En Passant sterker, Apeldoorn zwakker

Landskampioen En Passant heeft zich versterkt met Dimitri Reinderman, nummer twee Accres Apeldoorn zag grootmeester Maarten Solleveld vertrekken of verminderen. En Passant wordt dus weer fluitend kampioen. Nou ja, daar is iets meer over te zeggen. Vandaag deel 1 van een tweeluik over de opstellingen in de Meesterklasse.

Op het moment van schrijven zijn de opstellingen van vijf teams op de KNSB-site gepubliceerd. Daarom nu alvast een half verhaal.

En Passant had het vorig jaar niet heel moeilijk. Toen het grote doel (een keer kampioen van Nederland worden) was bereikt, waren er bronnen binnen de club die zeiden dat het komend seizoen wel wat minder kon. Maar als de sponsors dan hun contract verlengen, ja, ga dan maar door. Niemand minder dan Nederlands kampioen Dimitri Reinderman werd als versterking aangetrokken. Bij Purmerend was zijn contract niet verlengd. Versterking? Waarvoor was dat nodig? Nou ja, En Passant heeft nu twaalf spelers, maar de profspelers spelen ook wel eens een toernooi en moeten dan afzeggen.

Maarten Solleveld

En hoe vaak zal kopman Anish Giri spelen? Nu hij virtueel nummer zestien van de wereld is, zijn Elo-punten nog belangrijker geworden dan ze al waren. In de KNSB-competitie is er op dat vlak meer te verliezen dan te winnen.

Met de twaalf basisspelers zou En Passant zeker weer kampioen van Nederland worden. Ontbreken er meer dan twee, dan heeft de club een probleem. Het tweede team is namelijk van niet meer dan regionaal niveau.

Lees meer >

Hoogeveense glorie

Toernooiboek 2012

Lees meer >

L’Ami winnaar, Sokolov verliezer

Het zal niemand verbazen dat Erwin l’Ami binnen de Nederlandse top tien de grootste winnaar is op de Elo-lijst van 1 september. Ivan Sokolov is de grootste verliezer en dat gebeurde verder van huis. Ook Jan Timman is weer eens een winnaar.

Anish Giri blijft uiteraard eerste staan met 2737. Hij staat negentiende op de wereldranglijst, maar in de World Cup heeft hij er nog 7 punten bij gewonnen, waardoor hij virtueel zestiende staat. De top tien is nog wel een eindje weg, maar Giri is nog jong.

Lees meer >

EK-team samengesteld; Reinderman teleurgesteld

Nederland gaat in november naar het Europees kampioenschap voor landenteams in Polen zonder Nederlands kampioen Dimitri Reinderman. Het is niet voor het eerst dat hij teleurgesteld is dat hij niet mee mag. Hoe vanzelfsprekend is het om de kampioen altijd mee te nemen? Daar heeft de KNSB een reglement voor en Jeroen Bosch, ‘directeur sportief’ bij de bond, gaf me daar nog wat toelichtingen op.

Robin van Kampen deze zomer bij het HSG Open

Dimitri Reinderman deze zomer in Vlissingen

Beide foto’s zijn genomen door Harry Gielen.

Nederland gaat met een vijftal naar het EK: Anish Giri, Ivan Sokolov, Jan Smeets, Erwin l’Ami en Robin van Kampen. Dat is niet het sterkst mogelijke team, Loek van Wely en Sergei Tiviakov hebben hun uitnodiging afgeslagen. Beiden kwamen niet met de bond tot overeenstemming. Bosch benadrukt dat Tiviakov inmiddels wel weer serieus met hem als KNSB-functionaris praat en dat hij ook zeker wilde meedoen. Het budget van de bond was echter niet toereikend.

Lees meer >

Jeroen van den Berg: altijd op zoek naar schakers

Bordenjongen worden, was dat een droom voor Jeroen van den Berg? “Nee. Toen ik werd gebeld wist ik wel dat er een groepje was dat dat regelmatig deed, maar het stond nog een beetje ver van mijn bed. Wat dat betreft was het dus wel een verrassing, maar zeker ook een aangename verrassing. Als je eenmaal bij Hoogovens binnen bent en je doet het goed, dan kun je daar in principe als het een beetje meezit de rest van je leven blijven. Bij mij ging dat ook zo, maar daarna is het allemaal een beetje raar gegaan want nu ben ik toernooidirecteur.”

Toernooidirecteur Jeroen van den Berg (rechts) met een van de deelnemers aan het Corus-toernooi in 2000

Dit citaat komt uit het laatste nummer van het Amsterdamse clubblad Tal Nieuws, waarin een zeer uitgebreid interview staat van Marlo Coolen met Jeroen van den Berg. Het is niet alleen het meest recente nummer, maar ook echt het laatste, want de club Tal/DCG houdt op te bestaan. Zij fuseert met Het Probleem tot de Schaakvereniging Amsterdam West. Die club krijgt ook een clubblad, maar niet alleen met een andere naam, ook met een andere eindredacteur. Dirk Goes stopt ermee, na 26 jaar.

Lees meer >

Komt L’Ami in de buurt van Nijboer?

“Zelden ben ik zo blij geweest met een toernooioverwinning”, zei Erwin l’Ami tegen Henk de Kleijnen voor een leuk verhaal in het Algemeen Dagblad. De reden voor zijn blijdschap was de revanche voor zijn slechte NK en daarmee de herwinning van zijn zelfvertrouwen. De Kleijnen – de grootste Erwin l’Ami-watcher – voegde er onder andere aan toe: “L’Ami, vijfde op de nationale spelersranglijst, wint tegenwoordig meer toernooien dan voorheen.” Is dat wel zo, vroeg ik mij af. En ik vroeg mij af: hoe ver is Erwin l’Ami nog verwijderd van het enorme aantal Nederlandse toernooioverwinningen van Friso Nijboer? Nou, heel ver, en daar zit ook nog iemand tussen. Probeer maar eens te raden wie dat is, voor op ‘lees meer’ te klikken.

Erelijst

In zijn jeugd won Erwin l’Ami een enorm aantal weekendtoernooien, onder andere in Utrecht, Bussum, Soest en Haarlem. Als volwassene ging hij de grote toernooien winnen en die zette hij zelf op een rijtje op zijn website:

Lees meer >

Nog curieuzer dan in Dieren

Aanvulling door Tim Krabbé

Lees meer >

Trainer Pascal Losekoot wil zelf sterker worden

Hoeveel mensen zijn er in Nederland die voor hun hele inkomen van schaken afhankelijk zijn? Misschien tien à vijftien spelers, een handvol journalisten, wat mensen bij New in Chess en boekverkopers en een groeiend aantal trainers. Hoe veel dat er zijn, daar heb ik geen zicht op. Pascal Losekoot hoort daar sinds vier jaar bij. Vorige week werd hij uitgebreid geïnterviewd door Bert-Jan van Oel voor de Gooi- en Eemlander.

(Pascal Losekoot op de foto rechts)

In Dieren bij het Open Kampioenschap van Nederland begon Losekoot goed, dus het was een gouden greep van Van Oel hem van tevoren te interviewen. De 35-jarige Pascal Losekoot was zelf geen groot jeugdtalent, toen hij begon bij de Baarnse Schaakvereniging.

Lees meer >

Grote Elo-verschuiving in Nederlandse top

Slechts zeven ronden duurde het Nederlands kampioenschap, maar het toernooi zorgde voor een slagveld in de Nederlandse Elo-verhoudingen. Hieronder de belangrijkste verschuivingen op een rijtje.

De lijst van 1 juli is hier in te zien. De top blijft vrijwel ongewijzigd, omdat de sterkste spelers niet aan het NK deelnamen.

Anish Giri staat op de twintigste plaats van de wereldranglijst en bevestigde die plaats met het Grand Prix Toernooi in Peking.

Loek van Wely kwam per 1 juli net boven de 2700 dankzij een goed resultaat in de Franse competitie.

Lees meer >

Het leven van Dimitri Reinderman (deel 4, slot)

Dimitri Reinderman ging vanaf 1998 minder werken (bij Demon) en meer schaken, zagen we in deel 3 van deze serie. Van amateurschaker werd hij dus semiprof. In 2007 werd Demon overgenomen door XS4All en werden alle werknemers ontslagen. Reinderman: “XS4All was geïnteresseerd in de klanten van Demon, niet in het personeel.” Hij maakte van de nood een deugd en werd fullprof. In commentaren was vaak te horen dat hij een comeback maakte, nadat hij aanvankelijk voor een maatschappelijke carrière had gekozen. Op zijn weblog gaf hij begin 2008 een duidelijke uitleg over waarom dat een misverstand was:

Dimitri Reinderman (links) met de sterkste schaker van Zuid-Afrika, van wie hij blind kon winnen.

Foto: www.dimitri.org.

“Na mijn middelbare school ben ik een jaar profschaker geweest, een sabbatjaar dat diverse jeugdige schakers na mij ook gehad hebben. In dat jaar steeg mijn rating richting de 2400. Daarna studeerde ik vijf jaar psychologie en gedurende mijn studie steeg mijn rating langzaam richting de 2500. In 1997 kreeg ik een fulltime baan (40 uur) bij Demon. Een jaar later behaalde ik mijn grootste succes, 9 uit 11 in de B-groep van Hoogovens. Daarna ging ik parttime werken (20 uur per week). In 1999 mocht ik de A-groep van Hoogovens spelen en het WK in Las Vegas; beide met weinig succes, helaas, maar ik haalde dat jaar wel mijn hoogste rating ooit, 2561. In 2000 haalde ik 6 uit 11 in de Corus B-groep, de laatste keer dat ik mocht meedoen (tot dit jaar) en in de eerste helft van dit decennium speelde ik sowieso weinig toernooien in Nederland, omdat het uit financiële overwegingen niet nodig was en spelen in het buitenland (India bijvoorbeeld, 2001) leuker is. Mijn rating daalde wel, zelfs tot onder 2500 in 2005. Daarna ging mijn rating weer omhoog. Dit jaar ben ik ook weer toernooien in Nederland gaan spelen, omdat ik nu prof ben.

Lees meer >