Je hoort geen nieuws als ik je vertel dat bij schaken patroonherkenning een belangrijke rol speelt. In dit eindspelletje zit ook een motief verborgen dat de moeite waard is om te onthouden. Wat is de beste zet voor zwart? Kijk ook eventjes naar de twee extra bonuspuzzels! Zie het hele artikel…
Lees meer >
(N.B. Dit verslag is inmiddels geüpdatet met analyses van andere partijen)
Zelden is de laatste ronde van het Kandidatentoernooi zo spannend en enerverend geweest als de 14de ronde die gisteren in Toronto werd gespeeld. Laten we eerst maar even de stand geven na de voorlaatste ronde om te proeven wat er allemaal op het spel stond:
1. Gukesh Dommaraju 8,5
2. Hikaru Nakamura 8
3. Ian Nepomniachtchi 8
4. Fabiano Caruana 8
5. Praggnanandhaa Rameshbabu 6
6. Vidit Santosh Gujrathi 5,5
7. Alireza Firouzja 4,5
8. Nijat Abasov 3,5
Net alsof het er in de loting om gedaan was om als paring voor de laatste ronde de volgende partijen op het programma te zetten:
Nakamura – Gukesh
Foto: Michal Walusza – © Fide
Caruana – Nepomniachtchi
Foto: Michal Walusza – © Fide
De twee Amerikanen mochten dus met wit proberen om hun beide tegenstanders onderuit te halen. Dat zou wat zijn, want dan zouden ze ook tegen elkaar een barrage mogen spelen met als inzet om de komende uitdager van de wereldkampioen, de Chinees Ding Liren, te worden.
Lees meer >
Met nog een ronde te gaan blijft het ongemeen spannend in het kandidatentoernooi. In de dertiende ronde versloeg Gukesh D met wit Firouzja en hij staat daardoor ongedeeld bovenaan. Medekoplopers Nepomniachtchi en Nakamura speelden tegen elkaar remise en staan dus een half punt achter. Zij delen de tweede plaats met Caruana, die met zwart Praggnanandhaa (ik heb dit getypt zonder spieken) versloeg. En om het nog spannender te maken: deze vier spelen in de laatste ronde tegen elkaar!
In de negende ronde van het kandidatentoernooi speelden de beide koplopers remise. De remise tussen Gukesh en Pragg was een redelijk normale, maar medekoploper Nepo mocht zijn handen dichtknijpen met een halfje. Was dat allemaal te danken aan het concentratieverlies bij Firouzja vanwege het schoeisel waarover Dimitri Reinderman eerder vandaag schreef? Vergeef me overigens alstublieft al die afkortingen, maar de wereldtoppers hebben ingewikkelde namen tegenwoordig. Waar zijn Carlsen en Giri?
Na ronde 8 van het Kandidatentoernooi worden de beide kopposities in Toronto gedeeld. Beide toernooien kenden een winst voor Wit, twee remises en een winst voor Zwart. Tevens viel aan deze ronde op dat het voornamelijk een clash van landgenoten was: in maar liefst vijf partijen stonden dezelfde vlaggetjes aan het bord, en de vier beslissingen vielen allemaal in deze partijen.
Kandidatentoernooi
Gukesh herstelde zich van zijn verliespartij voor de rustdag en revancheerde zich tegen Vidit.
Lees meer >Wie denkt dat het schaken onderhand uitgespeeld is en cynisch veronderstelt dat iedere partij op het hoogste niveau bloedeloos in remise verzandt, hoeft alleen maar naar ronde 6 te van het kandidatentoernooi te kijken om van dit waanidee te herstellen. Met zes besliste partijen was deze ronde in ieder geval een feest voor de neutrale toeschouwer.
Kandidatentoernooi
Laten we meteen met het minst spectaculaire van de ronde beginnen,
Lees meer >Het was weer een boeiende ronde met diverse mooie gevechten en zoals we het graag zien: twee beslissingen. De meeste spelers hadden er na hun rustdag kennelijk veel zin in. Twee partijen gingen erg lang door. Wellicht was het vermoeidheid of tijdgebrek? In ieder geval werden de definitief beslissende fouten aan het einde gemaakt.
De partij die meest opviel was die tussen Gukesh en Abasov. Laten we daarmee maar direct beginnen. Aan het begin van het toernooi verwacht je dat Abasov gaat dienen als de bekende kop van jut. Heel veel bijzonders heeft hij tot nu toe niet gepresteerd in dit toernooi. Enkele tamelijk bloedeloze remises en een nederlaag.
Deze partij kenmerkte zich door nogal wat wederzijdse onnauwkeurigheden en regelrechte fouten. Het is allemaal een beetje te veel om in een verslag compleet door te nemen. Dus behandelen we enkele belangrijke momenten. Zie de volgende stelling na de 29e zet van zwart.
Wit speelde hier 30. Te5?! Veel sterker was 30. Dd3 met het idee om de zwakke zwarte d-pion te verschalken. Zwart kan op zijn beurt niet de pion op c5 nemen omdat na 30. … Dxc5 31. Te5 het paard hangt.
Wit bleef veel beter staan (+2). Na de 35e zet van zwart ontstond de volgende stelling.
Lees meer >
Na zo’n enerverende dag volgt er meestal een wat meer bezadigde ronde. Vier van de acht spelers gingen mee in deze gedachte. Maar er waren ook een paar spelers die er andere ideeën over hadden.
Pragg had nog wat goed te maken. Hij verraste zijn tegenstander met een opening die hij, voor zover ik heb kunnen nagaan, nooit eerder speelde. De uitgestelde Schliemann in het Spaans is een tikkeltje dubieus. Objectief bezien niet de beste keuze, maar psychologisch bleek het een rake zet. Zwart behaalde zonder al te veel moeite een evenwichtige stelling.
Wat volgde was een razend gecompliceerde partij waarin beide heren niet altijd de beste voortzetting kozen. Maar dat is natuurlijk makkelijk gezegd met de hulp van de computer. Ik excuseer me bij voorbaat bij enkele trouwe fans voor de gebrekkige analyse. Kijkt u zelf maar of ik er iets redelijks van heb gebakken.
Foto: Michal Walusza – FIDE
Er was eens een wereldkampioen die een beetje genoeg had van het klassieke schaken. Hij vond dat saai en voorspelbaar. Daarom besloot hij niet meer mee te doen aan de strijd om de wereldtitel. Je vraagt jezelf onwillekeurig af: wat bedoel je met saai en voorspelbaar? De afgelopen match om de wereldtitel was levendig. En ook in het kandidatentoernooi knettert het behoorlijk.
Vandaag: vier partijen bij de heren die in winst eindigden. Ook bij de dames was het allerminst saai. Je zou geen vileine opmerking moeten maken (en dus doe ik het toch): sinds Magnus er niet meer bij is, is het allemaal lekker levendig en spatten de vonken er van af.
Waar moet ik beginnen? Laat ik maar starten met een uitermate boeiende en ingewikkelde partij. Tegenwoordig zijn er tal van scherpe varianten in de Catalaan. Daarbij draait het vaak om het offer van de pion op c4. Zwart speelde een bekende variant met 4. … Lb4. Het gebruikelijke antwoord hierop is 5. Ld2 waarna zwart de loper meestal terugspeelt naar e7. De gedachte hierachter is dat de loper op d2 de andere stukken in de weg staat.
Wit ging er niet op in en speelde 5. Pc3. Ik wantrouw die zet een beetje omdat het hierna moeilijk is om de pion terug te winnen. Daartegenover staat dat wit een vlotte ontwikkeling heeft, een mooi centrum kan opbouwen en al zijn stukken goed in stelling kan brengen. Maar ik twijfel toch wel een beetje of wit werkelijk voldoende compensatie heeft. Enfin er ontspon zich een bijzonder boeiend gevecht met talloze verwikkelingen.
Lees meer >
Foto: Michal Walusza – FIDE Candidates
Het is altijd een beetje de vraag wat je van zo’n eerste ronde mag verwachten. Gaan de deelnemers er meteen vol in of kijken ze eerst de kat een beetje uit de boom? Het was van beide wat. Over de partij tussen Abasov en Nepomniachtchi kunnen we kort zijn. Die had weinig om het lijf. Veel interessanter was het gevecht tussen de beide favorieten voor de eindzege: Caruana en Nakamura.
Nakamura speelde een wat ongebruikelijke variant van het Siciliaans. Aanvankelijk leek er allemaal niet zo heel veel aan de hand, maar rond de twintigste zet kreeg Fabiano serieus voordeel. Helaas voor hem speelde hij het niet nauwkeurig en kreeg Hikaru tegenkansen omdat de witte koningsstelling nogal verzwakt was. Je zou kunnen zeggen dat Nakamura er met een blauw oog genadig van af kwam. Zie hier de hele partij.
Lees meer >
