Gespot 32: QUIZ: Koningsaanval

Bij het grasduinen in schaakboeken, het doorbladeren van schaaktijdschriften, het surfen op het internet, het bekijken van schaakfilmpjes valt het oog wel eens op interessante stellingen, bijzondere voorvallen, geniale zetten en grappige blunders. In deze rubriek wil ik u die graag voorleggen.

Bent u ook iets tegengekomen? Laat het ons weten.


Een zeer aimabel mens is de Britse grootmeester Keith Arkell (zie foto, bron Wikipedia). Tenminste voor zover het oppervlakkige contact, dat ik een paar keer met hem had, gaat.

Hij speelde onlangs mee in het Bataviatoernooi in Amsterdam waar hij geen bijster goed resultaat haalde. Ooit maakte hij furore in het Brits Kampioenschap door in 2001 gedeeld eerste te worden. Zijn huidige rating is inmiddels niet meer van een sterke grootmeester. Toevallig kreeg ik een paar jaar geleden met hem te maken toen ik werd benaderd door de Engelse meester (ook al een ex-kampioen Robert Bellin) of ik zijn schaakteam wilde komen versterken. Versterken is misschien niet het juiste woord. Ik bak er zelf al een paar jaar niets meer van dus ik antwoordde dat ik best voor de fun een paar keer naar Engeland wilde komen, omdat het me wel eens leuk leek om te zien hoe de Engelse clubcompetitie wordt gespeeld. Daar speelt heel Groot-Brittanië een aantal ronden in een paar grote zalen die daarvoor afgehuurd zijn. Zelfs mensen uit Schotland, Wales en Ierland geven acte de présence. In ons team bleek Keith Arkell onze kopman te zijn. Bij het diner na afloop van de eerste ronde herinnerde hij mij eraan dat wij ooit een krankzinnige partij hadden gespeeld.

Lees meer >

De E is van Euwe

Het Schaakalfabet is een serie, geschreven door de ons helaas vroeg ontvallen Huub van Dongen, in oorsprong geschreven voor het Brabantse jeugdblad Minorpromotie, waarin alle letters van het Alfabet aan beroemde schakers, schaaktermen of andere schaakcuriositeiten worden gekoppeld.

Bij de E ontmoeten we een fantastische naam die nergens op rijmt: Prof. Dr. Max Euwe (zie foto, bron onbekend), met de ‘eu’ van reus, en de ‘we’ van gewoon het verkorte ‘wij’. Want hij is van ons allemaal! Euwe is onze held. De beste van allemaal. In de rest van de wereld zeggen ze bijna overal “Joewie” tegen Euwe. En ik heb Nederlandse schakers wel eens “Joewians” of beter “Euwianen” horen noemen.

Lees meer >

Stukkenjagers 1 opnieuw onderuit

Nadat Voerendaal vorige ronde de eerste serieuze klap uitdeelde aan Stukkenjagers, was het ook deze keer incasseren tegen BSG. Op voorhand zou het een spannende strijd gaan worden, gezien het minimale ratingverschil tussen beide teams. Hierbij zou BSG, afgaande op vorige rondes, waarschijnlijk een klein overwicht hebben. Afgaande op de stand in de Meesterklasse zou BSG echter een te nemen horde moeten zijn. Met 1 matchpunt ziet het er niet rooskleurig uit voor de Bussumers. Stukkenjagers draait daarentegen een geweldig seizoen met maar liefst 9 matchpunten. Het liep echter anders…

Lees meer >

Column 41: Lets do the natural thing

Engeland was jarenlang een interessant land om toernooien te spelen. De fameuze weekendtoernooiformule die we ook in Nederland kennen, stamt af van onze westerburen. Maar ook de vele open toernooien, met een goed gedoteerd prijzenfonds, waren zo aantrekkelijk dat velen van het ‘continent’ de oversteek waagden. Organisatoren waren ook genegen om mee te werken met de zogenaamde normentoernooien. Tegenwoordig zijn de regels veel strikter, vroeger werd in Engeland – zeker als het om landgenoten ging – er soms een oogje dichtgeknepen bij het samenstelling van de paringen.

Lees meer >

Column 41a: Schaken onder barre omstandigheden

Vervolg Let’s do the natural thing

Lees meer >

Gespot 31: Koffiehuisschaker Suba (2)

Bij het grasduinen in schaakboeken, het doorbladeren van schaaktijdschriften, het surfen op het internet, het bekijken van schaakfilmpjes valt het oog wel eens op interessante stellingen, bijzondere voorvallen, geniale zetten en grappige blunders. In deze rubriek wil ik u die graag voorleggen.

Bent u ook iets tegengekomen? Laat het ons weten.


In het vorige rubriekje repte ik over de schaker Mihai Suba (zie foto, bron onbekend).

Deze Roemeense grootmeester, inmiddels aardig op leeftijd, had niet alleen een aantrekkelijke speelstijl, hij gaf ervan blijk ook over de nodige humor te beschikken in de boeken die hij het daglicht heeft laten zien. Ik noemde zijn boek Dynamic Chess Strategy, maar ook niet onvermeld mag zijn boek The Hedgehog blijven.

Deze opening, in het Nederlands de Egel of ook wel het Drierijensysteem genoemd, is een vreemde eend in de bijt. Zeker in de tijd dat Suba het systeem praktiseerde, had het niet zo’n geweldige reputatie. Het is ook niet zo goed te verklaren dat een speler zich terugtrekt op de onderste drie rijen, stukkenruil vermijdt en toch hiermee een scherpe strijd aangaat.

Lees meer >

Overzicht columns Herman Grooten

 

Herman Grooten publiceert regelmatig schaakverhalen op Schaaksite. Daarin gaat hij in op de gekste, soms ook ontroerende, gebeurtenissen in zijn schaakloopbaan. Als er na het lezen van deze artikelen nog steeds mensen zijn die denken dat schaken een saaie sport is, zullen we die moeten verwijzen naar…

 

Om het terugzoeken hiernaar eenvoudig te houden, zijn al zijn bijdragen in dit overzicht verwerkt.

Lees meer >

Column 40: Fritz in het NK

Velen zullen zich nog herinneren dat er ooit een schaakcomputer werd toegelaten in het Nederlands Kampioenschap. Dat was in het jaar 2000 een idee van het toenmalige commissielid topschaak Sytze Faber. Die was van mening dat met de deelname van dit rekenmonster de nodige publiciteit gegenereerd kon worden.

Er ontstond inderdaad de nodige commotie en één ding kun je Faber inderdaad meegeven, die publiciteit kwam er. Er werd een soort ‘superversie van Fritz’, getiteld Computer Fritz SSS gemobiliseerd, met de maker van het programma, de Nederlander Frans Morsch als operator, achter het bord.

Sommige schakers spraken er schande van dat de computer de plaats zou innemen van een menselijke schaker. Hoewel de spelers dik betaald werden, weigerde grootmeester Paul van der Sterren (zie foto Jos Sutmuller), om tegenover het apparaat plaats te nemen. Hij zag af van de vette bonus die hij kon opstrijken. Hij liet de partij lopen en incasseerde op voorhand een nul. Een andere deelnemer, Manuel Bosboom (zie foto Jos Sutmuller), was wat opportunistischer. Hij deed een paar zetten en gaf toen op. Daarmee nam hij het geld mee naar huis, maar stelde toch een daad door zo snel op te geven.

Lees meer >

Mooie tussenzetten

De SOS-schoonheidsprijs bij de laatste KNSB-ronde is gegaan naar grootmeester Daniel Fridman voor zijn partij tegen Hans Klip. Zoals Jeroen Bosch in zijn verslag op de site van de schaakbond schrijft, had de jury ditmaal geen gemakkelijke taak. Er werden weliswaar een paar mooie partijen gespeeld, maar geen van hen verdiende het predicaat ‘schoonheid’ of ‘spectaculair’, hetgeen toch een van de uitgangspunten van deze prijs is.

Daniel Fridman (Foto Americanchess.net)

Niettemin is de partij van Fridman, een sterke grootmeester, voor veel mensen zeer instructief om eens nader onder de loep te nemen. De mooie tussenzet waarmee hij in het voordeel weet te komen, is er een die een nadere beschouwing verdient. Een tussenzet is een zet die door veel schakers over het hoofd wordt gezien omdat men uitgaat van de ‘verwachte’ tegenzet. Klip ‘ruilde’ een stuk af op d2 en hij zal niet naar een ander antwoord dan het terugslaan hebben gekeken. Hieronder de analyse van IM Bosch (overigens de auteur van alle SOS-boeken!) die uitlegt hoe een en ander in zijn werk is gegaan. Zijn commentaar kunt u ook via de viewer in zijn geheel bekijken.

Lees meer >

Gespot 30: Koffiehuisschaker Suba (1)

Bij het grasduinen in schaakboeken, het doorbladeren van schaaktijdschriften, het surfen op het internet, het bekijken van schaakfilmpjes valt het oog wel eens op interessante stellingen, bijzondere voorvallen, geniale zetten en grappige blunders. In deze rubriek wil ik u die graag voorleggen.

Bent u ook iets tegengekomen? Laat het ons weten.


In het Westen maakt het schaken niet bepaald deel uit van onze cultuur. Als je in Nederland een willekeurig persoon op straat aanspreekt en je vraagt hem of haar om een bekende Nederlandse schaker te noemen, zullen velen het antwoord schuldig moeten blijven. Het ‘beste’ antwoord dat ik ooit op tv zag was dat iemand Jan Timman en Ton Sijbrands (!) noemde.

Lees meer >