29 september 2014 11:13 Ivo Wantola
Met de nodige insidersinformatie schatte ik onze kansen niet heel hoog in voorafgaand aan de wedstrijd. Met het missen van een aantal sterke spelers moesten we dit keer een flink negatief ratingverschil incasseren tegen het toch al vorig seizoen sterk spelende Lsg, waar niets aan gewijzigd was. Het aanzien tegen de goede teamspirit en de voorzichtigheid mijn clubgenoten aldaar niet al te veel pijn te doen, speelden ook een rol, ware het achteraf gezegd dat dit weinig mocht schaden. Begeleid door triomferende muziek werden we naar de zege gevoerd! Hierbij moest ik zeker denken aan Epicuris, ‘de mens die van de vrucht geniet heeft meer te genieten dan hij die dat niet doet’, dus of het nu naar ieders smaak was en of hinderde viel te betwijfelen. Het mooie weer en de relaxte sfeer bij het halen van een kop koffie, al dit leken goede voortekenen voor een typisch Limburgse levensgenieter.
Voor even sloeg de verwarring toe toen ik aan het verkeerde bord ging zitten, maar dacht daarna meteen aan een geniale manoeuvre van de teamleider om mezelf te beschermen tegen mezelf, omdat ik de laatste weken diverse pogingen om insiders informatie te verstrekken moest ontwijken in Leiden. Achteraf bleek dat ik gewoon de laatste update had gemist. Nu kon ik mijn borst wel nat maken op bord drie tegen Edwin van Haastert, ware het ook dat volgens Heidegger ‘met de groei van het onheil ook het reddende groeit’. Ik werd op scherp gezet. De wedstrijd kon beginnen.
Lees meer >