Daniel King: Analyse 3e t/m 6e ronde match Carlsen-Karjakin
Wedstrijd nr. 3
Wereldkampioenschap
Probleemloze remise voor Carlsen
De zesde partij van de WK-match is vrij snel remise geworden. Na 32 zetten was de stelling dermate gelijk dat verder doorspelen ook voor het publiek niet interessant zou zijn. Voor Carlsen was dat ok, hij had zwart en moest bovendien even bijkomen van de schrik van gisteren; voor Karjakin was het ook ok, toch weer een partij dichter bij de tiebreak waarin van alles kan gebeuren.
De openingszet werd vandaag gedaan door Ken Rogoff (foto: WorldChess), professor aan Harvard en GM in ruste (zie hier zijn verhaal). Karjakin koos weer voor zijn gebruikelijke 1.e4 en net als in zijn eerdere witpartijen kwam er een gesloten Spaans met d3 op het bord. Dit keer koos Carlsen voor een opzet in de stijl van het Marshallgambiet met het pionoffer d5. Dat kon in theorie voor een spannende partij zorgen: wit had een pion meer, zwart had activiteit, wat zou belangrijker zijn? Een foute zet zou ervoor kunnen zorgen dat de balans de ene of de andere kant zou opslaan. Die fout kwam echter niet: Carlsen was waarschijnlijk goed voorbereid (na afloop nog 1:16 op zijn klok), Karjakin vond alles achter het bord en na een afwikkeling had zwart zijn achterstand in materiaal goedgemaakt, maar was hij zijn voorsprong in activiteit kwijt. En er stonden ook nog ongelijke lopers op het bord, niet die van het soort die een mataanval geven, maar die van het soort die tot remise leiden. En dat werd het dus ook snel.
Toch waren er wel enkele interessante varianten mogelijk in de partij, daarvan kunt u in de analyse hieronder genieten.
Lees meer >Manoeuvreren op de vierkante centimeter in vijfde partij
De vijfde partij in de WK-tweekamp tussen Magnus Carlsen en Sergey Karjakin is momenteel in volle gang. De wereldkampioen bediende zich ditmaal van het Italiaans. Hij speelde een wat ongebruikelijk systeempje maar hij leek toch een licht voordeeltje te hebben bereikt. Karjakin zag op de 13de zet zijn kans schoon om via een schijnoffer in het centrum de nodige stukken van het bord te halen. De pionnenstructuur werd hierdoor rigoureus veranderd en zwart had het loperpaar veroverd. Op de 20ste zet zag de zwartspeler zich genoodzaakt om een van zijn lopers voor een wit paard te geven en toen de laatste paarden van het bord gingen, resteerde er een eindspel met zware stukken en ongelijke lopers. In dat eindspel heeft Magnus een mobiele meerderheid op de koningsvleugel, terwijl die van zwart lamgelegd is.
In tegenstelling tot onze andere verslaggever (Dimitri Reinderman) die er de vorige keer een nachtelijke analyse van maakte, laat ik de stelling zoals die nu is. Ze hebben nu 40 zetten gespeeld en ik zal u alvast deelgenoot maken van mijn bevindingen tot dusver.
Op dit moment lijkt het erop dat alleen Carlsen ergens op kan spelen, zwart moet wachten hoe wit denkt er doorheen te kunnen gaan. De zwarte stelling is echter stevig en als het openkomt, kan ook de witte koning in gevaar komen. De engines hebben moeite met het taxeren van deze stelling omdat het hier gaat over heel lange termijn plannen.
Ik ben benieuwd en zal u morgen in de ochtend bijpraten! Inmiddels is de partij beëindigd en is het weer remise geworden.
Lees meer >Carlsen laat weer winst liggen in het eindspel
Terwijl ik dit schrijf (om iets voor twee uur) zijn Carlsen en Karjakin nog bezig, maar het lijkt erop dat Carlsen voornamelijk uit frustratie nog doorspeelt. Weer kreeg hij een gunstig eindspel, een op een gegeven moment waarschijnlijk gewonnen eindspel. Loperpaar, vrijpion, actievere koning, het type eindspel dat hij normaalgesproken blind uitschuift. Maar wat bracht hem ertoe om de stelling dicht te schuiven met 45….f4? In plaats daarvan had hij een pion kunnen slaan,
Magnus strandt in het zicht van de haven
De derde partij in de WK-tweekamp tussen Magnus Carlsen en Sergey Karjakin is opnieuw in remise geëindigd. Het werd een heroïsch gevecht waarin de wereldkampioen zijn tegenstander in een complex eindspel zwaar onder druk kreeg. Zodanig zelfs dat Karjakin, die in het circuit als een van de meest taaie verdedigers te boek staat, begon te kraken. Op een gegeven moment had Magnus de winst voor het grijpen, maar ook hij liet een kostbaar steekje vallen. Toen was de Rus weer op zijn best. Er was een smal pad naar de remise en ondanks een vol stuk achter, slaagde hij erin de remise te bereiken.
Op het 1. e4 van Carlsen bracht Karjakin een variant van het Spaans op het bord waarin hij de tegenstander uitnodigde ‘De Berlijnse Muur’ te gaan spelen. Maar Carlsen koos wijselijk voor een andere mogelijkheid die schijnbaar weinig tot niets opleverde. Zo liet Caruana later weten dat hij het knap vond dat “Carlen’s innocuous opening choice” hem toch voordeel had opgeleverd. Er kwam snel een eindspel op het bord met voor beide spelers een toren, voor Carlsen een paard en de tegenstander een loper. Deze materiaalverhouding had de regerend wereldkampioen ook al in de eerste partij op het bord gebracht. Denkt hij misschien dat hij met deze twee stukken de tegenstander op het verkeerde been te zetten? En heeft hij in zijn voorbereiding gezocht naar openingsvarianten waar hij de strijd van het paard tegen de loper aan kan gaan?
Waar hij in de eerste partij nog niet zoveel bereikte, kwam hij ditmaal een heel eind. Vanuit een ogenschijnlijk potremise-eindspel begon hij met het paard flink rond te springen. Karjakin liet zich verleiden tot een compromitterende pionzet (20… f5) en later beging hij wat kleine onnauwkeurigheden die hem langzaam maar zeker in het nauw brachten. Naarmate de partij vorderde begonnen zich steeds meer donkere wolken af tekenen boven zijn hoofd. En inderdaad: een ongeluk zit in een klein hoekje…
Op de 64ste zet (een magisch getal voor schakers!) ging hij daadwerkelijk de fout in:
64…Le7?
Lees meer >Magnus haalt de muziek snel uit de stelling
Vandaag weer geen “Fire on the Board”. Daarvoor moest je twee straten verder zijn waar een brand woedde in een appartementen complex aan de St. John street. De spelers hebben het niet geweten.
Het belangrijkste wat er vandaag gebeurde was, wat er niet op het bord kwam. Karjakin speelde Spaans en gaf Carlsen de gelegenheid om de Berlijnse verdediging te spelen. De muur waar Kasparov in 2000 niet doorheen kon komen waardoor Kramnik wereldkampioen werd. De muur, die de reden is waarom topspelers vaak geen Spaans meer spelen maar Italiaans of zelfs zijn overgestapt van 1.e4 naar 1.c4 of 1.d4! De vraag is dus ‘Heeft het analyseteam van Karjakin de muur weten te slechten?’ en ‘Speelde Magnus niet de Berlijnse verdediging omdat hij bang was voor de voorbereiding van Karjakin of omdat hij met zowel wit en zwart op winst wil spelen?’ Zie de persconferentie voor hun ontwijkende antwoorden. 🙂
Trompovsky bezorgt Carlsen geen winst in eerste partij
De eerste partij in de WK-match is remise geworden. Carlsen koos met wit verrassend voor de Trompovsky, een opening die op hoog niveau niet veel gespeeld werd. Hij kreeg een iets betere stelling, maar genoeg Karjakin verdedigde zich goed en bereikte zonder al te grote problemen de veilige remisehaven.
Het gespreksonderwerp van deze week (in Amerika en erbuiten) is niet over de WK-match, maar Donald Trump. En als Trump tegen alle verwachtingen in wint in Amerika, waarom zou je dan ook niet in New York met de Trompovsky kunnen toeslaan? Zo zou Carlsen gedacht kunnen hebben (maar dat deed hij overigens niet). Het bleek in ieder geval wel een goede keuze: nadat Karjakin een paar keer een scherpere voortzetting vermeed, kwam een eindspel op het bord waarin wit een licht plusje had. Typisch een eindspel waarin je normaal verwacht dat het snel remise wordt, maar als Carlsen het speelt, verwacht je dat zijn tegenstander op een gegeven moment een onverklaarbare fout maakt die ze tegen andere spelers nooit maken. Zou het nu ook zo gaan?
Lees meer >Magnus en Donald Duck!
Met de WK-tweekamp tussen Magnus Carlsen en Sergey Karjakin voor de boeg zijn de mediaberichten niet van de lucht. Alle grote internationale sites besteden uitgebreid aandacht aan deze match. Het ziet er naar uit dat er nog nooit in de geschiedenis zoveel aandacht naar een schaaktweekamp om de wereldtitel zal gaan. Dat heeft natuurlijk ook te maken met het feit dat we in een tijd leven dat berichten heel snel via de sociale media worden doorgegeven.
Lees meer >
