op de gebeurtenissen in Hoogeveen. Ook bij de FIDE-organisatie zelf is het lang geleden dat er gewerkt en gehandeld wordt volgens de spreuk. Wat dat betreft geeft die ook niet het goede voorbeeld. Het meest ergerlijke is nog dat de leden van een bestuur van een stichting die weinig met schaken op hebben, zo’n grote invloed kunnen hebben op de gang van zaken van een toernooi. Dat ondanks het opstappen van het comité én vrijwel alle medewerkers, toch bepaalde lieden hun zin kunnen doordrijven en een bijna compleet nieuw team grotendeels opnieuw het wiel moet gaan uitvinden. Op mijn werk hebben wij een vaste uitdrukking voor zo’n situatie als deze: Hoe is het mógelijk?!
Wat is trouwens ‘nieuw’ bij het komende Univétoernooi? In plaats van een kroongroep met de alom bekende succesformule zijn er nu twee tweekampen waarvan bij de deelnemers nu de hartslag zal worden weergegeven tijdens de partijen. De amateurgroepen zijn teruggebracht van negen naar zeven ronden en voor de open groep staat er één dag een dubbele ronde op het programma. Of deze veranderingen het gerechtvaardigd hebben om de organisatie van het toernooi op zijn kop te zetten moge de lezer voor zichzelf uitmaken.
Inmiddels loopt het tegen eind augustus en ik heb nog steeds niets vernomen van de nieuwe leiding of ik eigenlijk nog wel welkom ben, en of ik eigenlijk nog wel wil komen. Maar goed, kan gebeuren. We hebben allemaal een volle agenda. Maar vanwege normen en waarden begint de tijd wel te dringen! Voor de schakers zal het allemaal niet zo heel veel uitmaken. Er kan aan dezelfde tafels worden aangeschoven waar dezelfde borden, stukken en klokken van vorig jaar op staan. Alleen de notatieformulieren zullen bij inlevering door een ander worden aangepakt en verwerkt en wie de nieuwe indelingen maakt en op internet zet was al helemaal nooit zichtbaar.
Ik ga Arie bellen (zie Belevenissen in Hoogeveen) en hem vertellen dat ik in de herfstvakantie dit keer niet in Hoogeveen aanwezig zal zijn. Dat ik hem geen bakkie koffie en wat van mijn consumptiebonnen meer aan kan bieden. Maar ik heb nog wel een goede tip voor hem. Hij moet maar even langsgaan bij Sytse Faber en even een praatje met hem gaan maken. Arie heeft altijd wel goede ideeën en komt echt ook prettig en geestig over. Ik durf te wedden dat hij behalve koffie en consumptiebonnen, ook nog wel een paar dinerbonnen krijgt toegeschoven!
Is Jeroen van den Berg echt ontslagen, in die zin dat er een lopende arbeidsovereenkomst is beëindigd? Of was er in de afgelopen 17 jaar steeds sprake van een losse opdracht, die door de opdrachtgever dit jaar aan een andere persoon wordt gegund? Indien dit laatste van toepassing is, dan zie ik niet in wat daar verkeerd aan zou zijn.