Het schaaktafeltje van Napoleon

Kon Napoleon schaken? Natuurlijk kon Napoleon schaken! Napoleon kon alles. Boekenkasten zijn volgeschreven over de grote, kleine man. Hij kon zijn jasje niet uit doen of het is wel ergens beschreven. Ook over zijn schaakkunsten is het een en ander op papier gezet. De onvolprezen schaakhistoricus Edward Winter heeft er op zijn webstek een artikel aan gewijd. Uitgeprint zijn het negen pagina’s die vooral gaan over Napoleons bekende drie partijen tegen Bertrand, Mme de Remusat en de Automaat.

Austerlitz

Tijdens een uitstapje naar het slagveld van Austerlitz, onder Brno, vond ik nog iets anders. In een aan de veldslag gewijd museum, even buiten het dorp Prace, stond een tafeltje. Volgens het bijschrijft zou Napoleon op deze tafel geschaakt hebben tegen zijn generaals Berthier, Davoud en Lannes. Voorafgaand aan de door hem gewonnen slag. Ook de keizer van Oostenrijk, Josef II, zou erop hebben geschaakt. Als schaker en historicus begon mijn hart sneller te kloppen. Viel hier meer te halen?!

Zoektocht

Het museumpersoneel wist niet veel over de bron van deze bewering. Als ik een e-mail zou sturen… Een goede week later kreeg ik antwoord. De vorige conservator had in de jaren ’90 iets gelezen in een artikel van ene A. B. Kral. Dat was helaas alles. Whatsapp bracht uitkomst. Uit een groep met veel Tsjechische studenten kwam al snel dat Kral een in 2005 overleden kunsthistoricus was. Iemand anders kwam met een link naar een database met zijn artikelen; drie van de 37 gingen over Napoleon. Helaas werd met geen woord in een van de artikelen gerept over een schaaktafeltje. Doodlopend spoor. Uit de andere groep, een schaakgroep met ook enkele Tsjechische leden, kwam het verlossende antwoord.  De zoekterm ‘ sachovy stolek Napoleon’ leidde naar een Tsjechisch blog. Ene František Kopecký had in een boekje over de Slag bij Austerlitz over het schaaktafeltje geschreven. Zou Kopecký nog meer over het tafeltje hebben geschreven in dit boek? De bieb in Praag kon het uit Pilsen laten komen. Eenmaal in mijn bezit bleek dit het einde van de zoektocht. Kopecký had een zeer uitgebreide literatuurlijst in zijn boek opgenomen, maar faalde jammerlijk in het plaatsen van ook maar één verwijzing naar een boek uit de lijst. Waar hij de informatie over het schaaktafeltje had opgediept bleef dan ook duister.

Lees meer >

Logboek van een clubschaker in coronatijd

September 2019, mijn geboortemaand. Dit jaar begint het seizoen 2019-2020. Het jaar van het Varken volgens de Chinese Kalender. Dit seizoen is voor mij. Ik ben namelijk in het jaar van het Varken geboren. Wegens persoonlijke omstandigheden heb ik dit seizoen nu meer tijd om me met wedstrijdschaak bezig te houden. Yes, here I are come.

Ik doe weer mee met de interne competitie op de club, ergens in Rotterdam.

Lees meer >

Een historische sensatie

 Jaren geleden maakte ik deel uit van een ambtelijke projectgroep die de opdracht had gekregen de ontwikkeling van een Nationaal Historisch Museum voor te bereiden. Zoals bekend hebben we dat karretje met vaste hand in de poep gereden.

Gelukkig zijn alle betrokkenen toch nog goed terecht gekomen. Over de verantwoordelijke minister van toen las ik onlangs dat hij de vaste columnist van de Telegraaf is geworden. Ik ben benieuwd of hij nog terug gaat komen op ons mislukte avontuur nu er in de Tweede Kamer weer stemmen opgegaan zijn om het nog eens te proberen met zo’n Nationaal Historisch Museum.

Lees meer >

Grimsey, een piepklein eiland met een bijzondere schaakgeschiedenis

 Papagaaiduikers

Tien jaar geleden bezochten we het kleine Kanaaleiland Herm (2,5 km bij 0,8 km) dat ligt voor de Franse kust en behoort bij Guernsey. Rond de 100 inwoners. Prachtige natuur, geen gemotoriseerd verkeer en ook geen fietsers. Met witte zandstranden zoals Shell Beach en veel vogels, ideaal voor wandelaars. Een bijzondere vogel die er te zien is, is de papagaaiduiker hier puffin genoemd. Je kunt dan mee met een excursie van Puffin Patrol naar Puffin Bay.

Reisverslag Huub Blom in De Schaakkoerier

 In het februarinummer van De Schaakkoerier, een uitgave van de Motiefgroep Schaken, publiceerde Huub Blom zijn interessante reisverslag naar IJsland met een dagtochtje per boot naar het eilandje Grimsey. Een van de redenen waarom hij naar dit eiland wilde was dat er tienduizenden vogels zijn die wachten op de fotografen. Hij wilde graag de papagaaiduikers fotograferen maar dat bleek nog niet zo makkelijk. Uiteindelijk lukte het hem toch deze fotogenieke vogels op de gevoelige plaat vast te leggen.

Maar er was nog een andere reden waarom hij naar Grimsey afreisde. Grimsey heeft een bijzondere schaakgeschiedenis. Hij schrijft hierover:

In 1879 zeilde de journalist, kenner van het oud-IJslands en enthousiaste schaker Willard Fiske vanuit Amerika naar IJsland en raakte onder de indruk van het land en van het schaakspel dat er gespeeld werd. In 1880 trouwde hij met een steenrijke vrouw die toen over 2,2 miljoen dollar beschikte. Lang hield het huwelijk niet stand want de vrouw overleed een jaar later aan tuberculose. Als schaakliefhebber schonk hij op Grimsey aan elk van de elf families een marmeren schaakbord. Ook schonk hij geld aan het eiland om een school en een bibliotheek te laten bouwen. Na zijn overlijden werd de bevolking verrast met een gift van 12.000 dollar. Zijn geboortedag, 11 november, wordt elk jaar op Grimsey herdacht. Er wordt koffie met cake geserveerd. In het dorpshuis (tevens bibliotheek) staat een marmeren schaakspel en ook andere giften en foto’s van Fiske.

De verhalen over schaken op Grimsey zijn mooi. De lange zomerdagen en de nog langere winterdagen werden schakend doorgebracht. Een schaker kon wekenlang op bed blijven liggen om nieuwe strategieën te bedenken. Schaken nam een belangrijks plaats in het leven van de vissers. Een nederlaag kon men maar moeilijk verkroppen. Men sprong liever van de kliffen dan dat men een koning moest omleggen.

Tot zover het artikel van Huub Blom.

Lees meer >

Caïssa-Eenhoorn aan zet op ouderenevenement ‘Train het brein’

 De belangstelling is overweldigend. Het Hoornse ouderenevenement ‘Train het brein’ trekt zo’n zeshonderd bezoekers, waar in voorgaande jaren 260 het hoogste aantal was. In Sportcentrum Hoorn staat ook Caïssa-Eenhoorn met een kraam. Op deze donderdag (21 november) ervaren de bestuursleden Co Buysman, Ger Roos en Arend Stapel de drukte eveneens. Vooral veel vrouwen staan stil bij de schaakboeken, het glazen schaakspel en de A4tjes met schaakinformatie.

Veel vrouwen bij de schaakkraam van Caïssa-Eenhoorn. Secretaris Ger Roos geeft informatie over de donderdagmiddagcursus in januari en februari.

Lees meer >

Schaken in het openbaar in Utrecht

Drie opvallende initiatieven zijn genomen in de stad Utrecht, voor schaakliefhebbers die (nog) geen lid zijn van een schaakclub. Dat Utrechtse schaakclubs goed kunnen samenwerken bleek al bij de ‘buitenronde’ van het Tata Steel Tournament, een paar jaar geleden.

Schaken in het park, op initiatief van Jesus Medina Molina, van wie ook deze foto is.

Ze maakten van het dagje Utrecht voor de grootmeesters een grote dag van schaakpromotie. De activiteiten waar het nu om gaat komen niet allemaal van de gezamenlijke clubs, maar zullen zeker door alle clubs worden omarmd. KNSB-voorzitter Marleen van Amerongen kwam de drie initiatieven tegen en deelde ze vandaag alle drie op Twitter. Hieronder presenteren we ze zonder verdere toelichting.

 

Schaken in het park

Voorvechter voor de schaaksport, de in Leidsche Rijn woonachtige Jesús Medina Molina zet zich al jaren in voor de promotie van het schaken. Zijn motivatie hiervoor is “… het fit houden van het brein, het zorgen voor verbinding en ontmoetingen via het instrument schaken.” Jesús is gedreven en door zijn inzet en met steun van het Utrechtse Initiatievenfonds zijn in het Máximapark inmiddels vier schaaktafels geplaatst waarvan gretig gebruik wordt gemaakt. Nu is er dus een parkschaakvereniging opgericht waarbij zich inmiddels, op het moment van schrijven van dit artikel, elf mensen hebben aangesloten. Het is geen voorwaarde het schaakspel al machtig te zijn, er zal ook schaak instructie worden gegeven. De leden van de parkschaakvereniging willen op gezette tijden in het park gaan schaken en toeschouwers zijn daarbij van harte welkom. Zoals Jesús in zijn motivatie al aangeeft streeft hij verbinding en ontmoetingen na, hiervoor gebruik makend van het instrument schaken.

Lees meer >

Maandag – dag 2: NJSK losgebarsten

 De eerste dag van de week is er een die je het liefst rustig wilt beginnen. Niets van dat al echter op dit NJSK…!

Gisteren kwam het toernooi langzaam op gang. Voor de deelnemers, hun begeleiders, chauffeurs, coaches, de supporters thuis… Het begon met de reis naar – voor sommigen het verre – Assen, de logiesplek, de registratie, het weerzien met schaakvrienden en -kennissen, de officiële opening,

Lees meer >

‘Schakers van Formaat’ in een nieuw jasje

Op zaterdag 8 juni is het Stadsplein in Amstelveen wederom het decor voor de vijfde editie van ‘Schakers van Formaat’. Ook tijdens het eerste lustrum gaan Jan Timman en Hans Böhm aan de slag met de grote schaakstukken op de borden van 4 x4 meter. Zij zullen echter voor het eerst sinds 2015 geen simultaan spelen maar individueel deelnemen aan een toernooi met 24 deelnemers.  De overige 22 deelnemers bestaan uit teams van drie schakers die tijdens de partijen mogen overleggen,

Lees meer >

“Schaken is een pure vorm van kunst” 

 250 locaties uit 23 landen namen deel aan het 4e Global Chess Festival op initiatief van Judit Polgar.
Het evenement werd online gevolgd door bijna 100.000 mensen. De speciale locatie van de Hongaarse National Gallery was onlangs het vierde Global Chess Festival. op 13 oktober, waar deelnemers aan het evenement konden spelen tussen meesterwerken uit de kunst van honderden jaren. Olympisch schaakkampioen Judit Polgar bracht 250 locaties samen in 23 landen van over de hele wereld,

Lees meer >

Introductie in het Hypermodernisme: Réti revisited

Introductie in het Hypermodernisme: Réti revisited

 Wat is de aantrekkingskracht van Richárd Réti’s (1889 – 1929) ‘hypermoderne’ benadering van de opening? De inmiddels alweer lang overleden meester van de moderne school hield van fianchetto’s, van spel over de flanken, en beslist niet van het strikt navolgen van de traditionele Gouden Regels. Pionnen in het centrum kunnen een kwetsbaarheid zijn, meer nog dan een vaste waarde. Daarnaast waren er zelfs toen al genoeg partijen verspeeld met steeds maar weer diezelfde beginzetten. Ik kan me zo voorstellen dat Réti zuchtend langs de schaaktafels liep als hij overal 1. d4 – d5 en 1. e4 – e5 op de borden zag staan. Nee, de meester van het hypermodernisme beroemde zich op de flexibiliteit van zijn openingsaanpak. Met 1. Pf3! zou hij maximaal kunnen anticiperen op het spel van zijn tegenspeler, of deze nou een agressieve of positionele speelstijl zou willen hanteren.

 

Maar elk “nadeel heb z’n voordeel”, en zo zit het ook met het schaakhypermodernisme. De flexibiliteit gaat ten koste van het scherpe gevecht om een openingsvoordeel. Want wie de teugels laat vieren kan niet garanderen dat hij in het zadel blijft zitten. Daarmee bedoel ik natuurlijk niet te zeggen dat de tegenspeler steeds beroep kan maken op dat voordeeltje, slechts dat de flexibiliteit, waar ook hij van profiteert, hem de mogelijkheid verschaft om voor dat voordeel te strijden. Maar dat spreken over voordeeltjes is iets dat voornamelijk relevant is voor computers en misschien voor heel sterke meesters. Voor ons liefhebbers, maar toch ook voor de meeste meesters, speelt het menselijke aspect een veel belangrijkere rol: heeft de tegenspeler moeilijkheden om een plan te vinden? Wordt haar stelling steeds bedreigd? Kan zij ‘vrijuit’ spelen en het initiatief nemen, of loopt zij achter de feiten aan?

Lees meer >