Schaaksite

Modernisering van de FIDE

Modernisering van de FIDE

Internetconsultatie van de FIDE

Vandaag staat op de website van de FIDE een belangrijke mededeling. Het is een oproep tot internetconsultatie.

Dit instrument gebruikt de Nederlandse overheid al enige jaren, vgl.

www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/internetconsultatie

En wat men ook mag zeggen van de FIDE, de bond gaat wel met zijn tijd mee. De KNSB en de regionale bonden zouden met meer dan grote belangstelling dit idee van de FIDE moeten volgen. Wellicht stimuleert het hen het middel ook te gebruiken.

Schaak Challenge met Hans Böhm

Schaakrubriek uit het weekblad Branbants Centrum

Het is een kwestie van optellen en aftrekken

Het is een kwestie van optellen en aftrekken

Hoe de digitale wereld het schaakrecht verandert

1. Het probleem

2. De subjectieve vlagval

3. De opvatting van Gijssen

4. -5 + 2 = -3

5. De digitalisering en de interpretaties van de FIDE-regels

6. De digitale klok als assistent-scheidsrechter

1. Het probleem

Nikita Tsjinarjev uit Rusland heeft het volgende meegemaakt in een partij waarbij een analoge klok werd gebruikt. De vlag van speler S valt, maar de tegenstander T bemerkt dat niet. Het spel gaat dus door. De partij gaat zelfs zolang door dat er na de vlagval vijf minuten zijn verstreken, dus -5 minuten. En dan komt het. De tegenstander (wiens vlag niet is gevallen) doet een ongeoorloofde (‘onreglementaire’) zet. De speler claimt. Op grond van artikel 7.4 sub b van de FIDE-regels moet de scheidsrechter dwingend rechtelijk de speler twee minuten extra bedenktijd toe te kennen.

Dan bemerkt de tegenstander natuurlijk dat de vlag van de speler al is gevallen. Hij claimt de winst van de partij. Echter, de scheidsrechter stelt de klok van de speler bij. Hij stelt de kloktijd in op twee minuten voor de speler, en beslist dat de partij zo verder wordt gespeeld. Dat nu vindt Nikita Tsjinarjev een onjuiste beslissing en vraagt Gijssen wat hij ervan vindt.

Negen ronden Zwitsers

wekelijkse schaakbeeldcolumn van SMB

Het verlaten van de speelruimte

Het verlaten van de speelruimte

Een onbruikbare regel in het kader van de bestrijding van vals spelen

In het kader van de fraudebestrijding is in de laatste volzin van artikel 12.2 van de FIDE-regels geregeld dat een speler die aan zet is de speelzaal niet mag verlaten, tenzij de scheidsrechter hem daartoe uitdrukkelijk toestemming heeft gegeven.

En dan gebeurt het. In Shanghai op 4 september 2010 heeft Shirov zijn 40ste zet gedaan. Dat is zijn laatste zet voor de tussentijdse tijdscontrole. Nadat de tegenstander Aronian die zet heeft genoteerd, staat hij op om even zijn handen te wassen. Boem! De aan zet zijnde speler verlaat de speelzaal zonder toestemming te vragen. Dit is in strijd met de FIDE-regels. Als dat maar goed afloopt.

Remise voor de dertigste zet

Remise voor de dertigste zet

En de rol van de scheidsrechter

Sinds het Kandidaten wereldkampioenschap 2011 in Kazan hebben de snelle remises tegenwoordig weer (even) de belangstelling.

Een opmerkelijk voorstel is dat van Silvio Danailov, president van de Europese Schaakunie: ‘Als er een opzettelijke driemaal dezelfde stelling komt in een stelling waarin het nog steeds mogelijk is om verder te spelen, moet de scheidsrechter de spelers straffen met een nul.’

Zo, en wie gaat die regel dan uitvoeren?

Hierna geef ik vier voorbeelden.

Het DNA van een schaakpartij

Het DNA van een schaakpartij

Het weigeren het notatieformulier af te staan aan de organisatie

Op een belangrijk toernooi weigert een schaker zijn annotatie te geven aan de scheidsrechter. Uiteindelijk zwicht de speler onder de dreiging van de organisatie hem uit te sluiten van verdere deelname aan het toernooi. Hij geeft zijn formulier alsnog af.

In dit artikel wordt uiteengezet dat een schaakpartij een persoonsgegeven is van een schaker, de partij is zijn schaak-DNA, het is zijn schaak-chip. Het gevolg is dat een organisatie niet zomaar iemands schaakpartij op internet mag plaatsen. Doet zij dat wel, is dat schending van de privacy van de schaker.