De elfde partij van de WK-match is in een relatief snelle remise geeindigd (34 zetten). Toch viel er wel het een en ander te beleven vandaag. Karjakin kwam met wit misschien met een heel licht voordeel uit de Spaanse opening, maar hij wist er niet veel van te maken. Carlsen nam het iniatief over en met een interessant pionoffer (18…c3 19.bxc3 d5!?) wist hij Karjakin een lastige keuze te geven.
Sergey Karjakin heeft vannacht een grote kans laten liggen op een ‘vorentscheidung’. Nadat hij de hele partij al wat voordeel had gehad, kon hij op zet 39 toeslaan. Het was echter een lastige variant en er was ook een andere variant die er aantrekkelijk uitzag, en uiteindelijk koos de uitdager daarvoor. Ook dat gaf winstkansen, maar Carlsen wist het eindspel met drie tegen twee op een vleugel goed te verdedigen en zo een benauwde remise te verkrijgen.
Lees meer >
In de zevende partij van de WK-match probeerde Sergey Karjakin iets nieuws. In zijn eerste drie witpartijen had hij nog met 1.e4 geopend, ditmaal koos hij voor 1.d4. Het Spaans van Carlsen is lastig te kraken, hoe zit het met het Slavisch? Dat zullen we niet weten, want hoewel de partij begon met 1.d4 d5 2.c4 c6 onstond uiteindelijk via zetverwisseling een Aangenomen Damegambiet. En wat gebeurde er? In plaats van een gecompliceerd middenspel koos Karjakin voor een eindspel, een opmerkelijke strategie. Carlsen bleek echter (weer) beter voorbereid: na 10…Pc6 ging de uitdager nadenken en zijn reactie was niet zo geweldig. Zwart kon al op voordeel gaan spelen, maar Carlsen ging niet goed met die luxe om: sterker nog, hij blunderde. Nu heb je blunders waarbij je meteen kunt opgeven, en blunders waarbij je denkt, “Zucht, dom, nou ja, even kijken hoe ik de schade kan beperken” en die schade nog meevalt. Dit was er zo eentje. Carlsen koos ervoor om een pion te verliezen in plaats van een stelling met gelijk materiaal waarbij wit meer activiteit zou hebben. Dat bleek een goede beslissing: het eindspel met torens en ongelijke lopers koos hij voor een opstelling die wit geen kansen gaf. En dus kwam met een handgebaar een remiseaanbod van de Rus:
Lees meer >
De zesde partij van de WK-match is vrij snel remise geworden. Na 32 zetten was de stelling dermate gelijk dat verder doorspelen ook voor het publiek niet interessant zou zijn. Voor Carlsen was dat ok, hij had zwart en moest bovendien even bijkomen van de schrik van gisteren; voor Karjakin was het ook ok, toch weer een partij dichter bij de tiebreak waarin van alles kan gebeuren.
De openingszet werd vandaag gedaan door Ken Rogoff (foto: WorldChess), professor aan Harvard en GM in ruste (zie hier zijn verhaal). Karjakin koos weer voor zijn gebruikelijke 1.e4 en net als in zijn eerdere witpartijen kwam er een gesloten Spaans met d3 op het bord. Dit keer koos Carlsen voor een opzet in de stijl van het Marshallgambiet met het pionoffer d5. Dat kon in theorie voor een spannende partij zorgen: wit had een pion meer, zwart had activiteit, wat zou belangrijker zijn? Een foute zet zou ervoor kunnen zorgen dat de balans de ene of de andere kant zou opslaan. Die fout kwam echter niet: Carlsen was waarschijnlijk goed voorbereid (na afloop nog 1:16 op zijn klok), Karjakin vond alles achter het bord en na een afwikkeling had zwart zijn achterstand in materiaal goedgemaakt, maar was hij zijn voorsprong in activiteit kwijt. En er stonden ook nog ongelijke lopers op het bord, niet die van het soort die een mataanval geven, maar die van het soort die tot remise leiden. En dat werd het dus ook snel.
Toch waren er wel enkele interessante varianten mogelijk in de partij, daarvan kunt u in de analyse hieronder genieten.
Lees meer >
Terwijl ik dit schrijf (om iets voor twee uur) zijn Carlsen en Karjakin nog bezig, maar het lijkt erop dat Carlsen voornamelijk uit frustratie nog doorspeelt. Weer kreeg hij een gunstig eindspel, een op een gegeven moment waarschijnlijk gewonnen eindspel. Loperpaar, vrijpion, actievere koning, het type eindspel dat hij normaalgesproken blind uitschuift. Maar wat bracht hem ertoe om de stelling dicht te schuiven met 45….f4? In plaats daarvan had hij een pion kunnen slaan,
De eerste partij in de WK-match is remise geworden. Carlsen koos met wit verrassend voor de Trompovsky, een opening die op hoog niveau niet veel gespeeld werd. Hij kreeg een iets betere stelling, maar genoeg Karjakin verdedigde zich goed en bereikte zonder al te grote problemen de veilige remisehaven.
Het gespreksonderwerp van deze week (in Amerika en erbuiten) is niet over de WK-match, maar Donald Trump. En als Trump tegen alle verwachtingen in wint in Amerika, waarom zou je dan ook niet in New York met de Trompovsky kunnen toeslaan? Zo zou Carlsen gedacht kunnen hebben (maar dat deed hij overigens niet). Het bleek in ieder geval wel een goede keuze: nadat Karjakin een paar keer een scherpere voortzetting vermeed, kwam een eindspel op het bord waarin wit een licht plusje had. Typisch een eindspel waarin je normaal verwacht dat het snel remise wordt, maar als Carlsen het speelt, verwacht je dat zijn tegenstander op een gegeven moment een onverklaarbare fout maakt die ze tegen andere spelers nooit maken. Zou het nu ook zo gaan?
Lees meer >“Mr. Chess” Hans Böhm blijkt niet alleen in schaken goed: afgelopen zondag won hij het open NK backgammon in cafe Bar le Duc in Den Bosch!
Hans in actie (foto Chris Korsten)
Een eindstand lijkt helaas niet online te vinden, maar via de website van Hans is een verslag met foto’s te vinden.
Zaterdag 5 november speelden wij met HMC in de voormalige fabriek van winkelketen De Gruyter, een Bossche winkelketen die meer dan 550 winkels in Nederland had. We speelden hier tegen Pathena Rotterdam, voorheen o.a. Volmac en SO Rotterdam. Pathena is wellicht bekend bij de lezer vanwege hun calimerocomplex in de eigen verslagen (zie hier… , hier… of hier… ).
HMC speelde deze wedstrijd zonder een aantal sleutelspelers (Robin Swinkels, Martijn Dambacher en Jasper Broekmeulen); zonder hen moesten wij proberen om te winnen van Pathena om weg te blijven uit de onderste regionen en de aansluiting met de rivalen voor de ECC niet te verliezen. Zij werden vervangen door Daniel Fridman, Joris Broekmeulen en mijzelf.
Lees meer >Zondag 30 oktober werd het tweede CNE NK rapid gespeeld. Het werd een Tilburgs succes: bij de mannen won Loek van Wely, terwijl Anne Haast de sterkste bij de vrouwen was. In het gelijktijdig gehouden Brainwave rapidtoernooi maakte Hing Ting Lai zijn favorietenrol waar door met 6.5 uit 7 te winnen, een punt voor Klein, Kuipers, Vrolijk en Peelen.
Zoals organisator Robert Ris bij de prijsuitreiking uitlegde is het toernooi (en de bijbehorende Schaakweek Amstelveen, met veel activiteiten voor kinderen) ontstaan uit een soort van verveling. Hij nam een paar jaar geleden de organisatie van het Brainwave Rapidtoernooi over van zijn vader, maar vond dat niet genoeg uitdaging. Hij probeerde daaraan een NK toe te voegen en o.a. dankzij financiële hulp van Peter van Nijen van CNE ICT Professionals is dat gelukt. Als deelnemer aan beide edities kan ik ervan getuigen dat het een goed georganiseerd en mooi evenement is. Ook fijn dat het op (ruime) fietsafstand is. Vorig jaar wist ik derde te worden, dit jaar werd het een herhaling van mijn resultaat van het gewone NK: twee nederlagen, vier remises en een overwinning tegen Van Foreest. Ik liet wel heel wat kansen op meer missen, maar voordat ik mijn eigen toernooi beschrijf, eerst aandacht voor de kampioenen.
Foto: Peter van Nijen
Sipke Ernst heeft in Hamburg de GM-tienkamp van de Hamburger Schachklub gewonnen. Met 7 uit 9 had hij maar liefst twee punten voorsprong op de nummers twee en drie, Kollars en Brackar. Merijn van Delft scoorde als laagste ratinghouder een nette 4 uit 9.
