Spelregels en arbitrage

Belevenissen van een arbiter: OKU 2017

Begin juni wordt altijd een van de langst lopende weekendtoernooien van Nederland gehouden: het Open Kampioenschap van Utrecht, beter bekend als het OKU. De huidige speellocatie, het Utrechts Stedelijk Gymnasium, zorgt mede voor de ongedwongen sfeer die er altijd heerst en het weer werkt daar ook vrijwel altijd aan mee zodat tussen de partijen door op aangename wijze buiten een luchtje geschept kan worden. Op de borden wordt op elk niveau uiteraard op het scherpst van de snede gestreden om de vele prijzen en prijsjes die er bij dit toernooi te winnen zijn en dat leidde dit jaar tot twee gevallen die vooral bij de betrokkenen flink wat ophef veroorzaakten.

Lees meer >

Belevenissen van een arbiter: waar is het gezond verstand gebleven?

Om de vier jaar zijn er wijzigingen in de spelregels voor het schaakspel. Iedereen die hiervoor een idee heeft kan een voorstel indienen dat via de eigen bond naar de FIDE gestuurd wordt. Dan is het natuurlijk wel afwachten of zo’n voorstel door de ballotagecommissie komt. En het is helemaal afwachten wat de bonzen van de FIDE zelf verzinnen om te veranderen! De laatste paar keren na het bekend worden van de wijzigingen, stel ik mijzelf dan ook steeds de vraag: waar is het gezond verstand gebleven? Zo is in 2009 de verzuimtijd van een uur eruit gehaald. Zero tolerance dus, leuk voor de toptoernooien maar onwerkbaar voor de rest van de schaakwereld. Voor hen dient ieder toernooireglement weer uitgebreid te worden om een ontsnappingsclausule in te bouwen. Waarom niet andersom? Waarom niet alleen voor de toptoernooien, waar men dat wil, een artikel extra in het reglement voor geen verzuimtijd? Het zal wel te simpel zijn.

Lees meer >

Belevenissen van een arbiter: “Wit wint!”

Bij vrijwel alle competities en toernooien wordt tegenwoordig gespeeld met een speeltempo met increment, een tijdstoevoeging per zet. Zo is het KNSB-tempo 1 uur 30 + 30 minuten met 30 seconden increment per zet vanaf de start. En dat betekent dus blijven schrijven, tot de laatste zet! Bij de onderbonden zie je vaak een tempo van 1.40 + 10 seconden increment of 1.30 + 15. Ook bij rapid en snelschaak zien we een tijdschema met increment steeds vaker verschijnen.

Lees meer >

Belevenissen van een arbiter: hup meester Wim!

Wijk aan Zee is gewoon weer Wijk aan Zee. Alle schakers die hebben meegedaan aan het Tata Steel Chess Tournament hebben het dorp eind januari weer verlaten en de sporthal van dorpshuis de Moriaan ziet er gewoon weer uit als een sporthal, zonder die prachtige doeken aan de wanden en de donkere vloertegels met daarop de blauw afgeklede systeemtafels en stoelen met stoffen bekleding. Maar er wordt niet alleen in de sporthal geschaakt. Ook op het balkon en in de zaaltjes Zeedistel en Duinpan wordt driftig strijd geleverd op de 64 velden. En dan zijn we er nog niet want er is nóg een plaats waar geschaakt wordt.

Lees meer >

Belevenissen van een arbiter: “Ik bied weer remise aan…!”

Hinderen van je tegenstander. Het kan op vele manieren en het kan dan per ongeluk gaan of met opzet. Het laatste komt gelukkig zeer weinig voor. Het eerste des te meer. Velen zullen het niet beseffen maar het aanbieden van een drankje aan de tegenstander terwijl die aan zet is, kan al als hinderen beschouwd worden. Gelukkig zijn er weinigen die daar aanstoot aan nemen en gewoon de order dankbaar doorgeven.

Lees meer >

Belevenissen van een arbiter: dag der verstrooiing

Het Tata Steel Chess Tournament begint weer dichterbij te komen. De inschrijving voor de amateurtoernooien is vanaf begin november weer geopend. We zullen vast weer heel wat moois gaan zien en beleven, daar in Wijk aan Zee en bij de twee buitenlocaties. Maar voor het zover is gaan we nog even terug naar de editie van 2016. Schakers en verstrooid gedrag zijn volgens het grote publiek onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wij schakers weten wel beter: het komt bij iedereen voor, je hoeft daar echt geen schaker voor te zijn. Toch is vrijdag de 29e januari, bij ronde zeven van de tienkampen, de verstrooiing bij de spelers wel bovengemiddeld.

Lees meer >

Belevenissen van een arbiter: maar weet je wat dié soms doen?

Het is vaak een vertederend, innemend gezicht als je die jonge talentjes achter het bord ziet zitten bij seniorentoernooien. En al helemaal als ze tegen de echte oude garde aantreden bij wie de grijze haren en het doorleefde gelaat onmiskenbaar zijn. Zo herinner ik mij nog als de dag van gisteren het beeld in de C-groep van het – toen nog hetende – Corus Chess Tournament in Wijk aan Zee waar ik toen nog slechts als bezoeker kwam.

Lees meer >

Belevenissen van een arbiter: Moet je wel of moet je niet…

Vorige maand werd hij samen met zijn teamgenoten van En Passant clubkampioen van Nederland: GM Friso Nijboer, ex-profschaker, nu werkzaam in het bedrijfsleven maar gelukkig niet helemaal verloren gegaan voor het Nederlandse schaakleven. In de KNSB-competitie en sommige toernooien kunnen we nog steeds genieten van zijn vechtlust op het schaakbord. Ongeveer een jaar geleden beschreef ik een voorval tussen Ray Robson en Oleg Romanishin (Wie was er aan zet?) over wel of niet ingrijpen en aan het eind beloofde ik min of meer om een ander voorval te vermelden waarbij het tegenovergestelde gewenst was.

Lees meer >

Belevenissen van een arbiter: Een onverwachte beslissing

In het vroege voorjaar van 2015 geeft het wedstrijdschema van de KNSB-competitie aan dat ik mij voor de 6e ronde moet melden bij het roemruchte VAS in Amsterdam. Zij moeten die middag de degens kruisen met Groninger Combinatie 3. Ruim op tijd stap ik de speelzaal binnen op een bovenverdieping van het Cygnus Gymnasium aan de Vrolikstraat waar de leden van VAS volop bezig zijn om alles in gereedheid te brengen voor de strijd.

Lees meer >

Belevenissen van een arbiter: “Wait here!”

De 78e editie van het Tata Steel Chess Tournament in Wijk aan Zee is alweer voorbij. Er is weer heel wat afgeschaakt en gepraat in dat knusse dorp aan de kust. Dit jaar geen dik pak sneeuw, geen harde stormen en geen gestrande boten. Dus niets heeft een soepel verloop in de weg gestaan. De Masters hebben voor het derde achtereenvolgende jaar twee keer buiten Wijk aan Zee gespeeld. Dit keer zijn Amsterdam (voor de tweede keer) en Utrecht uitverkoren om een speelronde van de Masters binnen de stadsgrenzen te laten spelen.

Lees meer >