Voorbeschouwing Nederlanders bij Tata 2013
In het Tata Steeltournament van 2013 spelen veertien Nederlandse spelers mee in de grootmeesterkampen, verdeeld over drie groepen. Schaaksite is van plan om na elke ronde een aantal van deze spelers tijdens het toernooi te belichten, vooral als er iets bijzonders gebeurt in hun partijen. In deze voorbeschouwing laten we hen even de revue passeren.
| Grootmeestergroep A | |||
|
|
|
|
|
| Grootmeestergroep B | |||
|
|
|
|
|
|||
| Grootmeestergroep C | |||
|
|
|
|
|
|
|
Anish Giri is nog altijd heel jong maar heeft in korte tijd al erg veel bereikt. Hoewel hij tegen de absolute wereldtop soms nog voor de bijl gaat (zoals in het Londen Classic van het vorige jaar) verloopt zijn schaakcarrière voorspoedig. Het verhaal achter Giri mag inmiddels bekend verondersteld worden. Met een vader uit Nepal en een Russische moeder kwam Giri in 2008 naar Nederland. Hij werd, weliswaar in een verzwakt NK, als 15-jarige meteen kampioen en inmiddels heeft hij al zijn derde Nederlandse titel op zak. Wijk aan Zee ligt hem wel, zijn fantastische prestatie in 2010 toen hij de B-groep van het Corustoernooi won, zijn we nog niet vergeten. Als Giri voor Nederland blijft uitkomen mogen we onze handjes dichtknijpen!
Loek van Wely behoort nog altijd tot de gevestigde orde in Nederland, hoewel hij zijn beste jaren achter de rug lijkt te hebben. Hij was zesvoudige landskampioen (van 2000 t/m 2005), nam mede daarom een sabbatical van een jaar op en juist in dat jaar boekte hij een flinke Elowinst. Misschien heeft hij het plezier in het spel en de nodige ambitie herwonnen om in de 75e editie van dit prachtige toernooi goed voor de dag te komen.
Oorspronkelijk uit Bosnië afkomstig woont Ivan Sokolov al langere tijd in Nederland. Sinds hij hier neerstreek nam hij meerdere malen aan het Kampioenschap van Nederland deel. Hij werd kampioen in 1995 en in 1998. Daarnaast kwam hij vaak uit voor de Olympiadeploeg. Hij staat bekend om zijn scherpe stijl en zijn enorme rekenvermogen. Zo won hij in 1999 een fantastische partij in 28 zetten van niemand minder dan de toenmalige wereldkampioen Kasparov. De laatste jaren heeft Sokolov zich ook toegelegd op het schrijven van zeer waardevolle schaakboeken.
Erwin l’Ami heeft zich ontpopt als een vaste waarde in het Nederlandse schaak. Als een goede professional is hij van alle markten thuis. Een Nederlandse titel kon hij nog niet veroveren, maar hij eindigt vaak bovenaan in diverse sterke open toernooien. Een belangrijke kwaliteit in zijn spel is dat hij nauwelijks ‘omver te krijgen is’, zelfs niet door spelers uit de absolute wereldtop. Wellicht heeft hij mede aan deze eigenschap te danken dat hij wederom in de hoogste groep in Wijk aan Zee mag acteren.
Sergey Tiviakov vestigde zich een tijd geleden in ons land. Afkomstig uit Rusland werd al snel duidelijk dat hij een belangrijke rol in de nationale titelstrijd ging spelen. Hij werd kampioen in 2006 en 2007. Ook slaagde hij erin om met het Nederlandse team tweemaal Europees Kampioen te worden (in 2001 en 2005). Helaas stelt hij zich na een conflict met de Koninklijke Nederlandse Schaakbond niet meer beschikbaar voor landenwedstrijden. Wel won hij de nodige prijzen in de afgelopen jaren en blijft hij een bijzonder sterke speler.
De weg van Jan Smeets naar de top verliep via pieken en dalen. Hij wisselde prachtige resultaten af met soms heel matige optredens. Maar dat zijn talent hoog reikt, staat ook buiten kijf. Smeets werd landskampioen in 2008 en in 2010. Hij vertegenwoordigde Nederland in diverse landenwedstrijden en op het individuele vlak wist hij zich fraai te kwalificeren voor het knock-outtoernooi om het wereldkampioenschap. Smeets staat bekend om zijn fantasierijke spel en zijn goede eindspeltechniek.
De eerste loot aan de stam van de nieuwe generatie is aan het doorbreken. Robin van Kampen is de nieuwe kroonprins die staat te popelen van ongeduld om de top te bedreigen. Hij heeft zijn middelbare school afgerond en tijd uitgetrokken om te zien hoe ver hij het in het schaken kan schoppen. Robin speelt veel toernooien en het gaat hem behoorlijk voor de wind. Samen met trainingsmaatje Anish Giri (en onder auspiciën van coach Vladimir Chuchelov) werkt hij nauwgezet aan zijn spel, dat nu al een zeer volwassen indruk maakt. Zijn openingskennis is groot en ook op andere vlakken staat hij zijn mannetje. We zijn benieuwd hoe ver Robin gaat komen in zijn carrière.
Over Jan Timman zijn boeken volgeschreven. Hij is na Euwe (die in 1935 wereldkampioen werd) de enige Nederlander die meerdere malen een rol van betekenis heeft gespeeld in de strijd om het wereldkampioenschap. Dat Timman zo’n vijf jaar lang de onbetwiste nummer twee van de wereld was, is bij de oude generatie bekend. De nieuwe generatie is meestal onbekend met zijn staat van dienst, maar Timman domineerde lange tijd de internationale toernooi-arena, wat hem het predicaat The Best of the West opleverde. Behalve het wedstrijdschaak heeft Timman zich bekwaamd in het componeren van eindspelstudies. Daarover heeft hij veel gepubliceerd naast de andere mooie boeken die hij schreef.
Sipke Ernst heeft zich de laatste jaren ontwikkeld tot een vaste waarde in het Nederlandse schaak. Afkomstig uit de beroemde “1979-lichting” werd de Fries, die al een tijd in Groningen woont, internationaal meester en niet lang daarna grootmeester. Zijn prestatiecurve verliep aanvankelijk grillig maar toch klom hij snel omhoog op de ladder. Inmiddels staat hij twaalfde op de Nederlandse ratinglijst. Zijn spel is hoogst origineel. Sipke vervangt op het laatste moment de Chinees Ni Hua.
Na Loek van Wely is Robin Swinkels de tweede Brabantse grootmeester. In één zomer werd hij internationaal meester en niet lang daarna had hij ook de grootmeestertitel op zak. Omdat zijn studie de nodige aandacht vroeg, kreeg hij met wisselende resultaten te maken. Dat kwam wellicht ook omdat hij zijn openingsrepertoire drastisch aan het omgooien was. Inmiddels is zijn rating weer boven 2500. Robin is een snelle denker die bewezen heeft ook bijzonder sterke spelers te kunnen verslaan. Als hij het op zijn heupen krijgt, zou hij wel eens hoge ogen kunnen gooien in deze groep.
Een betrekkelijk nieuw gezicht is Twan Burg. Woonachtig in Schijndel (onder de rook van ’s Hertogenbosch) kwam hij al snel bij HMC/Den Bosch terecht. Daar heeft hij zich sterk ontwikkeld en hij schopte het snel tot het internationaal meesterschap. Ondertussen rondde hij zijn studie af. Hij geeft zichzelf in elk geval een jaar om zich volledig aan het schaken te wijden en om in elk geval het grootmeesterschap binnen te halen. Een norm heeft hij al op zak en de 2500 is hij ook al gepasseerd, wat let hem, zou je zeggen! Twan heeft een scherpe stijl en is de laatste tijd bezig zich toe te leggen op het bestuderen van openingen en eindspelen (zie ook de rubrieken die hij voor Schaaksite schrijft onder Opleiding en training (Schaaksite).
Een sterke Nederlandse meester is Mark van der Werf. Zijn ratingcurve doet vermoeden dat hij redelijk constant is. Zijn stijl is misschien te omschrijven zoals Fred van der Vliet ooit over zijn eigen spel zei: “stug positioneel”. Van der Werf zit – ondanks tijdgebrek – redelijk goed in zijn openingen en valt mede daardoor moeilijk te kloppen. Dat zijn rating stationair hoog blijft, is ronduit knap. Zeker gezien in het licht dat hij een drukke baan heeft als directeur van het bondsbureau van de KNSB.
Een jeugdige speler met veel kwaliteiten is David Klein. Zoals gebruikelijk wisselt hij uitstekende resultaten af met sommige mindere. Maar de indruk overheerst dat hij het schaakspel serieus benadert en dat hij in staat is scherp spel te combineren met mooi positiespel. Hij werd snel internationaal meester, behaalde een prachtige grootmeesternorm en ook zijn optreden bij het jeugdwereldkampioenschap mocht er wezen.
Een jonge speler in opkomst is Miguoël Admiraal. Hij dankt de uitnodiging voor deze groep aan het feit dat hij beste Nederlander werd bij het laatste Cultural Village toernooi, ook in Wijk aan Zee. Dat hij en passant ook een IM-norm scoorde was meegenomen. Het zal vermoedelijk niet meevallen om in dit geweld hoog te eindigen, maar de verwachting lijkt gerechtvaardigd dat hij aardig zal meekomen.
Lisa Schut is een echte globetrotter. Op jonge leeftijd heeft zij in de Verenigde Staten gewoond, daarna in Nederland en nu woont zij al weer een hele tijd in België. Maar Nederland mag zich gelukkig prijzen met het feit dat dit talent nog altijd onder de Nederlandse vlag wil uitkomen. Hoewel zij kwakkelt met haar gezondheid, lijkt dat haar er niet van te weerhouden goede resultaten te behalen. De tweede plaats vorig jaar bij het Europees Kampioenschap voor de meisjes t/m 18 jaar kan ingelijst worden. Lisa kan vreselijk uit haar slof schieten, zelfs 2600-spelers moeten oppassen voor haar. Gesteund door fantastische openingskennis en grote rekenkracht, is zij voor iedereen gevaarlijk. Ook voor zichzelf, want af en toe komt er een blundertje uit haar vingers. Als zij dat kan vermijden, is niet te voorspellen hoe ver ze gaat komen!
Een memorabel moment is de partij Sokolov-Kasparov:
Hier speelde wit 27. Df1! Met de dreiging Th3. Er volgde 27… De6 maar daarop antwoordde Sokolov 28. Dg2 en de dreigingen over de g-lijn konden niet meer gepareerd worden door de wereldkampioen. Daar kun je mee thuiskomen! 1-0
En nu via de viewer (met analyses uit de Megabase van Chessbase):
Twan Burg verdedigr voor het OLYMPISCH TEAM van de Nederlandse Correspondentieschaakbond het 1e bord. Wij, bestuur en leden van de NBC, zijn hier heel trots op!
Joop Jansen