“Quarantaine” door Theo Mooijman. Column van Schaakvereniging Promotie.

Wij zitten in vrijwillige quarantaine. Nou, ja, vrijwillig is het niet helemaal. Onze kinderen dringen daar op aan. “Jullie zitten in de risicogroep, neem geen onnodig risico’s” dat wordt ons ingepeperd.
Vooral door onze dochter die in de zorg werkt. Wij krijgen dagelijks controle door haar. Telefonisch of via Skype. “Je gaat toch nergens naar toe, hè?” “Wij doen wel boodschappen als je wat nodig hebt”. Dat laatste vinden wij heel lief,

Lees meer >

“Marcel Duchamp in Uruguay” door Hans Meijer

Er worden ons steeds meer reisbeperkingen opgelegd vanwege het coronavirus. Maar Hans neemt ons in zijn column mee naar verre oorden.

Misschien moet ik volgend jaar maar eens naar Uruguay gaan. Met Bernard Bannink was ik er in maart 2018 vlakbij. Ons plan was de snelle veerboot van Buenos Aires naar Montevideo te nemen maar uiteindelijk ging dit niet door. Wij moesten verder naar Mar del Plata waar strand en schaaktoernooi op ons wachtten.

Lees meer >

“Schaak-opa” door Manuel Nepveu

Mijn kleinzoon werd geboren op Anti-Kerst 2014. De kersverse ouders stonden (en staan) van dat moment af aan voor de taak om het metabolisme van het wezentje structureel te ondersteunen en dat voor de komende paar decennia. Maar niet alleen ondersteuning van dat metabolisme, ook het aanbieden voor stimuli voor het onwijs krachtige sponsje in die lieve hersenpan zou en zal in eerste instantie op hen neerkomen. Opvoeden heet dat.

Lees meer >

“Oudemannensport” door Jan Willem Duijzer

Een clubgenoot verzuchtte onlangs dat de invoering van het increment voor hem een reden zou kunnen zijn om te stoppen met schaken. Hij is een goed en fervent snelschaker, ook op internet, en hecht enorm aan de rol van de klok als scherprechter. Hoewel ik zelf uit eigenbelang het increment wel kan waarderen, begrijp ik zijn standpunt. Grootste negatieve effect van het increment is dat het nemen van risico’s in de tijdnoodfase minder aantrekkelijk is geworden.

Lees meer >

“Handoperatie” door Theo Mooijman

Mijn echtgenote diende een kleine chirurgische ingreep te ondergaan aan haar hand. Na het vruchteloos doorlopen van het hele protocol van huisartsbezoeken en behandelingen door de, fysiotherapeut, waren we zo ver dat de mini-operatie toegestaan werd. We hadden ons al mentaal voorbereid op de lange wachtlijsten bij het ziekenhuis, maar alras bleek dat niet nodig. Wij kregen te horen dat zij in een particuliere kliniek kon worden geholpen. De doktersassistentie had al het nodige voorwerk verricht en mijn echtgenote kon de eerstkomende donderdag al terecht voor het gesprek.

Lees meer >

“Berry Withuis in Bolivia” door Hans Meijer

De (iets) ouderen onder ons kennen de naam Berry Withuis nog wel.

Berry Withuis (1920-2009) was een overtuigd communist die nog op zijn sterfbed de fascisten vervloekte. Zijn zoon heette echter Max, naar Max Euwe, en niet Marx, en de hond van de familie Withuis heette Fide, naar de wereldschaakbond, en niet Fidel, want boven alles was Withuis schaker. Hij was een mij overigens onbekende schaker wiens naam ik vreemd genoeg op allerlei plaatsen tegenkwam. Als eindredacteur op de voorpagina van Schakend Nederland in de jaren 1974 en 1975, in lijstjes van simultaangevers in het Vroom & Dreesmann (V&D) simultaancircuit, in boeken van Max Pam, Hans Bouwmeester, Genna Sosonko en Hans Ree, in artikelen van Jan Timman en Lex Jongsma in het schaaktijdschrift Matten en in een stukje van Frits Hoorweg over de oprichting van Schaakbulletin. Berry Withuis bleef voor mij echter een enigma tot ik Raadselvader (2018) en De oorlog van mijn vader (2017) van zijn dochter Jolande Withuis las. Hans Bouwmeester omschreef Withuis als een onvermoeibaar schaakspeler, schaakschrijver en schaakorganisator. Gedurende tientallen jaren draaide de Nederlandse schaakwereld om Berry Withuis (en Max Euwe). Als ergens serieus geschaakt werd was Withuis nooit ver weg.

Lees meer >

“Schaakleken” door Manuel Nepveu

Pardon? Schaakleken? Mijn tekstverwerker begint niet te kniezen als ik dit woord intyp. Maar wat is dan een schaakleek? Mijn definitie: iedereen die niet minimaal van meestersterkte is op schaakgebied. Verreweg de meesten van u en mijn persoontje zijn schaakleken. Mijn beste prestatie was dat ik ooit in een open toernooi een IM op remise hield, maar dat niveau van handigheid – want dat was het – haal ik doorgaans voor geen meter.

Lees meer >

“Wereldschaakdag” door Theo Mooijman

De Algemene vergadering van de Verenigde Naties heeft een resolutie aangenomen om 20 juli van elk jaar uit te roepen tot Wereldschaakdag. Ik denk bij de Verenigde Naties vooral aan gewichtige geopolitieke zaken. Het uitroepen van speciale dagen, daar zou je niet direct opkomen.

De kalender zit vol met speciale dagen. Er zijn naast de dagen van de Verenigde naties ook internationale dagen, al weet ik niet welke instantie die uitroept.

Lees meer >

“Curiositeiten” door Hans Meijer. Column van Schaakvereniging Promotie

De eerste column van Hans Meijer in het nieuwe jaar is een feit.

Wat is de kans dat je aan het einde van een schaaktoernooi op precies dezelfde plaats eindigt als die aan het begin van het toernooi? Volgens Gerhard Eggink, de grote statisticus van onze schaakclub, is die kans vijftig procent. Je eindigt op dezelfde plaats of je eindigt er niet op.

Isle of Man Chess Tournament 2019;

Lees meer >

“Er gaat niets boven…” door Manuel Nepveu

Manuel Nepveu kijkt terug op het Groningse Kersttoernooi.

Lees meer >