Jorden van Foreest: historisch resultaat

Jorden van Foreest is Europees kampioen tot en met veertien jaar geworden, dat kan de lezers niet zijn ontgaan. Herman Grooten komt eerdaags nog terug op de schaaktechnische details. We hadden eerder Europese kampioenen, in drie verschillende leeftijdsklassen, maar de laatste was wel dertien jaar geleden. Hieronder de kampioenen en enkele andere medaillewinnaars.

Jorden van Foreest (foto: Frans Peeters)

John van der Wiel

Het Europese jeugdtoernooi in Groningen gold voor de achtste keer als Europees jeugdkampioenschap rond de jaarwisseling 1978/79. Verschillende leeftijdscategorieën waren er nog niet. John van der Wiel werd de eerste Nederlandse winnaar. Hij bleef de sterke Rus Sergei Dolmatov, later ook een wereldtopper, voor. Die was eerder dat jaar wel wereldjeugdkampioen geworden.

In het toernooiboekje vergeleek Van der Wiel zijn aanvallende speelstijl met die van Bobby Fischer: “Ik houd van zijn risico’s nemen. Ik ben van mening, dat in dit toernooi de Fischer-speeltrant (die van mij dus) het heeft gewonnen van de Karpov-techniek. Want Dolmatov is duidelijk uit de Karpov-school. Een paar jaar geleden had hij veel meer creativiteit in zijn spel dan nu.”

Samen met de andere Nederlandse deelnemer Gert-Jan de Boer kreeg Van der Wiel acht zondagen à zeven uur training van Cor van Wijgerden. Hij noemde het aandeel van Van Wijgerden in zijn succes groot. Voor de trainer was het zijn eerste grote succes in een lange reeks.

De Europese titel leverde Van der Wiel ook de internationale meestertitel op. Tegenwoordig zouden de deelnemers daarom lachen, iedere kanshebber is al grootmeester.

John van der Wiel werd een absolute wereldtopper, zo is in de Canon te lezen. Hij bereikte de vijftiende plaats op de wereldranglijst.

Dennis de Vreugt

Een unieke prestatie leverde Dennis de Vreugt door in 1998 Europees kampioen te worden tot en met achttien jaar en een jaar later in de oudste categorie.

De Vreugt gold als een groot talent, maar won niet veel jeugdprijzen. Nederlands kampioen werd hij alleen tot en met tien jaar. Maar op zijn dertiende haalde hij wel bijna een meesternorm in de open groep van de Donner Memorial. Tegen Jeroen van den Berg voor het bondsblad zei hij na zijn EK-titel: “Toegegeven, het is zeker zo dat ik moeite heb om me te motiveren tegen minder sterke tegenstanders.”

In 1999 werd De Vreugt kampioen in de oudste categorie. In het bondsblad lichtte hij zelf toe: “Toen ik vertelde dat Arthur Kogan mijn coach zou worden, dachten sommigen dat ik naar Griekenland ging vanwege de feesten en de vrouwen. Arthur, een van de grootste vrouwenversierders in de schaakwereld, verbood mij echter tijdens het kampioenschap om iets met een meisje te beginnen, want veel kansen als deze zal ik niet meer krijgen.” Oké, het is geen Cor van Wijgerden, maar toch een goede coach.

Dennis de Vreugt werd een sterke grootmeester, maar bereikte niet de absolute Nederlandse top. Hij ging studeren aan de Johan Cruijff Academie en koos voor een baan in plaats van een bestaan als profschaker.

Pas ook op voor Jordens broertjes en zusje (foto: KNSB-site)

Marc Erwich

In de categorie tot en met veertien jaar werd Marc Erwich kampioen in 2000. Hij bleef onder anderen Vugar Gashimov uit Azerbeidzjan voor, een latere wereldtopper. Erwich werd samen met zijn broer Frank, Daniel Stellwagen en Jan Smeets getraind door Cor van Wijgerden, in een groep die gesponsord werd door het bedrijf Lost Boys. In het bondsblad schreef Jeroen Bosch over een van de partijen: “In ronde 7 blijkt hij tactisch handiger dan zijn tegenstander, die natuurlijk niet met de stappenmethode is grootgebracht.” Na het behalen van de Europese titel mocht Erwich de presentatrice van het Jeugdjournaal mat zetten.

Marc Erwich staat ongetwijfeld hoog in de top tien van aantal Nederlandse jeugdtitels in diverse leeftijdscategorieën. Niet in de oudste, want toen was er al iets in zijn schaakleven veranderd. Zijn liefde voor het schaken zal ongetwijfeld zijn gebleven, zijn talent ook, maar zijn wil om er hard voor te trainen hield daar geen gelijke tred mee. De schaaktoekomst die anderen hem toedichtten, is niet gekomen.

Andere medaillewinnaars

Een lijst van andere medaillewinnaar is voor mij niet makkelijk compleet te krijgen, aanvullingen zijn welkom. Maar ik kom een heel eind.

In 1999 werd Daniel Stellwagen tweede op zowel het WK als het EK tot en met twaalf jaar.

Jan Werle werd in 2000 derde op het EK tot en met zestien en een jaar later tweede op het EK tot en met achttien.

Bianca Muhren eindigde maar liefst drie keer heel hoog. Ze werd in 2000 vijfde <14 en in 2001 zesde <16. Dat was al goed, maar in 2004 werd ze tweede <18. Maar wat heet tweede? Ze werd gedeeld eerste en liep het goud mis op een half weerstandspunt. Haar score van 7,5 uit 9 en TPR van 2468 waren indrukwekkend. Op de cover van Schaakmagazine stond dan ook:

‘Zilver met een gouden rand voor Bianca Muhren’.

Anna-Maja Kazarian werd in 2010 gedeeld derde op het WK bij de meisjes tot en met tien en in 2012 gedeeld eerste op het EK bij de meisjes tot en met twaalf. Dat leverde haar echter ‘slechts’ een zilveren medaille op.

Robin van Kampen werd in 2004 derde bij het WK tot en met twaalf en behaalde in 2009 zilver op het EK tot en met zestien.

Jorden van Foreest

Nu dan Jorden, Europees kampioen tot en met veertien jaar. Een historisch resultaat. Waartoe kan het leiden? Tja, Arthur Kogan zou zeggen dat hij niet achter de meisjes aan moet. Cor van Wijgerden zou heel andere adviezen hebben. Dennis de Vreugt, Marc Erwich, Daniel Stellwagen en Jan Werle zijn geen profschaker geworden. Maar John van der Wiel is nummer vijftien van de wereld geweest en Robin van Kampen zal komend jaar laten zien hoe hoog hij komt. Het is in elk geval een geweldige resultaat op weg naar wat een mooie schaakcarrière kan worden.