Schaaksite

En Passant – Accres Apeldoorn 5½- 4½

Voor het eerst in ruim vier jaar begon En Passant niet als favoriet aan een wedstrijd in de KNSB-competitie. Tenminste, als we de afdeling scorebordjournalistiek moeten geloven. Afgezien van En Passants surplus aan grootmeesters en elopunten wist Erwin l’Ami tijdens het etentje na afloop van Utrecht – En Passant al te melden dat Apeldoorn tegen het sterke HSG indertijd nooit supersterk opkwam, kennelijk omdat men het zinloos achtte te investeren in een wedstrijd die toch verloren gaat. En inderdaad, de grootmeesters Joesoepov en Siebrecht waren niet van de partij. Maar hun vervangers weerden zich kranig!

Utrecht – En Passant 4-6

Utrecht uit! Dat is een mooie indeling als je eigen cluppie gevestigd is op 30 kilometer van de Domstad. Een lekker kort reisje zonder al te veel hindernissen en lekker uitgerust aan de wedstrijd beginnen. En die vlieger ging inderdaad op voor Jan, Erwin, Henk en Dick, die na een voorspoedige reis, zonder vertraging Den Hommel bereikten. De anderen hadden wat hindernissen te nemen!

Neem nu onze kapitein, Guido. Die woont sinds enige maanden in ’t Harde. Waar zegt u? ’t Harde! Wie af en toe de boemel van Amersfoort naar Zwolle neemt weet van het bestaan van dat gehucht, voor anderen volsta ik met de mededeling dat Guido hierdoor in ieder geval een halfuur extra reistijd aan zijn broek heeft. Maar het mooie is dat hij onderweg naar En Passant, en ook onderweg naar Utrecht, langs Nijkerk komt.

En Passant – Groninger combinatie 5,5-4,5

Daar had dat duivelse eersterondespook ons bijna weer te pakken. Het debuut in de derde klasse in 1999 (wat vliegt de tijd!) leverde nog een fraaie overwinning op, maar sinds En Passant ambitieus geworden is valt de seizoensouverture niet mee. Het goede nieuws is dan dat we uiteindelijk toch gewonnen hebben. Dat was ons bij het debuut in de tweede en in de eerste klasse niet gelukt. Dat het nog razend spannend werd had ik na vier uur spelen niet verwacht. Het levert u, geachte lezer, wel een paar leerzame eindspellessen op zo tegen het eind van dit verslag.

Nadat de vis verorberd was presenteerde Gert Reichardt zijn boek over het afgelopen seizoen. Een verzamelwerk van alles wat er afgelopen seizoen over En Passant op internet en in de krant te vinden was. Nou ja, alles… Johan Hut trof geen knipsels uit de Gooi- en Eemlander aan. Aandachtspuntje!

De score werd geopend met een remise aan het negende bord. Dat had voor mij diverse voordelen. Ik had mijn laptop meegenomen zodat ik, als ik vlot klaar zou zijn, ter plekke en met hulp van de spelers de partijen al kon invoeren zodat ik niet de hele zaterdagavond kwijt ben aan het ontcijferen van tijdnoodhandschriften. En dat het remise werd had als voordeel dat ik niet de geschiedenis in ga als de nieuwe Leo Kerkhoff. Ik zie dat verslag in Schakend Nederland nog zo voor me, over de twaalfjarige Jeroen Piket die bij zijn debuut in de hoofdklasse een Volmakker te grazen nam. Nu was mijn tegenstander geen twaalf, maar dertien jaar oud, maar het gaat hard. Nog geen twee jaar geleden verloor hij tegen En Passant nog van Arie van Diermen. Sindsdien heeft hij al diverse mooie scalpen veroverd. Ik was op mijn hoede…

En Passant – Kennemer Combinatie 2: 7½-2½ (1A)

In een lekker vol denksportcentrum En Passant in Bunschoten werd de laatste ronde in klasse 1A gezamenlijk afgewerkt. De strijd was op alle fronten al gestreden, het ging nog slechts om een plekje hoger of lager in de middenmoot, of wellicht wat persoonlijke eer zoals het antwoord op de vraag wie er topscorer zou gaan worden. Niet alle teams waren compleet. Zo werd de wedstrijd tussen ESGOO en Philidor Leeuwarden op acht borden afgewerkt. Na overleg vooraf gelukkig, zodat er in die wedstrijd niet iemand voor niets verscheen. Dat was elders in het gebouw anders. Om klokslag twee uur stopte wedstrijdleider Barth Plomp de klok aan het zevende bord…

ESGOO – En Passant 2½-7½

De wedstrijd van het jaar, aldus sommigen. Want ESGOO en En Passant wonnen het hele seizoen bijna alles en gingen na zeven ronden samen aan de leiding, ver buiten bereik van de concurrentie. Nwaa, zei een enkele rasoptimist, ESGOO staat alleen maar gedeeld eerste omdat ze nog niet tegen En Passant gespeeld hebben. De waarheid zal wel ergens in het midden liggen…

En Passant begon met een 1-0 voorsprong omdat Erwin l’Ami twee weken eerder een vooruitgespeelde partij tegen Paul Bierenbroodspot had gewonnen. Tja, dat is wat, dat vooruitspelen. Bij deelname aan het EK heeft de betreffende speler het recht om vooruit te spelen. De tegenpartij mag dat niet weigeren. Maar vervolgens moet je wel naar de pijpen dansen van de tegenpartij. En die zeiden dus doodleuk dat zaterdag 17 maart de enige optie was. Op die dag was er ook de Bundesliga. Dat is een probleem voor Jan Smeets en Erwin l‘ Ami. Ze kunnen niet gekloond worden. Kan het niet op een andere dag? “Nee!” Het kon alleen maar op die zaterdag. Dorie! En ik stelde me nog wel zo soepel op toen ESGOO 2 enkele jaren geleden zonder dwingende reden vroeg of er vooruit gespeeld kon worden! Het snode plan van ESGOO miste zijn uitwerking niet, want Jan gaf aan de Duitse competitie te prefereren. Erwin daarentegen was bereid naar Enschede te reizen.

En Passant – Unitas 8-2 (1A)

Het is maar goed dat ik in mijn verslag van de vorige wedstrijd, uit tegen Purmerend, een vergevingsgezinde toon aansloeg waar het ging om lawaai nabij de speelzaal. Want afgelopen zaterdagmiddag werd denksportcentrum En Passant niet alleen gebruikt voor de wedstrijd En Passant – Unitas, nee, in de benedenzaal was een schooldamtoernooi aan de gang. En vrolijke kinderen, dat is prachtig natuurlijk, maar als je tussen de vrolijke kinderen een fatsoenlijke partij probeert te schaken, dat valt niet mee! Hoewel… acht van de tien partijen waren binnen vier uur afgelopen. We hadden de vaart erin…

Peter Bosker – Tanguy Ringoir

1.d4 d5 2.Pf3 Pf6 3.c4 c6 4.cxd5 “Ik heb de SSS op het bord” verzuchtte Tanguy toen hij bij de bar een colaatje bestelde. Daarmee doelde hij niet op een volleybalclub uit Barneveld, maar op Super Saai Slavisch. Tja, de ruilvariant levert doorgaans niet de fraaiste partijen op. Des te opmerkelijk is het dan dat deze partij als eerste klaar was. En het werd geen remise! 4… cxd5 5.Pc3 Pc6 6.Lf4 Ph5 7.Ld2 e6 8.e3 f5 9.Lb5 Ld7 10.Pe5 Pf6 11.Pxd7 Dxd7 12.Tc1 Tc8 13.0–0 a6 14.Ld3 Kf7 Dat is ook een manier! Velen zouden 14…Ld6 en 15… 0-0 kiezen, maar ook met Kf7 is niets mis. 15.Pa4 Tc7 16.Dc2 Ld6 17.Pc5 Lxc5 18.Dxc5 Thc8 19.Da3 Pe4 20.Lxe4?! geeft zijn loperpaar op en ruilt daarbij ook nog eens zijn goede loper. Beter was 20.Le1 om daarna met f2-f3 dat paard weg te schoppen. Met zijn loperpaar kan wit dan onmogelijk slecht staan. 20…dxe4 21.Tc5? En dit is een blunder die met tactische middelen weerlegd wordt:

Ricoh Purmerend – En Passant 2-8 (1A)

Plaats van handeling was Eetcafé De Koemarkt aan, jawel, De Koemarkt in Purmerend. De koemarkt in Purmerend doet mij denken aan de verhalen van vroeger toen Manusom (oom Herman, in gewoon Nederlands) en Klaas de Kuper (eigenlijk Van de Goot, maar zo’n naam verhoudt zich niet zo met een geslaagde carrière) daar regelmatig heen gingen om koeien te verhandelen. Pet op, stofjas aan, wandelstok mee en een sigaar in het hoofd en dan maar handjeklappen. Rare handel eigenlijk, dat gehandjeklap. Dick en ik hadden het er op de heenweg nog over. Waarom niet gewoon een prijskaartje op de rug van zo’n koe? Dat is toch veel simpeler? Je moet er toch niet aan denken dat iemand je viswinkel binnenkomt en zegt: “Ik wil een pond paling, en daar wil ik tien euro voor betalen.” Visboer reageert alert en zegt: “Belachelijk! Die paling is veel meer waard. Ik vraag daar zesentwintig euro voor!”

Klant is het daar weer niet mee eens en biedt twaalf euro. Afijn, na een kwartier emmeren komen ze dan uit op achttien euro . Dan zou je maar vier klanten in een uur weg kunnen werken! Dat schiet niet op. Maar goed, veehandel is een eeuwenoude traditie, dus daar werken ze niet met prijskaartjes, maar met handjeklap. Klaas de Kuper was daar handiger in, want die mocht vaker een koe van pa verhandelen dan Manusom, familie of geen familie. Of had dat te maken met het feit dat Klaas, als hij daags erna met zijn tiet met geld kwam om af te rekenen, ook altijd een schuine mop wist te vertellen? Ik weet het niet. Ik zal dat pa nog eens vragen.