Finale 3e Schaak Off

De finale van de derde editie van Schaak Off is op zaterdag 2 december in het H.f. Witte Centrum in De Bilt gespeeld. De 150-jarige KNSB heeft er voor gezorgd dat er met 120 schakers in 30 vierkampgroepen gestreden kon worden. De samenwerking met de KNMI verliep ook goed, want het was een stralende dag. Ruim nadat het evenement ten einde was, kreeg bewolking en neerslag weer vrij spel.

Uitslagen: Finales | Foto’s Harry Gielen

Hieronder volgt persoonlijke verslagen van Bram van den Berg (Schaakhuis, sg KING en Drie Torens), Wim Bergers (Scheve Toren), Frank Cools (LSG) en Paul Koks (LSG).

 

Bram van den Berg schrijft:
“Ik had meegedaan met de voorronde van de schaak off, maar kon helaas in een latere ronde niet. Voor de finale waren er afmeldingen dus werden mensen alsnog gevraagd mee te doen, ik ben blij dat ik ja heb gezegd.

Mooie locatie in de Bilt met een hele goede, fijne en leuke sfeer en nog stevige tegenstanders ook. Organisatie was top, zaal voor met 120 schakers, ervaren tot beginners en de nodige toeschouwers een mooie mix.

Zelf mocht ik in de hoogste vierkamp meedoen en begon met een zwartpartij tegen Jos Sutmuller van Eindhoven, we hebben vaker gespeeld. Ik kon me slechts beroerde stellingen met verschillende uitslagen herinneren tegen hem.

Ik kwam met zwart snel prettig te staan, niet veel maar iets beter, hij kweet zich goed van zijn verdedigende taak en aangezien ik veel rondkeek om het moois op andere borden te aanschouwen werd het een tijdnoodduel waarbij ik een pion weggaf en ik een beroerd eindspel terechtkwam wat ik met enig kunst en vliegwerk nog op remise hield, als laatste klaar in de zaal en snel mochten we weer door met ronde 2.

Gelukkig wat respijt want na elke ronde werden er wat vragen gesteld, waarbij de winnaar iets kreeg ,in mijn groep zat Bram van Dam die (blijkbaar) de sterkste speler in zijn leeftijdsklasse is ( 8 jaar en 1993 rating!). Ik had zijn eerste ronde partij tegen Jelle Smid gevolgd, hij speelde een hele goede partij, strategisch sterk en kwam gewonnen te staan tegen een fransman, waarbij hij op een moment van onachtzaamheid had (en de taaiheid van Jelle was er ook de hele partij), waarna Jelle hem knap naar een nederlaag speelde dit beloofde wat voor de rondes erna.

De ronde erna had ik wit tegen Jelle en kwam goed tot heel goed te staan, ik vond de beslissende klap niet en in een nog groter tijdnoodduel waarbij ik eerder gelukkig was dan de betere viel het punt mijn kant op.

Jos won heel makkelijk van Bram, ouwe rot met openingskennis tegen talent, Jos zal gedacht hebben vandaag kan ik nog winnen wie weet hoe de vlag er over 2 jaar bijhangt…

De laatste ronde mochten de Brammen tegen elkaar. Ik kwam met zwart iets beter uit de opening en had een prettig plusje, toen had Jelle al van Jos gewonnen, iets van 12.Pf5 en er viel niks meer te repareren. Na 2e lange partijen dacht ik het is mooi geweest en Bram dacht er hetzelfde over, 2 uit 3.

Echter vooral leuke partijen gespeeld en genoten van veel moois om me heen.

Vierkamp 2
Pascal Graafmans in ronde 1 tegen Yousef Achtar was een gave fransman, waar Pascal op het eind een volle dame weggaf.

Vierkamp 3
Jasper Seelemeijer die werkelijk een fantastische partij had tegen Nonso Ezeoke waarbij 11 stukken hingen na geweldige zetten.

Vierkamp 4
Waar Erwin de Kleijn frivool speelde met Max Valkenburg (zie schaakvlog), die in de eerste ronde furieus won in een lekker koningsgambiet. Waarna ze de laatste ronde tegen elkaar speelden en Erwin goed tot gewonnen stond na een morra (?!) opening, maar Max knap verdedigde, counterde en de groep won op onderlinge (Erwin 2e).

Vierkamp 13
Paul Koks die zelf zal vertellen over zijn dag, leuk om hem weer eens te zien.

Vierkamp 24
Niels Couwenberg die ronde 1 totaal verloren stond maar met een schwindle won, de laatste ronde stond hij een stuk voor, maar verloor, toch genoeg voor winst in zijn groep.

Als gezegd, mooi dagje, prima vermaakt en ook nog aardig geschaakt.”

Wim Bergers uit groep 10 schrijft: “Het was voor mij de eerste keer dat ik mee deed met de schaak off. De eerste ronde bij de Scheve Toren won ik mijn groep met een halfje voorsprong. Vervolgens was de regionale ronde in Den Haag en daar kwam ik ook doorheen.

Ik hoorde dat de finale ronde op 2 december zou zijn, maar ik had al een rapid in Woerden geboekt. Deze ging echter niet door en dus ging ik naar de finale in de Bilt. Met het schaken ging het wat minder door wat domme beslissingen, maar het toernooi kreeg alsnog een gouden randje bij de loting game.

Alle deelnemers konden via een computerprogramma loten voor leuke prijsjes die door sponsor dgt beschikbaar waren gesteld. Mijn naam zag ik een paar keer opflitsen en er gingen al wat digitale klokken weg. Tot mijn verbazing kwam mijn naam ineens op het scherm en bleek ik een hoofdprijs: dgt pegasus bord gewonnen te hebben (best een prijzig cadeau). Na mij was er nog een gelukkige.

Het was een goed georganiseerd toernooi met een prettige sfeer nu al voor de derde keer georganiseerd. Een herhaling zou mooi zijn.”

Paul Koks uit groep 13 schrijft: “Met 3 uit 3 won ik de voorronde bij Haeghe Ooievaar in stuk voor stuk vechtschaakpartijen. Doordat de finale samen zou vallen met derde ronde van Best of the West dacht ik: ik ga die derde ronde niet laten schieten en liet regiofinale bij Haeghe Ooievaar op 22 november links liggen.

Donderdag 16 november – kort nadat ik voor het eerst sinds 7 jaar iets gehoord heb van mijn dochter – had ik een helderheid van geest die me deed realiseren: er is zondag 19 november een regiofinale op locatie van Katttenburger Open. Daar had ik wel zin in. Überhaupt al daar spelen.

Er werd die regiofinale in vijf groepen gestreden: 4 vierkampgroepen en een zeskampgroep. Het werd een regiofinale met wederom drie vechtschaakpartijen. In de openingsronde mocht ik tegen een naamgenoot van Amsterdam West – geen familie – en kwam niet handig uit de opening. Het lukte me complicaties te creëren die hem zorgen baarden. Maar het lukte hem daar onderuit te spelen en de partij effectief naar zich toe te trekken.

In de tweede ronde had ik overwicht, maar toen een stuk eenmaal veroverd werd hadden we op een redelijk gevuld bord beiden nog iets meer dan 3 minuten op de klok. Dat is dan niet zomaar te winnen. Maar hij gaf op. Dan ga je niet zeggen: “Doorspelen, meneer!”

In de derde ronde had ik wederom overwicht, maar lukte het me niet dit te verzilveren. Met het wegtikken van de seconden maak ik fouten en mag mijn tegenstander feliciteren. Uitgeschakeld voor de finale, maar was het toch al niet van plan.

Totdat ik drie dagen voor de finale een uitnodiging ontvang. Dan realiseer je je dat het een uniek evenement is. Het blijft een finale en die speel je niet iedere dag. Dus als je zo’n finale mag spelen…

De dag begint verwarrend: een sprinter die denkt dat ie een intercity is en stations voorbij rijdt. Dan is het niet gek dat er in de buurt van Gouda een wissel ook ontregelt raakt en denkt: “Bekijk het maar”; het leverde acht minuten vertraging op, maar ik bereik Utrecht. Vervolgens wordt De Bilt vlot bereikt om in een ongedwongen, gezellige entourage terecht te komen.

Ik kom in een groep terecht met opnieuw dezelfde naamgenoot als in de regiofinale. Weer in de openingsronde en met verwisseling van kleuren. Ik krijg met mijn zwarte formatie gevoelsmatig overwicht, maar het lukt hem om daar goed onderuit te spelen. We belanden in een pionneneindspel met ieder 6 pionnen. Het thema ‘behoud van de oppositie’ heb ik lang onder controle. Totdat er een refexzet is en ik de oppositie kwijt ben. Het wordt bekwaam uitgespeeld en ik verlies opnieuw.

In de tweede ronde speel ik weer met zwart en stel: “ik speel nu voor de tweede keer met zwart. Wanneer ik straks weer met zwart speel, is dat dan een hattrick, of werkt dat zo niet met schaken?” Waarop mijn tegenstander mij geruststelde: “met schaaktoernooien heb je nooit 3 keer achter elkaar zwart.” Met een gerust gevoel mijn partij in, waarbij er een thema op het bord komt die vergelijkbaar is met wat ik op donderdagavond in Voorschoten op het bord heb gekregen. De tegenstander reageert niet zo alert als afgelopen donderdag het geval was, waardoor uiteindelijk een toren en een stuk in de doos mogen.

In de derde ronde heb ik dan eindelijk wit en komt er een aangenomen damegambiet op het bord. Ik weet een pion te winnen. Mijn tegenstanders gooit er complicaties in, maar ik weet deze te neutraliseren en mijn c-pion geleidelijk richting de overkant te loodsen. Ik win een volle toren, waarna het nog enkele zetten duurt, voordat ik gefeliciteerd word.

Mijn tegenstander uit de eerste ronde staat ondertussen al op 2½ punten. Met mijn twee punten bereik ik een tweede plaats. Waar ik best content mee ben. In enkele groepen volgt nog een barrage, waarna begonnen kan worden met de prijsuitreiking. Verrijkt met een tas met herinneringen aan het toernooi ga ik huiswaarts. Vanuit de trein kan ik zien dat ik op reis ben naar een gebied met veel neerslag.”

Frank Cools uit groep 14 schrijft: “Mijn verdienste 3 uit 3, wellicht heeft tweemaal wit in mijn voordeel gewerkt. Maar mijn overtuiging is dat onder een zeker ratingniveau het niet echt uitmaakt met welke kleur je begint. Ik ben zoals de trend voorschrijft inmiddels een overtuigd London speler.

In mijn beide witpartijen kreeg ik openingen die ik in de praktijk niet vaak zie maar theoretisch toch in de boeken staat. Het Hollands, in dit geval een Stonewall en de Apeldoornvariant. Met zwart kreeg ik een Catalaan tegen mij, waarbij mijn tegenstander met cxd5 zelf de spanning doorbrak. Volgens mij niet de voorkeur van de gemiddelde Catalaan speler. Het leuke van Rapidpartijen is toch dat je je openingsrepertoire weer eens toetst.

Al met al met succes deze keer!”