Neerlands beste schaker tegen de Nederlandse kampioen
In de hoofdstad van IJsland, Reykjavik, wordt momenteel het traditionele open toernooi gehouden. Op de spelerslijst zien we dat onder anderen onze landgenoten Anish Giri, Erwin l’Ami en Jorden van Foreest zich in het strijdgewoel hebben gewaagd. Giri is met 2771 met afstand de sterkste speler. Alleen Andreiking (2734) en Jobava (2712) komen boven 2700 uit. Niettemin kunnen we stellen dat het met daarnaast elf grootmeesters boven 2600 toch zeer sterk bezet is. Nederland is qua titelhouders verder vertegenwoordigd door IM’s Robert Ris en Mark Timmermans plus FM Dimitri van Leent.
Giri is stormachtig begonnen met 4½ uit 5, terwijl Van Foreest het met slechts een halfje minder helemaal niet slecht doet. L’Ami, Ris en Timmermans volgen op 3½ ook zeer verdienstelijk.
Anish Giri (foto Harry Gielen)
Jorden van Foreest (foto Harry Gielen)
Toevallig heb ik hetzelfde eindspel vorig jaar ook in een praktische partij (en een uitvluggerfase) op het bord gehad en ben ik naar aanleiding van deze partij gaan opzoeken hoe de problematiek ook al weer was. Daarbij heb ik gebruikgemaakt van de aantekeningen van Jan Timman in Schaakbulletin, waarin Timman de wetmatigheden van dit eindspel uitvoerig onder de loep nam. Deze analyse heb ik ‘verrijkt’ met gegevens uit de ‘tablebases’, de eindspeldatabase waarin alle zetten op hun waarde kunnen worden getoetst. Al mijn bevindingen en achtergronden treft u aan in het artikel “De heroïsche strijd van torens en de loper van de verkeerde hoek”.
Het scoreverloop van de Nederlanders na vijf ronden is:
(klik op tabel voor link naar volledige tabel)
De schaaktechnische fragmenten uit dit artikel heb ik meegenomen in onderstaande viewer. Daarin heb ik ook de partij tussen Giri en Van Foreest van commentaar voorzien.
