Doempraten in Dieren
Op de eerste speeldag van het Open Kampioenschap van Dieren kreeg ik een mail van de journaliste. “Voor de Gelderlander ben ik vanavond op Polysport voor een sfeerverslagje op de camping en bij het hotel. Verblijft u daar toevallig ook?” Dat las ik natuurlijk pas ’s avonds, in mijn kamer, maar ik stuurde toch maar een mail terug. Net op tijd las ze dat en even later hadden we een gesprekje van ongeveer een kwartier, waarvan uiteindelijk een paar regels in haar verslag. Ik legde onder andere uit dat bij schaken, meer nog dan bij andere sporten, één moment van onachtzaamheid fataal kan zijn. Je kan bij tennis of volleybal drie matchpoints tegen hebben, maar je hebt dan nog steeds het resultaat in eigen hand. Maar bij het schaken kan je vier uur lang goed spelen, een fout maken, de rest van de partij ook goed spelen en toch verliezen. Het is eigenlijk nog erger: één zet kan het verschil tussen een goed en slecht toernooi zijn. Maar terwijl ik nog uitlegde wist ik nog niet dat me dat min of meer zou gebeuren.
Vorig jaar haalde ik 4.5 punten voor de rustdag, o.a. door een overwinning met wit op Stefan Beukema en een snelle remise met zwart (in de vijfde ronde) tegen Ikonnikov. Vervolgens won ik het toernooi. Daarom ging ik dit keer ook wel met vertrouwen de rustdag in, want weer won ik met wit van Beukema en speelde ik snel remise met zwart tegen de Rus.
Er was echter wel een verschil: dit jaar moest ik in de derde ronde al tegen een grootmeester en dat leverde een extra halve verliespunt op. In die partij was de opening wel interesssant.
Naast de al genoemde remise tegen Ikonnikov won ik ook nog tegen Nico Zwirs, tegen wie ik vorig jaar bij Batavia nog met veel moeite remise speelde. Dit keer ging het op zich redelijk soepel, op een moment na waar ik ten onrechte een ruil uitstelde. Commentator Hans Böhm werd hier erg opgewonden door. “Waarom sloeg je niet op e3? Dan staat zwart goed! Zo had zwart moeten spelen! Wij hadden het wel gezien!” Nico en ik ook overigens, maar niet helemaal goed ingeschat. Kan gebeuren, en we haalden onze schouders op.
De rustdag benutte ik net als vorig jaar voor een pittige fietstocht. Dit keer was een museum in Arnhem het doel. Herkent u ‘m?
Net als vorig jaar moest ik met wit tegen een grootmeester na de rustdag. Vorig jaar wist ik die partij te winnen en daarna ook het toernooi. Dit keer ging het anders…
Sandipan had met zwart een pion geofferd en hoopte in mijn tijdnood mij in verwarring te brengen. Die hoop kwam helaas uit. Ik had voordat hij 30…f5 berekende allerlei varianten berekend waarin ik een stuk zou offeren voor pion a7 en daarmee heel goede compensatie zou krijgen. Ook had ik een variant gezien waar ik op f5 met f4 zou antwoorden. Op een of andere manier was ik dat vergeten. Na 31.f4 fxe4 32.fxe5 Lc5 33.Kg2 Td3 had wit beter gestaan, al moet zwart het wel remise kunnen houden. In plaats daarvan verloor ik een stuk na 31.Lg2 Lf8 32.Txa7 Pd3 33.Kf1 Lb4 34.Ta8 Txa8 35.Lxa8 Pxe1 en de gehoopte compensatie met de vrijpionnen was niet genoeg. Daarmee was mijn kans op titelprologatie bijna nul geworden, en helemaal nul toen ik een ronde later met zwart (een overigens correcte) remise speelde tegen Migchiel de Jong. De ronde erna mocht ik weer tegen een Fries.
De laatste ronden moest ik met zwart winnen tegen Erwin l’Ami om nog een behoorlijke prijs te winnen, maar dat zat er nooit in. Mijn kwaliteitswinst bleek te optimistish en hij speelde het goed uit, waardoor ik op de tiende plek eindigde met 5.5 punten. Een slecht toernooi dus. Maar misschien kan ik een Nijboer doen deze zomer?
Een Nijboer was vooral dat hij een slecht NK liet volgen door een geweldig zomertoernooi, bijvoorbeeld het Amsterdam Chess Tournament. Ik begrijp dat jij een omgekeerde Nijboer wilt doen.
Prachtig verslag en fantastische partijen!
“Dit keer ging het op zich redelijk soepel, op een moment na waar ik ten onrechte een ruil uitstelde. Commentator Hans Böhm werd hier erg opgewonden door. “Waarom sloeg je niet op e3? Dan staat zwart goed! Zo had zwart moeten spelen! Wij hadden het wel gezien!” Nico en ik ook overigens, maar niet helemaal goed ingeschat.”
Wat bedoel je nou precies Dimitri?
Dat een totaal gewonnen stelling, die je in 1 zet weggooit, niet dramatisch is omdat jullie het ‘niet helemaal goed ingeschat’ hadden. Ik gaf beide spelers in hetzelfde artikel ook een compliment omdat ze direct na afloop van de partij de analyse voor het publiek deden.
Wat of wie val je aan en waarom; wees blij met de overwinning en de positieve aandacht die het kreeg.
Het aangehaalde artikel uit De Telegraaf is hier te lezen.