Kandidatentoernooi en Giri
Kandidatentoernooi was absoluut geen blamage voor het schaken en Giri doet het prima!
(Aanleiding De Volkskrant vr. 27-03-2020)
Het is spijtig om dit artikel van De Volkskrant op vrijdag over schaken te lezen. Ik heb thuis die krant en lees het graag iedere dag. Het was niet helemaal eerlijk over het Kandidatentoernooi en Giri. Mensen mogen thuis lekker kletsen en mening geven terwijl er waren genoeg mensen die hard werken moesten. Er gebeuren in de wereld voortdurend onverwachte dingen. Er worden soms fouten gemaakt en er komt niet altijd een perfecte oplossing. Maar dat neemt niet weg dat mensen het erg serieus nemen en keihard voor werken. Zoals ik gezien heb was Giri heel goed bezig met het toernooi ondanks dat hij, zoals iedereen, veel druk van de omstandigheden voelde. Hij ging er makkelijk mee om en zag fris uit.
Giri is nog jong waardoor hij soms niet zo handig is met allerlei opmerkingen. Ik denk dat de meesten van ons veel meer verkeerde dingen hebben gezegd dan hij. Giri heeft een minder aangename schaakstijl voor veel enthousiaste schaakliefhebbers, maar het neemt niet weg dat ik hem respecteer voor zijn harde werken en vechtlust. Giri verliest zijn balans niet. Hij geniet van het leven en werkt hard voor zijn carrière. De meesten van ons hebben waarschijnlijk soms een mental coach nodig maar hij hoeft het niet. Giri doet het prima!
Mevrouw Peng, u bent een icoon van de Nederlandse schaakwereld, net zoals Hans Böhm en Anish Giri dat zijn. Het zou goed zijn als beide heren een keer een kop koffie met elkaar zouden drinken. En ja, over het kandidatentoernooi kunnen we toch wel zeggen dat het achteraf niet erg gelukkig was om daarmee te starten.
Goed idee, maar dan stel ik voor dat mevrouw Peng aanwezig is om te deëscaleren als dat nodig blijkt te zijn. Ze laat in ieder geval zien dat ze een praktisch en aimabel mens is.
Hans Bohm is wat in de war lijkt me. Hij dacht misschien wat teveel aan zijn eigen jonge jaren toen hij met Timman in een VW-busje Open Toernooien in Europa afreisde, romantiek, bohemiens, een huwelijk op zijn 20-ste zal hem verafschuwd hebben. Maar Giri staat op zijn 25e al een jaar of tien in de toptien van de nogal veranderde schaakwereld. Hij stond op 50% en zat nog prima in het kandidatentoernooi, in weinig partijen stond hij slechter. Volkomen ten onrechte wordt Giri beschimpt als hij remise speelt tegen een andere wereldtopper. Grischuk speelde wel alle partijen remise maar daar hoor je de bashers niet over…..
Zelfs Carlsen zei in een van de live-uitzendingen dat iedere topspeler ook op zeker speelt en als het even kan remise maakt als het alternatief is onoverzichtelijke risico’s nemen met de kans op verlies….
Ik denk dat de heren inderdaad maar eens samen met mw. Peng een kop koffie moeten doen, ook Bohm heeft zo zijn verdiensten.
Hier kan ik me erg in vinden! De tijden zijn veranderd, we zijn een halve eeuw verder na de jaren zeventig.
Vergelijken heeft weinig zin, maar de cijfers spreken voor zich: Böhm had twee goede resultaten in 1975: 2e in het NK, achter Timman (Sosonko, Donner en Ree deden niet mee overigens) en 2e in het IBM toernooi achter Ljubojevic. Hij heeft de meestertitel gehaald en daar is het bij gebleven. Nog een paar keer (Bonn 1979 en Amsterdam 1984) had hij kans op meer, maar het is niet gelukt. Hoogtepunt op je 25e en dan maar de (schaak)journalistiek in. Daar stelt Giri tegenover dat hij op zijn 15e al Nederlands kampioen werd en de grootmeestertitel behaalde. In de jaren daarna vond hij aansluiting bij de wereldtop en mag hij wat mij betreft zelfs tot de elite-spelers gerekend worden.
Stug verdedigen en remise maken vind ik voor een huis- of clubschaker al een stuk beter dan agressief door rammen en knullig onnodig verliezen, maar voor een (professioneel) topspeler lijkt het me zelfs destructief. In die zin heeft Carlsen uiteraard gelijk.
Grischuk speelde prachtige partijen, die ook anders af hadden kunnen lopen. Hij kan wat aan zijn time management doen, maar wie weet hoort het bij zijn spel en kan hij gewoonweg niet anders. Giri had geluk tegen Wang en tegen Alekseenko, maar aan de andere kant had hij weinig meeval tegen Caruana. Verder speelde hij een prima toernooi. 50% in zo een veld is voor iedereen anders dan Carlsen gewoon goed.
En als ik Giri was en Böhm kwam met een voorstel voor koffie, zou ik het beleefd afslaan met “Nee, sorry. Ik moet nu echt even wat tijd besteden aan mijn vrouw en kind!” 🙂
Correctie: Sosonko en Donner ontbraken inderdaad, maar Ree speelde wel op het NK 1975.
Ik herinner me die hoogtijddagen van Hans Böhm nog wel. Dat besloeg de periode 1975 tot 1980. Hij scoorde gelijk op tegen Hans Ree en Paul van der Sterren. Toen hij een keer meedeed met het Aljechin Memorial, kreeg hij echter klop van een heel reeks grootmeesters uit de Sovjet Unie. Mogelijk heeft hij toen beseft dat de grootmeestertitel er niet in zat. Na 1980 worden zijn resultaten minder, maar ontpopt hij zich als een kundige stimulator voor het schaken in Nederland. Van mij mag hij best kritisch schrijven, als hij het maar over schaken heeft. Ik vond nog een aardig aanvallend partijtje van hem tegen Paul van der Sterren. Een beetje meer agressie bevalt mij ook wel.