Robin Duson over het EK jeugd in Roemenië

Het Ek in Roemenië zit er al weer op! Ik heb er heel erg van genoten. Hier mijn verslag.

De dag begon met het reizen naar Schiphol. Na het afscheid nemen gingen we makkelijk door de douane, behalve dan dat Marrits tas werd leeggehaald waarschijnlijk vanwege een schaakklok, waarna we bij de gate konden wachten op het vliegtuig. Onderweg naar de gate was Feline, ondanks de waarschuwingen van de loopband met ‘mind your step’ toch bijna gevallen. Na het vliegen stond er nog een busreis naar het hotel te wachten. We kwamen in de file terecht, en hadden ook nog eens een wat aparte buschauffeur. We kwamen een paar uur later aan dan gepland, en we hadden dan ook net het eten gemist. Uiteindelijk zijn we allemaal maar eerst naar onze kamers gegaan om dat op orde te hebben, maar helaas bestond een 4 persoons-appartement uit een bank met een 2-persoonsbed. Na wat gewissel met de kamers hebben we geprobeerd er het beste van te maken en hadden we in ieder geval allemaal iets om op te slapen. Ik deelde het appartement met drie hele leuke en gezellige kamergenootjes; Machteld, Marrit en Feline. Nadat de kamers gereed waren zijn we met z’n allen ’s nachts nog naar een pizzeria gegaan om toch nog wat te eten.

De volgende ochtend begon de routine. Ontbijten, voorbereiden voor zo ver mogelijk, lunch (ik mag blijkbaar geen middageten zeggen; het is “lunch”) , laatste beetje voorbereiden, spullen pakken, kaartje waarmee je de zaal in mag zoeken, alle knopjes van de lift indrukken en op tijd komen voor de bus. Nadat de bus was aangekomen bij de speelzaal verzamelen we met de groep om daarna je tafel op te zoeken en een partij te gaan spelen. De eerste ronde mocht ik tegen bijna-achternaamgenoot Poyraz Dursun. De speelzaal was mooi en groot, en de benauwdheid ging tijdens de ronde langzaam aan weg. In de partij zelf kwam ik prima te staan, waarna ik zelfs gewonnen stond. Ik miste alleen de winstkansen, en op het eind liet ik het gewonnen eindspel uit mijn handen glippen en werd het na een lange partij remise. Als je klaar was met de partij ging je naar de boulevard, om daar de Nederlanders op te zoeken en de partij te analyseren. Na het analyseren zochten we dan weer een bus op om terug naar het hotel te gaan. Waar de drukte op de weg naar de speelzaal vaak nog redelijk meeviel, stonden de bussen richting het hotel vaak overvol.  Gelukkig ben ik geen een keer omgevallen.
Lees hier verder…

Alleen geregistreerde gebruikers kunnen een reactie achterlaten.