Giri in de media (5): de 14 remises
Wat is er te zeggen over de veertien remises van Anish Giri in het WK-kandidatentoernooi? In elk geval niet dat Giri vreedzaam of slap gespeeld heeft. Er gebeurde veel in zijn partijen, maar één ding gebeurde niet: dat hij won. O ja, nog een tweede: dat hij verloor. De commentaren van de echte deskundigen, onder wie Kasparov en Timman, waren mild. Hieronder wat reacties, met daarbij toch de onvermijdelijke grappen die op Twitter verschenen.
Grappen gingen bijvoorbeeld over titels van nieuwe boeken:
• My 60 memorable draws
• Draw like a grandmaster
Giri zei daarover: “Ik hou van grappen, maar dan moeten ze wel grappig zijn en dat zijn ze niet.”
Gary Kasparov viel hem als een van de eersten bij. Hij schreef op Twitter: “Don’t be too hard on Giri for his 14/14 drawing record. He was fighting and had several completely winning positions. Just bad psychology.”
Hans Ree ging in NRC Handelsblad, de zaterdagrubrieken zijn hier te lezen, niet in op de remises, maar had wel een opmerkelijk advies. Giri moet minder aardig worden. Net als Peter Svidler is Giri tijdens de uitleg na de partij veel te vriendelijk. Ree: “Net als Svidler was Giri in de nazit voor de website van het toernooi altijd een eloquente spraakwaterval. Geestig, charmant, ironisch. Het was een plezier om naar hem te luisteren, maar het leek wel of hij het even belangrijk vond om punten in de conversatie te scoren als aan het schaakbord. Alsof hij een mediatrainer had genomen of zichzelf zo’n training had gegeven. Net als Svidler wilde hij aardig zijn. Ik denk dat Giri over twee jaar het volgende kandidatentoernooi kan winnen als hij wat grimmiger wordt. Geen zelfironie meer. No more mister nice guy.”
Hans Böhm in de Telegraaf: “Anish Giri bleef als enige ongeslagen. Hij kwam niet een keer in moeilijkheden en kreeg wel vijf keer een riant uitzicht op winst. Dat het keer op keer net niet lukte, is ook wel pure pech. ‘Hij heeft de potentie om wereldkampioen te worden maar er moet nog iets gebeuren’, oordeelde Jan Timman en die kan het weten.”
Eerder liet ik al zien dat Timman in een groot artikel in de Telegraaf uitgebreid liet weten onder de indruk te zijn van Giri, die als enige geen partij verloor en ook geen enkele keer in gevaar was in de opening. Timman: “Dat zegt iets over de voorbereiding. Die was uitstekend, niemand kon hem onder druk zetten. Dat is met zwart echt een prestatie, met wit zette hij soms de partij wat slapjes op. Dat kun je in een tweekamp doen maar in een toernooi zou ik dat niet adviseren. In het middenspel laveert hij goed, vooral strategisch houdt hij de spanning vast over het hele bord. Tactisch liet hij soms wat lopen. Ook zijn eindspel is uitstekend, maar hij miste in de cruciale fase, na zo’n vier uur spelen, soms stootkracht.”
Giri zelf over zijn veertien remises: “Ik geloof niet dat er iets systematisch mis met me is. Het is meer een wetenschappelijk wonder, al die remises.” Toeval, had hij ook kunnen zeggen.
Er is inderdaad niets mis met Anish Giri. Hij heeft gewoon een goed toernooi gespeeld en over twee jaar is hij (opnieuw) een van de favorieten. Maar naast alle serieuze commentaren van de deskundigen, horen, anno 2016, ook de internetgrappen erbij. Giri, die op Twitter regelmatig schimpscheuten uitwisselt met Magnus Carlsen, kan hier niet echt moeite mee hebben.
Laat ik vooropstellen dat het echt een prestatie is om je, zoals Giri, op zo’n jonge leeftijd voor een kandidatentoernooi te plaatsen. En dat het echt niet leuk is al die flauwe grappen over drawish te lezen van die chattende schakers, die zich het liefst bedienen van de namen van twee of drie wereldkampioenen achter elkaar geschreven. Maar aan de andere kant heeft Giri wel heel veel remises gemaakt in de afgelopen Grand Prix serie en de Grand Chess Tour van 2015, waarin hij tegen de wereldtop speelde. Van de 60 partijen werden er 48 remise, dat is bijna 82 %. In het kandidaten-toernooi was het vanuit deze optiek normaal geweest als hij in 12 partijen remise had gemaakt en dan is het natuurlijk ook best mogelijk dat er nog twee extra remises vallen. Dat is veel minder toeval geweest dan je zou denken.
Maar deze is toch best aardig.
Ik vind de laatste grap duidelijk de minste. En misschien ook wat respectloos?
Ik vind het toch wel een opmerkelijk sterke prestatie tegen zulke tegenstanders. En hij had toch wel kansen om te winnen.
Die (laatste) grap met de dame vind ik nogal flauw, en, niet goed uitgedacht: wat is nou het verschil tussen Nakamura en Caruana? Ik zou denken dat Nakamura zijn koning zou aanraken en daarna J’adoube zou zeggen…
Met de dame op g6 Pascallosekoot
Giri krijgt een nieuwe kans tijdens de Norway Chess 2016, dat op 18 april begint. Daarin speelt ook Carlsen mee, maar Karjakin heeft zich binnen veertien dagen voor het begin afgemeld. Het lijkt al op een voorgevecht!