Tata ronde 2: Scandinavië boven!
Half januari! We mogen weer naar Wijk aan Zee! Dat heerlijke gevoel na die rotonde als je de weg oprijdt met die schaakstukken die aan de lantaarnpalen staan vastgebonden. Het schaakmekka is weer geopend! Met moeite slaag ik erin een plekje te vinden op de parkeerplaats naast de Moriaan. In de Moriaan is het als vanouds beredruk op zondagmiddag en tussen de drommen door zoek ik mijn plekje waar ik mijn laatste potje in de weekendvierkamp mag spelen.
Helaas… dit is geen fragment uit een artikel van Julius Bosma, het was een stukje wensdenken mijnerzijds. Uw verslaggever zit gewoon thuis achter de laptop. Database en engine bij de hand. Achter mij een boekenkast vol schaakboeken, wie weet komen ze van pas. En wie weet levert het commentaar via de website wat op. Dat viel gisteren een tikje tegen. Als verrassing heeft de organisatie Daniel Naroditsky gestrikt als commentator. Een jaar of tien geleden nog een jochie dat op typisch Amerikaanse wijze over het paard getild werd omdat hij als veertienjarige een boek had geschreven. Het regende vervolgens plagiaatbeschuldigingen en toen hij in Hoogeveen ook nog schaakles kreeg van mijn broer was er niet veel waardering meer over. Met dat in het achterhoofd viel hij me eigenlijk nog wel mee. Aan enthousiasme geen gebrek, hij deed stemimitaties van Gary Kasparov en Fabiano Caruana, maar ik miste wel de anekdotes waarmee commentatoren als Leko en Seirawan altijd hun verslagen opleuken. Hij deed zijn relaas vanuit de VS. Pittig, want het was daar nog ochtend. De koffiebehoefte was groot. Schaaktechnisch had hij niet veel steun aan zijn host, de bij dit soort toernooien blijkbaar onvermijdelijke Fiona Steil-Antoni.
Maar goed, er is op dit gebied ook keus. Via Chess24 kunt u commentaar krijgen van Jan Gustafsson, Peter Leko en Tania Sachdev. Dat is op zich geweldig, veel meer inhoud, maar mooie Tania moet er niet steeds doorheen kwekken. Een vreselijk geluid. Dat gezegd hebbende… schaaktechnisch is het wel wat inhoudrijker dan dat van Fiona. En ach, morgen is het weer een gewone werkdag. Dan volgen we het hele gebeuren weer zonder commentaar. Dat is ook prima. Het belangrijkste is dat er lekker geschaakt wordt!
“Voor een verslag zullen we ons voornamelijk richten op de Nederlandse deelnemers en hun partijen.” Aldus de redactie van schaaksite. Tref ik het even! Uitgerekend als ik aan de beurt ben spelen de twee Nederlanders tegen elkaar…
Jorden van Foreest – Anish Giri
Ja hoor! Gewoon handen schudden. Ze lappen alle regels gewoon…. Hoho, rustig aan, dit betreft een oude foto van Harry Gielen, als ik me niet vergis gemaakt tijdens het NK rapid in 2017. De partij van vandaag had al na twintig zetten in remise kunnen eindigen. Jorden deed toch nog een poging, maar heel serieus werd het evenwicht niet verbroken. Een aardig moment licht ik er even uit…
De stelling na 21.The1. Zou u die pion op f2 eraf slaan met zwart?
Er gelden geen Sofia-rules of andere remise-ontmoedigende maatregelen. Blijkbaar is dat in Wijk aan Zee niet nodig, want de partijen werden weer tot op het bot uitgevochten. Dat was wel anders toen ik als jochie dit toernooi volgde. Als je in de jaren ’80 een toernooi had met Andersson, Ribli, Spassky en Sosonko erin kwam het niet zelden voor dat er al een paar partijen snel klaar waren.
Een spektakelstuk werd afgeleverd door Alexander Donchenko en Fabiano Caruana.
Alexander Donchenko – Fabiano Caruana
De op het laatste moment opgetrommelde Duitser had in zijn korte voorbereiding een partij Giri-Caruana betrokken. Caruana week af voordat Donchenko mocht laten zien wat hij van plan was. Donchenko ging te ver in zijn aanvalsdrift en werd keihard gecounterd. Toch zaten er nog leuke trucs in, ook toen het eigenlijk al totaal verloren was voor de witspeler.
De koploper na twee ronden komt uit Scandinavië. Ja logisch, Magnus Carlsen is van de partij. Maar nee, het is de Zweed Nils Grandelius die na twee ronden als enige nog een perfecte score heeft.
Jan-Krzysztof Duda – Nils Grandelius
Tegen Jan-Krzysztof Duda leek het als een mes door de boter te gaan. In het interview na afloop met Tom Bottema verklaarde hij geluk te hebben gehad doordat hij een structuur op het bord kreeg waar hij bekend mee is. De opmars 17.e4 vond hij opmerkelijk omdat hij toen f4-f3 kon doorzetten. Maar hij kon ook niet goed bedenken wat wit daar dan wél had moeten doen. Mijn conclusie is dat Duda een veel te slappe opening speelde en daarmee vroeg om een pak rammel. En dat kreeg hij!
Aan het begin van de dag zei Jan Gustafsson over Nils Grandelius: “Nils is disturbingly happy most of the time”. Dat zal er niet minder op geworden zijn vandaag!
David Anton Guijarro – Magnus Carlsen
Grandelius kreeg aan kop geen gezelschap van de wereldkampioen, hoewel die het heel lang probeerde. Hij bereikte niet heel veel na de opening maar uiteindelijk lukt het hem toch weer om ergens een pionnetje uit de witte stelling te peuteren. Het bleek uiteindelijk toch niet te winnen. In de partijviewer ziet u aan het begin nog wat commentaar, maar gelieve het mij niet euvel te duiden dat mijn interesse in de loop van de middag opschoof naar de partijen van Caruana en Grandelius…
Dan waren er ook nog twee Caro Kannen waaraan ik niet teveel woorden vuil maak.
Maxime Vachier Lagrave – Alireza Firouzja
Firouzja had vorig jaar een geweldige start in Wijk aan Zee, maar na zijn eerste nul volgden er meteen nog een paar. Dat leed bleef hem deze keer bespaard.
Pentala Harikrishna – Andrei Esipenko
Smaken verschillen natuurlijk, maar wat mij betreft het sufste potje van deze toch wel enerverende ronde…
Aryan Tari – Radoslaw Wojtaszek
Aryan Tari was elf jaar oud toen hij in Bethune (Frankrijk) uw verslaggever op remise wist te houden. Een uitslag waarvan ik nu alleen nog maar kan dromen vrees ik. Tegen Wojtaszek kreeg hij ineens een pion in de schoot geworpen, maar hij kon de weelde niet aan. De partij eindigde na een lange zit in remise. Ik heb twee opvallende momentjes in het eindspel er voor u uitgelicht.
Zo hebben we dus één koploper, mogen onze landgenoten allebei tevreden zijn en kunnen we constateren dat het met de strijdlust van de deelnemers wel snor zit.
Van de toernooisite Jorden tegen Anish (foto Jurriaan Hoefsmit)
Leuk dat we wisselende verslaggevers hebben en alle partijen in de viewer staan. Ik kijk meestal via Chess Bomb en vind het leuk in alle rust nog wat deskundig commentaar te lezen. Op die websites met commentaar gaat het soms wel erg snel, maar ik heb die ook wel gevolgd. Fiona Steil-Antoni leek me meer een aangeefster. Ze heeft de Luxemburgse nationaliteit en is een WIM, maar haar hoogste rating van rond de 2200 is al weer wat weggezakt. Wel leuk vond ik dat ze in de zomer van 2009 met Luxemburg meegedaan heeft met de Olympiade voor kleine landen in Andorra.
Dank je Richard, leuk verslag!
Puik verslagje weer, goed begin van de werkweek, thx!
Wie heeft er vroeger geen schaakles van de Vedders ontvangen? Carlsen misschien?
Daniel Naroditsky zit weer te paard, hij heeft zojuist zijn 2e Lichess Titled Arena gewonnen
In je artikel stel je:
En:
Wat hiervan klopt is dat het inderdaad gaat om iets wat onvermijdelijk is. Ik ben blij toe dat er in ieder geval vrouwen zijn die willen meedraaien in de schaakwereld en in de wereld van de schaakverslaggeving.
Wat je irritaties betreft moet gezegd worden dat ik die soms tot vaak deel. Maar waar ligt het probleem? Ten eerste zijn er nu eenmaal schandalig weinig vrouwen in schaakland, en nog minder die een rol als verslaggever willen innemen. Natuurlijk is het schaakniveau van de verslaggevende vrouwen dan lager dan dat van hun mannelijke tegendelen (met uitzondering van Judith Polgar, die dat m.i. voortreffelijk deed samen met Kramnik voor het toernooi in Noorwegen als ik me niet vergis). Met zo’n niveauverschil ontstaat er altijd een rare uitwisseling, die meestal uitloopt op een vreemdsoortige mentor-leerling verhouding tussen de dienstdoende mannelijke super-GM en de lagergerate vrouwelijke presentator (die overigens, het moet gezegd worden, wel bovengemiddeld goed schaakt en meestal een titel heeft).
Maar het echte probleem ligt bij de organisaties. De vrouwen worden ingekapseld in een bepaalde rol; ze vormen het medium tussen de partijanalyse en de ‘socials’ (noodzakelijk om hen meer spreektijd te geven, omdat ze in de analyse overschaduwd worden). Dat is hoe dan ook een vreselijke rol om te vervullen. De presentatie van ‘wat men op de sociale media zegt’, net als die van het kader omheen de verslaggeving in het geheel trouwens, lijkt doorgaans op een weinig authentiek aandoende mediatraining – onafhankelijk van wie het presenteert. Die presentatie wordt door organisaties overigens meestal gebruikt om een bepaald product/sponsor te pluggen. Heel irritant.
Met het oog op het creëren van een meer inclusieve schaakwereld lijkt het me goed dat hier verder over nagedacht wordt. Dingen zeggen als ‘mooie Tania moet er niet steeds doorheen kwekken’ helpt dan niet. Van mij mag je best zeggen dat Tania mooi is, maar misschien verstart het de rol die ze nu half-gedwongen vervuld in onze gedeelde schaakwereld des te erger. Zeker als je het in contrast plaats met haar ‘gekwek’ (wat denk ik minder met haar accent dan met het verplichte aankondigen van social media-interventies en producten te maken heeft).
WIM Fiona Steil-Antoni mag van mij blijven, van mij mag ze samen met IM Alex Astaneh het commentaar verzorgen. Beiden zijn prettige persoonlijkheden, onderhoudend en boeiend.