ChessDojo, een YouTube-kanaal

Een YouTube-kanaal is natuurlijk nogal anders dan een dvd of boek, YouTube is immers gratis. De eigenaar van het YouTube-kanaal maakt de video’s in de hoop dat zoveel mogelijk mensen het filmpje zien. De kijkers kijken gratis, dat maakt het natuurlijk erg prettig voor de kijker. Alles is gegeven en “een gegeven YouTube-filmpje mag je niet in de bek kijken”. Nu word dit natuurlijk wel gedaan, als er iets niet goed is klikt men weg en kijkt een ander filmpje. Zo werkt YouTube, pijnlijk voor de makers, prettig voor de kijkers.

Het YouTube-kanaal waar ik het over wil hebben is ChessDojo. Het is een YouTube-kanaal gericht op verbetering en plezier in het schaken. Het kanaal wordt gerund door drie coaches: GM Jesse Kraai, IM Kostya Kavustiky en IM David Pruess. De rollen zijn als volgt verdeeld: GM Kraai doet alle diepe partijanalyses, Kostya doet van alles, hij is de oprichter van het kanaal en is dominant; David doet allerlei trainingen.

Voordat ik het over de filmpjes ga hebben, wil ik eerst even bij stilstaan dat ze een hele eigen gemeenschap hebben opgebouwd. In die gemeenschap organiseren ze schaaktoernooien, thematoernooien en privétrainingen. Zelf heb ik ook een paar keer aan deze toernooien meegedaan. Het zit vol met hele getalenteerde spelers die heel veel op Chessable zitten, wat er vaak in resulteerde dat ik er in de opening al snel aflag. In deze toernooien speelt iedereen erg serieus en er wordt (zover dat te controleren valt) niet vals gespeeld. Ook kun je trainingspartijen aanvragen mocht je daar behoefte aan hebben.

De meeste video’s verschijnen in series, de coaches hebben allemaal een of twee series waar ze dan wekelijks of maandelijks een videootje aan toevoegen. Populaire series zijn: Dojotalks (een talkshow waar de laatste nieuwtjes in de schaakwereld worden besproken), Ultimate Sensei (een paar clubschakers worden getraind door de coaches en dan zien wie het meest er aan heeft gehad, zelfde idee als de Voice of Holland). Daarnaast is er een boekenclub waarin boeken van hoofdstuk tot hoofdstuk besproken worden. Het laatste boek was Technical Decision Making in Chess van Boris Gelfand, een erg moeilijk boek. Leuk om te zien dat ook IM’s en GM’s er veel moeite mee hebben.

Er zijn ook boekrecensies, er is een openingslab (Kostya beantwoordt vragen over openingen) en er is Game Review, een serie waarin GM Jesse Kraai ingestuurde partijen analyseert. Jesse kan erg fijn analyseren, heeft een rustige stem en is erg positief. De partijen die geanalyseerd worden zijn van kijkers en studenten van Kraai. Ook onze partijen wil hij analyseren, dit wel tegen een kleine vergoeding anders blijft hij bezig natuurlijk, ook moet je je eigen notities meesturen.

Lees meer >

Arkell’s Endings – GingerGM

Deze dvd gaat over een manier van spelen, niet alleen over het eindspel. Keith Arkell heeft een hele eigen manier van spelen bedacht. Hij heeft een hiërarchie van pionnen, hoe verder de pionnen van het centrum af zijn hoe minder belangrijk ze worden. Dit is algemeen bekend, een pion kan vanuit het centrum immers belangrijkere velden bestrijken dan op de flanken. Maar voor Keith is dit niet alleen een gegeven, nee, Keith past daar zijn hele spel op aan.

 

Keiths droompartij
Ik zal een poging doen Keiths droompartij te beschrijven. Keith speelt zwart.

Keiths favoriete opening is de Caro-Kann, om zijn d- en c-pionnen te ruilen voor wits d- en e-pionnen. Nu heeft Keith een centrumpion en wit niet. Menig schaker zou dit niet eens opmerken maar Keith droomt van zulke posities. Nu schuift hij zijn pion naar e6 om een veilige haven te hebben voor zijn koning en de halfopen e-lijn te blokkeren. Daarna moeten alleen nog de dames eraf en dan kan de pret beginnen. Na de dame-ruil krijgt Keith een remise aanbod van een bijna in slaap gedommelde witspeler maar Keith slaat af. Keith wil niet stoppen met spelen, het spel is voor hem net begonnen. Hij begint aan de aanval! Een minderheidsaanval maar toch een aanval. Als deze aanval geslaagd is, concludeert Keith dat wit een zwakte heeft. Ja, die ene pion die staat nu geïsoleerd. Nu begint het allerleukste voor Keith, het touwtrekken. Keith valt met man en macht de pion aan, wit verdedigt de pion. Daarna doet Keith nog een stuk of 30 kleine stellingverbeterende zetjes en gooit zijn koning naar voren. De tegenstander is inmiddels zo gefrustreerd dat hij met een ondoordachte zet een zwakte in zijn eigen kamp creëert. Fantastisch denkt Keith, twee zwaktes! Keith strompelt er met zijn koning direct op af. Wit moet beide zwaktes dekken maar zijn koning moet door de lijn van de toren lopen hierdoor kan hij niet beide pionnen dekken, hij laat er één gaan. Het is volbracht Keith, heeft na zo’n 6 uur spelen in 120 zetten een pion gewonnen! Keith wint de partij na nog eens 45 zetten. De witspeler stopt met schaken.

Lees meer >

Fischer, Kasparov of toch Magnus? Een recensie van de Chess24 videoserie “The 50 Greatest Players of All Time”

Altijd leuk, lekker keuvelen over wie nou beste is en waarom dan wel niet. Chess24 vond dit een goed onderwerp om een videoserie van te maken. Hall of fame: The 50 Greatest Players of All Time, hebben ze het genoemd. Toen ik de titel zag moest ik gelijk denken aan die mooie serie van Johan Hut. Wat was dat een fijne serie zeg! Een mooie biografie, stel mooie foto`s en de partijen van desbetreffende schaker. Helemaal goed, niks meer aan doen. Het was ook leerzaam want ik had als schaakcultuurbarbaar nog nooit gehoord van, onder meer, Hoan Liong Tan, dan was zo`n artikel een leuke manier om kennis te maken met zo iemand.

Hoe kom je in zo’n lijst?

Je komt er niet zomaar in! Hieronder de criteria waaraan je moet voldoen om opgenomen te worden in de Hall of Fame:

  • Je moet een goede poging hebben gedaan naar de titel van wereldkampioen. De titel gewonnen hebben heeft de voorkeur.
  • Er wordt gekeken naar de hoogste klassering op rating, en dus sterkte, bij spelers zonder rating is een historische rating gebruikt. Hoe deze historische rating wordt berekend kun je vinden op Chessmetrics.com.
  • Zoals de Engelsen het zo mooi zeggen: longevety. Een lange tijd op top niveau wordt zeer gewaardeerd.
  • De prestaties in de olympiade en andere toernooien.

Appels en peren

Bedenkt u eens hoelang er al competitief wordt geschaakt. De eerste erkende wereldkampioen, Steinitz, won zijn titel in 1886. We leven nu, het zal u vast niet ontgaan zijn, in 2020. In die tijd zijn er heel veel, hele sterke schakers geweest. Die in veel gevallen elkaar nooit hebben gezien, laat staan tegen elkaar geschaakt hebben. Sterker nog: het verschil in tijd is zo groot dat het soms voelt alsof de makers van deze videoserie het over een totaal andere sport hebben. Een goed voorbeeld hiervan zijn de spelers La Bourdonnais en Sergey Karjakin. De Rus is opgegroeid in Oekraïne waar hij al snel werd gezien als supertalent. Op zijn twaalfde werd hij grootmeester en niet veel later drong hij door tot de absolute top. Karjakin heeft de switch gemaakt naar Rusland en is tijden de bord-1-speler geweest voor het Russisch olympiadeteam. Sergey heeft het gepresteerd om een kandidatentoernooi te winnen waar andere “hall of fame-ers” aan meededen. Door die prestatie mocht hij Magnus Carlsen uitdagen voor zijn titel van wereldkampioen. Karjakin kwam op 1-0, vier rondes voor het eind. Helaas voor Karjakin maakte Carlsen gelijk en verloor hij de daarop volgende blitz-tiebreak.

Lees meer >